Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 26/12

«Κάτω τα χέρια από τη Διώρυγα»

Διαδήλωση κατά τού Τραμπ στον...Παναμά



AFP,AΠΕ-ΜΠΕ

Διαδήλωση πραγματοποιήθηκε μπροστά στην πρεσβεία των ΗΠΑ στον Παναμά, μετά την απειλή του αμερικανού εκλεγμένου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ πως η χώρα του θα ξαναπάρει τον έλεγχο της διωκεάνειας διέλευσης αν δεν μειωθούν τα κόστη διέλευσης για τα αμερικανικά πλοία. «Τραμπ, ζώο, κάτω τα χέρια από τη Διώρυγα», φώναζαν ρυθμικά διαδηλωτές, που έκαψαν πορτρέτα του Ρεπουμπλικάνου και της αμερικανίδας πρεσβεύτριας στον Παναμά, της Μαρί Κάρμεν Απόντε. Συνθήματα όπως «όποιος πουλάει τη Διώρυγα, πουλάει τη μάνα του», «έξω ο γκρίνγκο εισβολέας», «μια γη, μια σημαία», ακούστηκαν επίσης κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης, στην οποία κάλεσαν συνδικάτο εργαζομένων στις κατασκευές και οργανώσεις της παναμαϊκής αριστεράς. Σε πλακάτ που κράταγαν διαδηλωτές διάβαζε κανείς συνθήματα όπως «Ντόναλντ Τραμπ, δημόσιος κίνδυνος για τον Παναμά». Δεν υπήρξαν επεισόδια στη διαδήλωση μπροστά στην πρεσβεία, που φρουρούσαν αστυνομικοί. Η Διώρυγα του Παναμά κατασκευάστηκε από τις ΗΠΑ κι εγκαινιάστηκε το 1914. Πέρασε στα χέρια του Παναμά την 31η Δεκεμβρίου 1999, δυνάμει συμβάσεων που είχαν υπογράψει το 1977 ο αμερικανός πρόεδρος την εποχή, ο Τζίμι Κάρτερ, κι ο εθνικιστής ηγέτης της χώρας της κεντρικής Αμερικής, Ομάρ Τορίχος. «Ο Παναμάς είναι εθνικά κυρίαρχος, υπάρχει μια διώρυγα και είναι παναμαϊκή, ο Ντόναλντ Τραμπ με το ιμπεριαλιστικό του παραλήρημα δεν μπορεί να διεκδικήσει ούτε εκατοστό εδάφους του Παναμά», τόνισε ο ηγέτης του συνδικάτου των κατασκευών Σαούλ Μέντες. «Ο λαός (του Παναμά) έχει δείξει πως είναι ικανός να ανακτήσει το έδαφός του και δεν θα επιτρέψουμε να εκχωρηθεί ποτέ ξανά», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο διαδηλωτής, ο Χόρχε Γκουσμάν. Το Σάββατο, ο Τραμπ απείλησε ότι οι ΗΠΑ θα ανακτήσουν τον έλεγχο της στρατηγικής σημασίας υποδομής που συνδέει δυο ωκεανούς αν η αρχή της διώρυγας δεν μειώσει τα διόδια που πληρώνουν αμερικανικά πλοία. Αν ο Παναμάς δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί την «ασφαλή, αποτελεσματική και αξιόπιστη λειτουργία» της θαλάσσιας οδού αυτής, «θα απαιτήσουμε η Διώρυγα του Παναμά να μας επιστραφεί, πλήρως και χωρίς καμιά αμφισβήτηση», διεμήνυσε μέσω Truth Social. Τα τέλη διέλευσης καθορίζονται βάσει του όγκου και του είδους του φορτίου των πλοίων, ανεξαρτήτως της χώρας προέλευσης τους. Ο αμερικανός εκλεγμένος πρόεδρος κατηγόρησε εξάλλου την Κίνα πως ελέγχει τη λειτουργία της Διώρυγας, μολονότι τη διαχειρίζεται ανεξάρτητη αρχή του Παναμά, αυτόνομος δημόσιος οργανισμός. «Η εθνική κυριαρχία της χώρας μας και η διώρυγά μας δεν τίθενται υπό διαπραγμάτευση», ήταν η αντίδραση του προέδρου του Παναμά, του Χοσέ Ραούλ Μουλίνο, που έδωσε στη δημοσιότητα ανακοίνωση την οποία προσυπέγραψαν επίσης τρεις προκάτοχοί του.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία