 |
| Σάββατο 4/1/25
Ιερέας από τη Μεσσηνία κατήγγειλε συνταξιούχο αστυνομικό για ασέλγεια στην 14χρονη κόρη του
zougla.gr
Ιερέας από τη Μεσσηνία κατήγγειλε σεξουαλική επίθεση στην 14χρονη κόρη του από έναν 64χρονο στενό οικογενειακό φίλο και συνταξιούχο αστυνομικό.
Όλα συνέβησαν κατά τη διάρκεια ταξιδιού από την Αθήνα προς τη Μεσσηνία. Η 14χρονη είχε επισκεφτεί στην αδελφή της που βρίσκεται στην πρωτεύουσα και είναι και αυτή αστυνομικός. Ο 64χρονος βρισκόταν και αυτός στην Αθήνα.
Κατά την επιστροφή του στη Μεσσηνία, ο ιερέας του ζήτησε να πάρει μαζί του την κόρη του, που ήθελε και αυτή να επιστρέψει. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, όμως, ο αστυνομικός επιτέθηκε και ασέλγησε σε βάρος της ανήλικης, σύμφωνα με την καταγγελία.
Το παιδί, σοκαρισμένο, κατάφερε να καταγράψει με το κινητό της τηλέφωνο όσα της έκανε και της είπε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Αυτό, όμως, δεν ήταν το πρώτο περιστατικό ασέλγειας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 64χρονος που είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών, φέρεται να επιτέθηκε στο κορίτσι τουλάχιστον 4 φορές, τόσο μέσα στο σπίτι του όσο και στο αυτοκίνητό του.
Ο ιερέας κατήγγειλε τα περιστατικά στην αστυνομία, τα οποία έγιναν όλα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ο 64χρονος που διαφεύγει της σύλληψης κατηγορείται για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας και προτάσεις για ασελγείς πράξεις.
Μετά την καταγγελία, ο συνταξιούχος αστυνομικός φέρεται να τηλεφώνησε, να απείλησε και να εκβίασε τον ιερέα, σύμφωνα με όσα είπε στην εκπομπή η δικηγόρος της οικογένειας, Έλλη Ρουμπάκου.
«Το κορίτσι είναι σε καλή κατάσταση, αν και σοκαρισμένο… Το παιδί κοιμήθηκε στη διαδρομή και ευτυχώς αυτός δεν την πείραξε περισσότερο… Αυτός είναι εξαφανισμένος και μας απειλεί, διαδίδοντας ότι έχει σχέση με την παπαδιά και ότι έχει φωτογραφίες και βίντεο. Εμένα το παιδί μου με νοιάζει… Τον κατάλαβαν ότι λέει ψέματα και σταμάτησε. Ξέρουν όλοι τι οικογένεια είμαστε… Ακούγεται ότι υπάρχουν και άλλα περιστατικά», δήλωσε ο πατέρας του κοριτσιού.
Το παιδί εξετάστηκε από ιατροδικαστή και παιδοψυχολόγο και τώρα είναι σε καλή κατάσταση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|