 |
| Παρασκευή 27/12
Σύρος πρωταθλητής ιππασίας υποστηρίζει οτι έζησε 21 χρόνια φυλάκισης και βασανιστηρίων επειδή... νίκησε τον αδελφό τού Άσαντ σε αγώνα!!!
Sky News,protothema.gr
Ένας Σύρος πρώην πρωταθλητής ιππασίας ισχυρίζεται πως βίωσε έναν Γολγοθά 21 ετών με φυλάκιση και βασανιστήρια αφού νίκησε τον μεγαλύτερο αδελφό του Μπασάρ αλ Άσαντ σε αγώνα.
Ο Άντναν Κασσάρ, άλλοτε εξέχουσα μορφή στην αθλητική σκηνή της Συρίας, μίλησε στο Sky News για πρώτη φορά μετά την πτώση του καθεστώτος της οικογένειας Άσαντ, που κυβέρνησε τη χώρα για περισσότερα από 50 χρόνια.
Ο Κασσάρ κέρδισε πολλά χρυσά μετάλλια και υπήρξε αρχηγός της εθνικής ομάδας ιππασίας στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Το αποκορύφωμα της καριέρας του ήταν το 1993, στο τρίτο Διεθνές Πρωτάθλημα Ιππασίας στη Λαττάκεια, όπου με την εξαιρετική απόδοσή του εξασφάλισε τη νίκη για την ομάδα.
Ο Κασσάρ ήταν στενός φίλος τού Μπασέλ αλ Άσαντ, όμως η επιτυχία του προκάλεσε την οργή του συναθλητή του, ο οποίος δεν τα είχε πάει καλά στην ίδια διοργάνωση.
Ο Μπασέλ ήταν ο διάδοχος της συριακής προεδρίας, ωστόσο ο θάνατός του σε τροχαίο το 1994 οδήγησε τον Μπασάρ αλ Άσαντ να επιστρέψει από το Λονδίνο - όπου εργαζόταν ως οφθαλμίατρος - και να προετοιμαστεί για να αναλάβει την εξουσία μετά τον θάνατο του πατέρα τους.
Μιλώντας για την αντίδραση των συμπατριωτών του μετά τον αγώνα του 1993, ο Κασσάρ είπε στο Sky News: «Το πλήθος με σήκωσε στους ώμους του. Ήταν μια στιγμή απόλυτης χαράς, αλλά για τον Μπασέλ δεν ίσχυε το ίδιο. Εκείνη η μέρα ήταν η αρχή του εφιάλτη μου».
Λίγο μετά τον αγώνα, ο Κασσάρ συνελήφθη με «ασαφείς κατηγορίες» που, όπως υποστηρίζει, κατασκευάστηκαν λόγω της ζήλιας τού Μπασέλ. Η κράτησή του εξελίχθηκε σε μια σκληρή δοκιμασία ετών γεμάτη βίαιες ανακρίσεις και αδιάκοπη σωματική και ψυχολογική κακοποίηση.
«Αρχικά με κράτησαν σε υπόγειο για έξι μήνες, με χτυπούσαν συνεχώς και με ανέκριναν ασταμάτητα», αφηγήθηκε ο άνδρας. Στη συνέχεια, μεταφέρθηκε στη διαβόητη φυλακή Σεντνάγια, γνωστή ως «σφαγείο», όπου, όπως είπε, «τα βασανιστήρια έγιναν ακόμα χειρότερα».
Η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν έφυγε από τη ζωή ο Μπασέλ. «Με κατηγορούσαν για τον θάνατό του», ανέφερε. «Κάθε χρόνο, στην επέτειο του θανάτου του, τα βασανιστήρια εντείνονταν».
Ο Κασσάρ πέρασε επίσης επτάμισι χρόνια στη φυλακή Ταντμούρ, διαβόητη για τις απάνθρωπες συνθήκες της. «Ένα πρωί μου τρύπησαν το αυτί και το ίδιο βράδυ μου έσπασαν τη γνάθο», θυμάται. Ακόμα και η προσευχή τιμωρούνταν σκληρά: «Επειδή προσευχόμουν, με μαστίγωσαν 1.000 φορές. Τα πόδια μου σχίστηκαν, φάνηκαν τα κόκαλά μου»...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|