 |
| Πέμπτη 26/12
Reuters
Πυρά από drones προκάλεσαν την αεροπορική τραγωδία στο Καζακστάν
AP,Reuters,zougla.gr
Τα αίτια της αεροπορικής τραγωδίας στο Καζακστάν με 38 νεκρούς ερευνούν οι αρχές. Το επιβατικό αεροσκάφος των αερογραμμών του Αζερμπαϊτζάν συνετρίβη όταν ο κυβερνήτης επιχείρησε αναγκαστική προσγείωση.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, το αεροπλάνο πιθανόν άλλαξε πορεία, γιατί βρέθηκε εν μέσω επίθεσης με ντρόουν στη νότια Ρωσία. Επέζησαν 29 επιβάτες, που κάθονταν στο πίσω μέρος της ατράκτου, η οποία έμεινε άθικτη.
Πληροφορίες από ρωσικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι το αεροσκάφος συγκρούστηκε με ένα κοπάδι πουλιών πριν συντριβεί, αλλά αυτό δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί. Οι επιβαίνοντες ήταν κυρίως υπήκοοι του Αζερμπαϊτζάν, αλλά υπήρχαν και μερικοί επιβάτες από τη Ρωσία, το Καζακστάν και το Κιργιστάν.
Το πρακτορείο Reuters αναφέρει πως το αεροπλάνο πιθανόν άλλαξε πορεία στα μισά της πτήσης, πριν συντριβεί, γιατί βρέθηκε εν μέσω επίθεσης με ντρόουν στη νότια Ρωσία.
Μάλιστα, αναφέρει πως γι΄ αυτό το λόγο είχε κλείσει το διεθνές αεροδρόμιο της πρωτεύουσα του Νταγκεστάν, Μαχατσκαλά, που βρίσκεται στο μονοπάτι της μοιραίας πτήσης και είναι το κοντινότερο στο οποίο θα μπορούσε να προσγειωθεί το αεροπλάνο. Κάτι που δεν έκανε και αναγκάστηκε να διασχίσει όλη την Κασπία Θάλασσα και να συντριβεί στην άλλη πλευρά της, στο Καζακστάν.
Το Νταγκεστάν – ρωσική δημοκρατία – έχει ιστορικό δράσης αποσχιστικών και τζιχαντιστικών ομάδων. Μάλιστα, τέλη Σεπτεμβρίου είχαν εξαπολύσει επίθεση με ντρόουν κατά της Τσετσενίας λόγω αντιπαλότητας με το καθεστώς του Καντίροφ.
Μέχρι στιγμής οι Αρχές τηρούν σιγή ιχθύος και δεν έχουν κάνει σχολιάσει ούτε τα όσα μεταδίδει το Associated Press πως είναι πιθανόν το αεροπλάνο να κατέπεσε λόγω παρεμβολών στο GPS του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|