 |
|
|  Σάββατο 28/12
Βρέθηκε στην Αργεντινή «το 138ο εγγόνι» που εκλάπη επί στρατιωτικής δικτατορίας στην
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η οργάνωση υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Γιαγιάδες της Πλατείας Μαΐου ανακοίνωσε χθες Παρασκευή πως βρέθηκε το εγγόνι υπ’ αριθμόν 138, που είχε κλαπεί επί των ημερών της στρατιωτικής δικτατορίας στην Αργεντινή (1976-1983), γιος ζευγαριού ανταρτών πόλης που απήχθη το 1976 και η τύχη του αγνοείται έκτοτε.
«Είναι ο γιος της Μάρτας Ενρικέτας Πουρτάλ και του Χουάν Κάρλος Βιζαμαγιόρ, γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1976. Αυτό αυξάνει σε 138 τον αριθμό των υποθέσεων που εξιχνιάστηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των 47 χρόνων άοκνης αναζήτησης της αλήθειας και της ταυτότητας», δήλωσε η πρόεδρος των Γιαγιάδων της Πλατείας Μαΐου, η Εστέλα δε Καρλότο, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
«Τη 10η Δεκεμβρίου 1976, το ζευγάρι απήχθη μέσα το σπίτι του στην πόλη του Μπουένος Άιρες κατά τη διάρκεια επιχείρησης που διεξήγαγαν άνδρες με πολιτικά. Εκείνη ήταν 8,5 μηνών έγκυος», διευκρίνισε.
Η Μάρτα Ενρικέτα Πουρτάλ και ο Χουάν Κάρλος Βιζαμαγιόρ ήταν μέλη του αντάρτικου πόλης Μοντονέρος (περονιστική αριστερά). Αφού απήχθη, το ζευγάρι θεάθηκε στο μυστικό κέντρο βασανιστηρίων και εξόντωσης της σχολής μηχανικού του πολεμικού ναυτικού (ESMA), όπου οδηγήθηκαν πάνω από 5.000 πολιτικοί κρατούμενοι κατά τη διάρκεια της χούντας.
Από εκεί δεν βγήκαν ζωντανοί παρά μόλις περίπου εκατό εξ αυτών, τονίζουν οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
«Πιθανόν εδώ έγινε η γέννηση του εγγονιού υπ’ αριθμόν 138. Μέχρι τώρα, έχει καταγραφτεί πως έγιναν στο μυστικό κέντρο πάνω από 30 γεννήσεις», τόνισε η κυρία Καρλότο στις εγκαταστάσεις της πρώην ESMA, που σήμερα είναι χώρος ιστορικής μνήμης.
Η εθνική επιτροπή για το δικαίωμα στην ταυτότητα (CoNaDi) εργάστηκε από το 1999 για να εντοπίσει το παιδί των Πουρτάλ και Βιζαμαγιόρ. Μπόρεσε να ταυτοποιηθεί χάρη σε εξετάσεις DNA.
Ο εντοπισμός του 138ου εγγονιού είναι ο πρώτος που αποκαλύπτεται από την 1η Σεπτεμβρίου 2023, όταν είχε ανακοινωθεί η επίλυση τεσσάρων υποθέσεων οικογενειών που έψαχναν παιδιά γεννημένα κατά τη διάρκεια φυλάκισης της μητέρας.
Είναι επίσης η πρώτη τέτοια υπόθεση που εξιχνιάζεται επί προεδρίας Χαβιέρ Μιλέι. Ο νυν αρχηγός του κράτους, που έχει κατηγορηθεί από επικριτές του για αναθεωρητισμό και άρνηση των εγκλημάτων του στρατιωτικού καθεστώτος, εναντιώνεται στην ιστορική καταδίκη της δικτατορίας στην Αργεντινή. Ο ακροδεξιός, ακραίος φιλελεύθερος πρόεδρος, όπως και η αντιπρόεδρός του Βικτόρια Βιγιαρουέλ, που έχουν ταχθεί επανειλημμένα υπέρ των στρατιωτικών, αμφισβητούν τον αριθμό των ανθρώπων (30.000) που υπολογίζουν πως εξαφανίστηκαν επί στρατιωτικής χούντας οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
