 |
|
|  Τετάρτη 25/12
CNN
Έρχεται τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη που θα προκαλέσει χάος
CNN,zougla.gr
Το 1815, το ηφαίστειο της Ινδονησίας Tambora εξερράγη στην πιο ισχυρή έκρηξη στην καταγεγραμμένη ιστορία, στέλνοντας μια τεράστια στήλη από μικροσκοπικά σωματίδια που αντανακλούν τον ήλιο ψηλά στην ατμόσφαιρα, ψυχραίνοντας τον πλανήτη και προκαλώντας τέτοια καταστροφή που άλλαξε τον κόσμο.
Αυτό που ακολούθησε ονομάστηκε «έτος χωρίς καλοκαίρι»: οι παγκόσμιες θερμοκρασίες έπεσαν, οι καλλιέργειες απέτυχαν, οι άνθρωποι λιμοκτονούσαν, μια πανδημία χολέρας εξαπλώθηκε και δεκάδες χιλιάδες πέθαναν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Μερικοί πιστώνουν στο ηφαίστειο ότι ενέπνευσε τη Mary Shelley να γράψει το Frankenstein, ενώ υπέφερε από το ασυνήθιστο κρύο στην Ελβετία το 1816.
Περισσότερα από 200 χρόνια την μέχρι τώρα πιό ισχυρή έκρηξη ηφαιστείου στον Πλανήτη (το 1815 στην Ινδονησία), οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι ο κόσμος μπορεί να αντιμετωπίσει μια ακόμη τέτοια έκρηξη.
Το ερώτημα δεν είναι αν, αλλά πότε, είπε ο Markus Stoffel, καθηγητής κλίματος στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Τα γεωλογικά στοιχεία υποδηλώνουν πιθανότητα 1 προς 6 για μια τεράστια έκρηξη αυτόν τον αιώνα, είπε στο CNN.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, θα συνέβαινε σε έναν κόσμο που όχι μόνο είναι πιο πυκνοκατοικημένος αλλά, έχει θερμανθεί και από την κλιματική κρίση. Η επόμενη τεράστια έκρηξη θα «προκαλέσει κλιματικό χάος», είπε ο Stoffel. «Η ανθρωπότητα δεν έχει κανένα σχέδιο».
Τα ηφαίστεια έχουν διαμορφώσει από καιρό τον κόσμο μας: βοηθούν στη δημιουργία ηπείρων και μπορούν να αλλάξουν το κλίμα. Καθώς εκρήγνυνται, εκτοξεύουν ένα κοκτέιλ λάβας, τέφρας και αερίων, συμπεριλαμβανομένου του διοξειδίου του άνθρακα που θερμαίνει τον πλανήτη.
Όσον αφορά τις κλιματικές επιπτώσεις, οι επιστήμονες ενδιαφέρονται περισσότερο για ένα άλλο αέριο: το διοξείδιο του θείου.
Για τα σύγχρονα ηφαίστεια, τα δορυφορικά δεδομένα δείχνουν πόσο διοξείδιο του θείου απελευθερώνεται.
Όταν το όρος Pinatubo στις Φιλιππίνες εξερράγη το 1991, ώθησε περίπου 15 εκατομμύρια τόνους στη στρατόσφαιρα.
Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι οι τεράστιες εκρήξεις μπορεί να επηρεάσουν τις βροχοπτώσεις και τους μουσώνες, συμπεριλαμβανομένων αυτών στην Αφρική και την Ασία. Ο μουσώνας το καλοκαίρι συμβαίνει επειδή η γη θερμαίνεται πιο γρήγορα από τον ωκεανό», είπε ο Robock. Μια τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη μπορεί να διαταράξει τη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των δύο.
«Είναι ένας πιο ασταθής κόσμος τώρα», δήλωσε ο Michael Rampino, καθηγητής στο NYU, ο οποίος ερευνά τις σχέσεις μεταξύ ηφαιστειακών εκρήξεων και κλιματικής αλλαγής. «Τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ακόμη χειρότερα από ό,τι είδαμε το 1815».
Ένας θερμότερος κόσμος μπορεί να σημαίνει ότι οι τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις έχουν ακόμη μεγαλύτερη επίδραση ψύξης.
Αυτό συμβαίνει επειδή το πώς σχηματίζονται τα σωματίδια αερολύματος και πώς μεταφέρονται, «όλα εξαρτώνται από το κλίμα», δήλωσε ο Thomas Aubry, ένας φυσικός επιστήμονας ηφαιστειολογίας στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ.
Καθώς ο κόσμος θερμαίνεται, η ταχύτητα με την οποία ο αέρας κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα αυξάνεται, πράγμα που σημαίνει ότι τα σωματίδια αερολύματος διασκορπίζονται πιο γρήγορα και έχουν λιγότερο χρόνο για να αναπτυχθούν, είπε η Aubry. Τα μικρότερα αερολύματα μπορούν να διασκορπίσουν το ηλιακό φως πιο αποτελεσματικά από τα μεγάλα, πράγμα που σημαίνει ότι ο αντίκτυπος ψύξης θα είναι μεγαλύτερος.
Η κλιματική αλλαγή μπορεί επίσης να επηρεάσει τα ίδια τα ηφαιστειακά συστήματα. Το λιώσιμο του πάγου μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένες εκρήξεις, καθώς η εξαφάνισή του μειώνει την πίεση, γεγονός που μπορεί να επιτρέψει στο μάγμα να ανέβει πιο γρήγορα.
Ογκώδεις ηφαιστειακές εκρήξεις δεν μπορούν να αποφευχθούν, αλλά υπάρχουν τρόποι προετοιμασίας, πρόσθεσε ο Stoffel. Κάλεσε τους εμπειρογνώμονες να αξιολογήσουν τα χειρότερα σενάρια, να κάνουν τεστ αντοχής και να καταλήξουν σε σχέδια: τα πάντα, από εκκενώσεις μέχρι προσπάθειες βοήθειας και εξασφάλιση προμηθειών τροφίμων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
