 |
|
|  Τρίτη 14/1/25
Τούνελ μεταξύ ΗΠΑ-Μεξικού για τη μεταφορά ναρκωτικών ανακάλυψαν οι Αρχές
NYP,zougla.gr
Ένα εξελιγμένο τούνελ, εξοπλισμένο με ηλεκτρικό ρεύμα και λειτουργικό σύστημα εξαερισμού, το οποίο χρησιμοποιούσαν λαθρέμποροι για να μεταφέρουν ναρκωτικά και ανθρώπους μεταξύ τού Ελ Πάσο τού Τέξας και τού Χουάρεζ του Μεξικού, ανακάλυψαν ομοσπονδιακοί πράκτορες των ΗΠΑ.
Ειδικότερα, όπως μεταδίδει η New York Post, οι έρευνες έδειξαν ότι η τεχνητή σήραγγα, η οποία έχει πλάτος περίπου 4 μέτρα και ύψος 6 μέτρα, κατασκευάστηκε τον περασμένο χρόνο.
«Οι διεθνείς εγκληματικές οργανώσεις πιστεύουν λανθασμένα ότι μπορούν να αποφύγουν τον εντοπισμό μεταφέροντας ανθρώπους και λαθραία εμπορεύματα υπόγεια», ανέφερε σε δήλωσή του ο επικεφαλής ειδικός πράκτορας, Jason Stevens.
«Αυτή η πρόσφατη ανακάλυψη αποτελεί σημαντικό πλήγμα για τις επιχειρήσεις τους, καθώς αναδεικνύει την ικανότητά μας να διαταράσσουμε τα εξελιγμένα δίκτυα λαθρεμπορίου τους», πρόσθεσε.
Την είσοδο τού τούνελ κάλυπτε μία μεταλλική πλάκα εμβαδού 9 τ.μ, κοντά στα σύνορα.
Βίντεο από το εσωτερικό της σήραγγας, η οποία κατασκευάστηκε μόνο με ξύλινα δοκάρια, δείχνει την εκτεταμένη διαδρομή της κάτω από τα σύνορα που χρησιμοποιούσαν οι λαθρέμποροι για να μεταφέρουν ανθρώπους και ναρκωτικά μέσα και έξω από τις ΗΠΑ.
Η ανακάλυψη της σήραγγας στο Ελ Πάσο έρχεται μετά την ανακάλυψη από τους συνοριακούς αξιωματούχους της τρίτης σήραγγας λαθρεμπορίου στην περιοχή των συνόρων Αριζόνα-Μεξικό.
Αμερικανοί και μεξικανοί αξιωματούχοι έχουν συνεργαστεί για να εξουδετερώσουν αυτές τις ύποπτες «σήραγγες των ναρκωτικών» προς τις ΗΠΑ, με τη σήραγγα της Αριζόνα να ανακαλύπτεται ενώ βρισκόταν ακόμη υπό κατασκευή στο Σαν Λουίς Ρίο Κολοράντο τού Μεξικού.
Η μεγαλύτερη γνωστή σήραγγα ναρκωτικών μεταξύ των ΗΠΑ αποκαλύφθηκε το 2020, με τη σήραγγα να εκτείνεται σε μήκος λίγο μικρότερου τού μιλίου μεταξύ της Τιχουάνα, Μεξικό, και του Σαν Ντιέγκο, Καλιφόρνια.
Αυτή η σήραγγα ήταν εξοπλισμένη ακόμη και με σιδηροδρομικό σύστημα και ανελκυστήρα, σύμφωνα με την Υπηρεσία Τελωνείων και Προστασίας των Συνόρων των ΗΠΑ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
