 |
|
|  Κυριακή 1/12
Μοσέ Γιαλόν, πρώην υπουργός Άμυνας Ισραήλ
«Ο στρατός μας διενεργεί εθνοκάθαρση στη Γάζα»
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ο πρώην υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Μοσέ Γιαλόν δήλωσε ότι ο ισραηλινός στρατός ηγείται μιας «εθνοκάθαρσης» στη Λωρίδα της Γάζας, λέγοντας πως η σημερινή πολιτική ηγεσία του Ισραήλ καθοδηγείται από ακροδεξιά στοιχεία που επιδιώκουν την επαναφορά εβραϊκών οικισμών στη Λωρίδα της Γάζας, προειδοποιώντας παράλληλα ότι η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου οδηγεί τη χώρα στην «καταστροφή».
«Ο δρόμος που μας σέρνουνε είναι ο δρόμος της κατοχής, της προσάρτησης και της εθνοκάθαρσης στη Λωρίδα της Γάζας», είπε ο Γιαλόν σε συνέντευξή του στο ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο DemocratTV.
«Εθνοκάθαρση στη Λωρίδα της Γάζας, αυτό πιστεύετε; Ότι είμαστε στην πορεία προς αυτό;» ρώτησε η δημοσιογράφος τον πρώην υπουργό. «Γιατί “στην πορεία”; «Τι συμβαίνει εκεί; Τι συμβαίνει εκεί; Δεν υπάρχει πια Μπέιτ Λαχία, δεν υπάρχει πια Μπέιτ Χανούν, ο στρατός επιχειρεί στη Τζαμπάλια και στην πραγματικότητα καθαρίζουν τη γη από Άραβες».
Οι δηλώσεις του προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις σε μέρος της ισραηλινής πολιτικής τάξης. Ο ακροδεξιός νυν υπουργός Εθνικής Ασφάλειας, Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ, χαρακτήρισε «ντροπή» που το Ισραήλ είχε «τέτοιο ένα πρόσωπο ως αρχηγό τού στρατού και ως υπουργό Άμυνας». Ο υπουργός Εξωτερικών ,Γκίντεον Σάαρ επέκρινε και αυτός τις δηλώσεις Γιαλόν: «Τα ανεύθυνα σχόλια τού πρώην υπουργού Μοσέ Γιαλόν είναι ανακριβή και συκοφαντούν αβάσιμα το Ισραήλ. Τον καλώ να ανακαλέσει τα σχόλιά του», τόνισε με ανάρτηση στο Χ ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ.
Ο Μοσέ Γιαλόν, 74 ετών, ήταν αρχηγός του ισραηλινού στρατού μεταξύ 2002 και 2005, λίγο πριν τη μονομερή αποχώρηση του Ισραήλ από τη Λωρίδα της Γάζας.
Προσχωρώντας στο Λικούντ, το κόμμα του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο Γιαλόν διετέλεσε υπουργός Άμυνας και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, πριν παραιτηθεί το 2016, μετά από διαφωνίες με τον Νετανιάχου.
Θεωρούμενος γεράκι κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας στο Λικούντ, συμμάχησε το 2019 με τον σημερινό ηγέτη της αντιπολίτευσης Γαϊρ Λάπιντ πριν αποσυρθεί από την πολιτική ζωή το 2021.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
