 |
|
|  Δευτέρα 13/1/25
Ο ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ ΧΡΗΣΗ ΚΟΚΑΪΝΗΣ
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Το βιβλίο του Στέφανου Κασσελάκη που τιτλοφορείται «Δεύτερη Ευκαιρία» κυκλοφορεί στις 16 Ιανουαρίου στα βιβλιοπωλεία, ωστόσο ήδη μερικά αποσπάσματα έχουν δει τα φώτα της δημοσιότητας.
Το βιβλίο ξεκινά από τα παιδικά χρόνια του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρεται στην περίοδο που ήταν φοιτητής στις ΗΠΑ και στις πρώτες επιχειρηματικές του δραστηριότητες εκεί. Στα επόμενα κεφάλαια υπάρχουν αναφορές για την εμπλοκή του με την πολιτική, στις εκλογές που τον οδήγησαν στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και στα όσα συνέβησαν τους μήνες που βρέθηκε επικεφαλής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ένα από τα αποσπάσματα που τράβηξαν τα βλέμματα ήταν εκείνο που αναφερόταν για την προσωπική του ζωή, με τον ίδιο να αποκαλύπτει ότι σε δύσκολες συναισθηματικές και επαγγελματικές στιγμές έκανε και χρήση κοκαΐνης.
«Ένιωσα καλά: ενώ μπορεί να ήμουν απογοητευμένος επαγγελματικά, τουλάχιστον το ζούσα στη Νέα Υόρκη. Ως μέρος αυτής της κουλτούρας του yuppie going out, άρχισα να κάνω κοκαΐνη με τους -κυρίως νέους- φίλους μου για πρώτη φορά στη ζωή μου (είχα αποφύγει τη χρήση ναρκωτικών σε όλο το κολέγιο)…», αναφέρει ο Στέφανος Κασσελάκης.
Αναφερόμενος στη σχέση του με κοπέλα από την Αϊόβα, σημειώνει: «Η σχέση μας ''έπιασε πάτο'' όταν εκείνη έφερε ένα τεστ ούρων κοκαΐνης στο σπίτι, το οποίο φυσικά αρνήθηκα να κάνω» και προσθέτει: «Για να είμαι δίκαιος μαζί της, η φίλη μου με αγαπούσε πολύ και πίστευε σε μένα (…). Για να είμαι δίκαιος και με τον εαυτό μου, ωστόσο, ποτέ δεν ανέπτυξα κάτι που να μοιάζει έστω και ελάχιστα με εθισμό. Δόξα τω Θεώ, η κατάχρηση ουσιών δεν τρέχει στα γονίδιά μου. Για πολλούς ανθρώπους είναι ένα τεράστιο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε με ενσυναίσθηση και μια συγκαταβατική, χωρίς αποκλεισμούς προσέγγιση».
Το πρωί ο Στέφανος Κασσελάκης μίλησε σε εκπομπή του Mega για τους λόγους που επέλεξε να μιλήσει για τη χρήση κοκαΐνης. «Δεν αισθάνθηκα καμία ανάγκη να γράψω απολύτως τίποτα. Θεώρησα ότι είναι καλό να μπορούμε να είμαστε αυθεντικοί και να λέμε και τις κακές στιγμές μας. Ξέρετε, η πολιτική στην Ελλάδα είναι η πολιτική της βιτρίνας, το δήθεν. Αυτό πρέπει να τελειώσει. Ο κόσμος είναι προδομένος από τους πολιτικούς, ακριβώς επειδή δεν ξέρει ποιοι είναι στην πράξη και θεωρεί ότι όλοι είναι το ίδιο. Εσείς, προσωπικά, δεν έχετε περάσει δύσκολες στιγμές στη ζωή σας; Δεν ανακάμψατε; Ο κόσμος πρέπει να ξέρει πώς ανακάμπτει το άτομο που έχει απέναντί του, πώς στέκεται στα πόδια του όταν πέφτει και πώς ξεπερνά τις δύσκολες στιγμές» ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Στέφανος Κασσελάκης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
