 |
|
|  Κυριακή 15/12
Η Σαουδική Αραβία θα κατασκευάσει ένα στάδιο πάνω σε… ουρανοξύστη
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ένα στάδιο πάνω σε έναν… ουρανοξύστη είναι το «κερασάκι στην τούρτα» που ετοιμάζει η Σαουδική Αραβία για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2034, που απονεμήθηκε στο Ριάντ από τη FIFA εν μέσω αντιπαραθέσεων και κατηγοριών από τη Διεθνή Αμνηστία για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Είναι μία από τις οκτώ νέες εγκαταστάσεις που πρέπει να κατασκευάσει το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας για να προετοιμαστεί για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, με την οποία επιχειρεί τη διαφοροποίησή του από τη βιομηχανία πετρελαίου, η οποία την έχει κάνει πολύ πλούσια, προκειμένου να προσελκύει όλο και περισσότερες επενδύσεις, υπηρεσίες και τουρισμό.
Ο επόμενος κόμβος τουρισμού και ψυχαγωγίας, επιχειρεί να γίνει η Σαουδική Αραβία, χτίζοντας έναν «διαστημικό κύβο», δηλαδή ένα ουρανοξύστη 400 μέτρων μέσα σε μία νέα πόλη 400.000 κατοίκων.
Ο λόγος γίνεται για το Mykaab στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, όπου οι αρμόδιοι ευελπιστούν πως θα γίνει το μεγαλύτερο κτήριο στον κόσμο μιας και θα χωράει 20 φορές το Empire State Building της Νέας Υόρκης. Ο ουρανοξύστης μάλιστα πρόκειται να γίνει το επίκεντρο της νέας κοινότητας «New Murabba», ενός σχεδίου που θα μεταμορφώσει την περιοχή σε πόλο έλξης εκατομμυρίων τουριστών.
Η εταιρεία «New Murabba» έχει αρχίσει ήδη την εκσκαφή άνω των 10 εκατ. κυβικών μέτρων γης για να προετοιμάσει τον χώρο. Μέσα στα επόμενα χρόνια θα ανατεθούν και οι συμβάσεις αξίας δισ. ριάλ, οι οποίες θα γεμίσουν το Mukaab με κέντρα ψυχαγωγίας, εκπαιδευτικά ιδρύματα, εγκαταστάσεις υγείας και ένα στάδιο 45.000 θέσεων, σύμφωνα με το Bloomberg.
Το Mukaab πέρα από το εξωπραγματικό μέγεθός του, θα τραβήξει την προσοχή και με τον σχεδιασμό του. Εμπνευσμένο από το παραδοσιακό αρχιτεκτονικό στυλ «Najdi» της Σαουδικής Αραβίας, θα περιλαμβάνει γεωμετρικά σχέδια και διασταυρούμενα τρίγωνα στην εξωτερική του επιφάνεια.
Εντός του, με τη χρήση προβολής ολογραφικών εικόνων σε έναν ενσωματωμένο θόλο, θα «μεταφέρει» τους επισκέπτες σε εικονικές τοποθεσίες από όλο τον κόσμο.
Στόχος της εταιρείας είναι ο επισκέπτης να μπορεί να ξυπνά με την αίσθηση ότι βρίσκεται στο Σερεγκέτι ενώ τη νύχτα θα υπάρχει η ατμόσφαιρα της Νέας Υόρκης. Σε αυτό θα βοηθήσει η προηγμένη τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας και αρωματισμού που θα ενσωματωθεί στο κτήριο.
Ολόκληρο το έργο θα περιλαμβάνει συνολικά 18 κοινότητες που μπορούν να φιλοξενήσουν πάνω από 400.000 κατοίκους. Η πρώτη φάση της κατασκευής του New Murabba θα ολοκληρωθεί το 2030, με στόχο να είναι έτοιμη για την Expo 2030, όπου θα φιλοξενηθούν πάνω από 190 χώρες.
Πέρα από τον εντυπωσιακό «κύβο», η Σαουδική Αραβία έχει ανακοινώσει και άλλα απίστευτα έργα όπως το «The Line», μία φουτουριστική πόλη 170 χλμ. που θα βρίσκεται στην Ερυθρά Θάλασσα και θα περιλαμβάνει δίδυμους ουρανοξύστες με καθρέφτες.
Η χώρα με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να «απογαλακτιστεί» από την «εξάρτησή» της από το πετρέλαιο και επενδύει σε υποδομές που θα την κάνουν τον απόλυτο πόλο έλξης για τουρισμό, παραγωγή και ψυχαγωγία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
