Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 4/1/25

Η Γροιλανδία θέλει να ανεξαρτητοποιηθεί από την Δανία



AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr

Ο πρωθυπουργός τής Γροιλανδίας, Μούτε Έγκεντε διατύπωσε κατά την ομιλία του για το νέο έτος την επιθυμία για την ανεξαρτητοποίηση από την πρώην αποικιακή της δύναμη, την Δανία, και την επιδίωξη τής ενίσχυσης τής συνεργασίας της με άλλες χώρες. «Είναι η ώρα να κάνουμε ένα βήμα και να διαμορφώσουμε το μέλλον μας, και σε σχέση με ποιους θέλουμε να συνεργασθούμε στενά και σε σχέση με το ποιοι θέλουμε να είναι οι εμπορικοί μας εταίροι», είπε. Τονίζεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ έχει εκφράσει την επιθυμία για «απόκτηση και έλεγχο» της Γροιλανδίας. Το κίνημα για την ανεξαρτησία της Γροιλανδίας κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια και αυτό εν μέρει οφείλεται στις αποκαλύψεις για την διαχείριση των υποθέσεων της Γροιλανδίας από τις αρχές της Δανίας κατά τον 20ό αιώνα. Ανάμεσά τους και η υπόθεση της αναγκαστικής επιβολής ελέγχου των γεννήσεων κατά την δεκαετία τού 1960. Η Γροιλανδία υπήρξε αποικία της Δανίας μέχρι το 1953. Πλέον είναι αυτοδιοικούμενο έδαφος της Δανίας και το 2009 κέρδισε το δικαίωμα να επιδιώξει την ανεξαρτησία της με δημοψήφισμα. Το 2023, η κυβέρνηση της Γροιλανδίας παρουσίασε το σχέδιο του πρώτου της συντάγματος. «Η ιστορία και η σημερινή κατάσταση έχουν δείξει ότι η συνεργασία μας με το Βασίλειο της Δανίας δεν έχει επιτύχει να δημιουργήσει συνθήκες ισότητας», δήλωσε ο Μούτε Έγκεντε. «Ηρθε η ώρα για την χώρα μας να κάνει το επόμενο βήμα. Οπως άλλες χώρες του κόσμου, πρέπει να εργασθούμε για να απομακρύνουμε τα εμπόδια για την συνεργασία – που μπορούμε να περιγράψουμε ως δεσμά της αποικιοκρατίας – και να προχωρήσουμε προς τα εμπρός», είπε και πρόσθεσε ότι εναπόκειται στον λαό της Γροιλανδίας να αποφασίσει σχετικά με την ανεξαρτησία, χωρίς να διευκρινίσει πότε θα διεξαχθεί η σχετική ψηφοφορία. Ενω η πλειονότητα των 57.000 κατοίκων της Γροιλανδίας υποστηρίζει την ανεξαρτησία, υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με τον χρόνο και τις συνέπειες στο βιοτικό επίπεδο. Η κυβέρνηση της Γροιλανδίας έχει απορρίψει δύο φορές τις προσφορές του Τραμπ να αγοράσει το νησί, το 2019 και τον προηγούμενο χρόνο. «Η Γροιλανδία είναι δική μας. Δεν πωλούμαστε και δεν θα πωληθούμε ποτέ». Κατά την ομιλία του ο πρωθυπουργός δεν αναφέρθηκε στον Τραμπ ή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά τον πλούτο της σε μεταλλεύματα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, η οικονομία της Γροιλανδίας είναι εύθραυστη και εξαρτάται από την αλιεία και τις ετήσιες επιχορηγήσεις της Δανίας. Οι βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν πριν από τις 6 Απριλίου.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία