 |
|
|  Τετάρτη 1/1/25
Τέσσερα παιδιά,που είχαν εξαφανισθεί στον Ισημερινό,βρέθηκαν απανθρακωμένα...
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η δικαιοσύνη στον Ισημερινό διέταξε χθες Τρίτη την προσωρινή κράτηση 16 στρατιωτικών τους οποίους βαραίνουν υποψίες πως ενέχονται στη εξαναγκαστική εξαφάνιση τεσσάρων εφήβων, τα απανθρακωμένα πτώματα των οποίων βρέθηκαν κοντά σε βάση των ενόπλων δυνάμεων, υπόθεση που προκάλεσε σοκ στη χώρα της Λατινικής Αμερικής και θορύβησε διεθνείς οργανισμούς και μη κυβερνητικές οργανώσεις.
«Τα ευρήματα των ιατροδικαστικών εξετάσεων επιβεβαιώνουν ότι τα τέσσερα πτώματα που βρέθηκαν στην Τάουρα ανήκουν στους τρεις εφήβους και το παιδί που εξαφανίστηκαν έπειτα από στρατιωτική επιχείρηση την 8η Δεκεμβρίου», ανακοίνωσε η εισαγγελία νωρίτερα χθες μέσω X, βάζοντας τέλος στην αβεβαιότητα για την τύχη των τεσσάρων αγοριών, μεταξύ 11 και 15 ετών, που αγνοούνταν για πάνω από τρεις εβδομάδες.
Ο Σαούλ Αρμπολέδα, ο Στίβεν Μεδίνα και τα αδέλφια Χοσουέ και Ισμαέλ Αρόγιο είχαν πάει να παίξουν ποδόσφαιρο όταν συνελήφθησαν από στρατιωτικούς την 8η Δεκεμβρίου στον τομέα Λας Μαλβίνας, νότια από το λιμάνι της Γουαγιακίλ, της οικονομικής πρωτεύουσας του Ισημερινού και της εστίας ατελείωτου κύματος βίας συμμοριών που επιδίδονται ιδίως σε εμπορία ναρκωτικών, όπου έχουν αναπτυχθεί οι ένοπλες δυνάμεις.
Ο στρατός είχε διαβεβαιώσει πως λίγη ώρα αφού συνελήφθησαν εξαιτίας υποψιών πως ενέχονταν σε κλοπή, τα τέσσερα παιδιά αφέθηκαν ελεύθερα, καλά στην υγεία τους.
Αλλά τα τέσσερα αγόρια δεν επέστρεψαν ποτέ στα σπίτια τους.
Την 24η Δεκεμβρίου, τέσσερα απανθρακωμένα πτώματα εντοπίστηκαν σε ελώδη περιοχή, κοντά σε βάση της πολεμικής αεροπορίας του Ισημερινού στην Τάουρα, στην περιφέρεια της Γουαγιακίλ, σύμφωνα με ΜΜΕ.
Ποινικό δικαστήριο διέταξε χθες την προληπτική κράτηση των δεκαέξι στρατιωτικών σε βάρος των οποίων διενεργείται έρευνα για την «εξαναγκαστική εξαφάνιση» των ανηλίκων.
Είχαν ήδη συλληφθεί μέσα στη βάση από την αερονομία, με απόφαση των στρατιωτικών αρχών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
