 |
|
|  Πέμπτη 9/1/25
Η Lufthansa σχεδιάζει 10.000 προσλήψεις το 2025
ARD,dpa,zougla.gr
Περίπου 10.000 νέες προσλήψεις σχεδιάζει για το τρέχον έτος ο αεροπορικός όμιλος Lufthansa, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι ο κλάδος της ταξιδιωτικής βιομηχανίας γνωρίζει νέα άνθηση μετά την πανδημία του κορωνοϊού. Στο ίδιο πλαίσιο αναμένεται να οριστικοποιηθεί και η εξαγορά του ιταλικού αερομεταφορέα ITA.
Ενόψει της επέκτασης των δραστηριοτήτων της, η Lufthansa πρόκειται να προσλάβει εντός του 2025 περίπου 10.000 νέους υπαλλήλους. Μόνο στην Lufthansa Technik θα προστεθούν 2.000 θέσεις, ενώ αναζητούνται περίπου 800 πιλότοι. Ευκαιρίες απασχόλησης θα υπάρχουν επίσης για πληρώματα καμπίνας, τεχνικά επαγγέλματα, διοίκηση και υπηρεσίες εδάφους. Περισσότερες από τις μισές θέσεις αφορούν το εσωτερικό της Γερμανίας.
Μετά την περικοπή 30.000 θέσεων εργασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ο μεγαλύτερος όμιλος αεροπορικών εταιριών στην Ευρώπη έκανε γνωστό ότι κατά το 2024 έλαβε 350.000 αιτήσεις και προσέλαβε τελικά 13.000 υπαλλήλους και θα συνεχίσει να αυξάνει το προσωπικό της. Συνολικά απασχολεί σήμερα περισσότερους από 100.000 εργαζόμενους σε 90 χώρες.
Στο ίδιο πνεύμα, η Γερμανική Ταξιδιωτική Ένωση (DRV) προβλέπει ότι οι καταναλωτικές ταξιδιωτικές δαπάνες θα συνεχίσουν φέτος να αυξάνονται, παρά τη δύσκολη οικονομική κατάσταση. Σημαντικές επιδόσεις αναμένεται να καταγράψει και πάλι ο Νότος και την προσεχή Δευτέρα, σύμφωνα με το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων dpa, εκτιμάται ότι θα οριστικοποιηθεί και η εξαγορά της ITA από την Lufthansa, με στόχο την ενίσχυση της δραστηριότητας στην νοτιοευρωπαϊκή αγορά. Όπως μεταδίδει πάντως η γερμανική δημόσια τηλεόραση ARD, η επικείμενη εξαγορά εξετάζεται προσεκτικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία έχει θέσει ήδη όρους προκειμένου να μην αποκλειστούν οι ανταγωνιστές της Lufthansa, Easyjet, Air France-KLM και British Airways με Iberia.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
