|
| Παρασκευή 29/11
Τεράστιο κοίτασμα χρυσού στην Κίνα με αξία πάνω από 80 δισ. δολάρια
Reuters,zougla.gr
Σε μικρή απόσταση από ένα υφιστάμενο ορυχείο στην Κίνα, γεωλόγοι εντόπισαν ένα «υπεργιγάντιο» κοίτασμα χρυσού, πιθανώς το μεγαλύτερο του κόσμου, εκτιμώμενης αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Με το άκουσμα της είδησης, οι τιμές του χρυσού εκτινάχθηκαν σχεδόν σε επίπεδα ρεκόρ.
Το απόθεμα ανακαλύφθηκε στο πεδίο Γουανγκού στα βορειοδυτικά της επαρχίας Χουνάν, ανέφερε η γεωλογική υπηρεσία της επαρχίας στο κρατικό πρακτορείο Xinhua.
Οι γεωλόγοι εντόπισαν περισσότερες από 40 φλέβες που κατεβαίνουν σε βάθος 2.000 μέτρων και περιέχουν γύρω στους 300 τόνους του πολύτιμου μετάλλου.
Ωστόσο τα υπολογιστικά μοντέλα του υπεδάφους υποδεικνύουν ότι το απόθεμα μπορεί να περιέχει έως και 1.000 τόνους –περίπου οκτώ φορές το βάρος του Αγάλματος της Ελευθερίας- σε βάθη έως 3.000 μέτρων.
Αν αυτό ισχύει, το συνολικό απόθεμα αξίζει γύρω σα 83 δισ. δολάρια, ανέφερε η γεωλογική υπηρεσία του Χουνάν.
Από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας μέχρι τα τέλη του 2023 είχαν εξορυχθεί συνολικά 212.582 τόνοι χρυσού
Η μέγιστη περιεκτικότητα εκτιμάται στα 128 γραμμάρια χρυσού ανά τόνο μεταλλεύματος, μια σχετικά υψηλή τιμή σε σχέση με τα περισσότερα χρυσωρυχεία του κόσμου.
«Πολλοί πυρήνες που ανασύρθηκαν από τις γεωτρήσεις περιέχουν ορατό χρυσό» δήλωσε σε τοπικά μέσα ο Τσεν Ρούλιν, ειδικός της γεωλογικής υπηρεσίας του Χουνάν.
Χρυσός βρέθηκε επίσης σε ερευνητικές γεωτρήσεις σε «περιφερειακές περιοχές», ένδειξη ότι μπορεί να υπάρχουν κι άλλα άγνωστα αποθέματα.
Σε γενικές γραμμές, επισημαίνει το LiveScience.com, είναι δύσκολο να εκτιμηθούν οι ποσότητες χρυσού που παραμένουν σε χρυσωρυχεία σε όλο τον κόσμο λόγω διαφορών στις μεθοδολογίες αναφοράς.
Μέχρι το 2022, πάντως, το μεγαλύτερο γνωστό απόθεμα ήταν αυτό του χρυσωρυχείου «Σάουθ Ντιπ» στη Νότια Αφρική με περίπου 1.025 τόνους χρυσού, σύμφωνα με την εταιρεία Mining Technology.
Αυτό σημαίνει ότι το νέο κοίτασμα στην Κίνα μπορεί να είναι το μεγαλύτερο του κόσμου που δεν έχει αξιοποιηθεί.
Η είδηση της ανακάλυψης προκάλεσε αναστάτωση στην εξορυκτική βιομηχανία και γενικά τις αγορές, με την τιμή του χρυσού να εκτοξεύεται στα 2.700 δολάρια ανά ουγκιά, κοντά στο ιστορικό ρεκόρ που σημειώθηκε νωρίτερα φέτος.
Η Κίνα είναι ήδη ο μεγαλύτερος παραγωγός χρυσού με μερίδιο 10% στην παγκόσμια παραγωγή του 2023, σύμφωνα με το Reuters,
Παρόλα αυτά, η χώρα χρησιμοποιεί τρεις φορές περισσότερο χρυσό από ό,τι μπορεί να εξορύξει, και αναγκάζεται να εισάγει από χώρες όπως η Αυστραλία και η Νότια Αφρική.
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας μέχρι τα τέλη του 2023 είχαν εξορυχθεί συνολικά 212.582 τόνοι χρυσού, από τους οποίους τα δύο τρίτα εξορύχθηκαν μετά το 1950.
Ολόκληρη αυτή η ποσότητα αντιστοιχεί σε έναν κύβο χρυσού με πλευρά 22 μέτρων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|