 |
|
|  Τετάρτη 22/1
...«είναι κακιά, σκληροπυρηνική της αριστεράς» έγραψε ο πρόεδρος των ΗΠΑ
Γυναίκα επίσκοπος εξόργισε τον Τραμπ με τα όσα είπε στην λειτουργία με αφορμή την ορκωμοσία του
NYT,protothema.gr
Αίσθηση προκάλεσε το κήρυγμα υπέρ των μεταναστών και των γκέι που έκανε η επίσκοπος Μαριάν Έντγακρ Μπαντ μετά από θεία λειτουργία παρουσία του νέου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, και του αντιπροέδρου του, Τζέι Ντι Βανς.
Όπως θυμίζουν αμερικανικά μέσα ενημέρωσης η 65χρονη επίσκοπος,η πρώτη γυναίκα που ανέλαβε τέτοια θέση στην Επισκοπική Μητρόπολη της Ουάσινγκτον, είχε ασκήσει δριμεία κριτική στον Τραμπ και κατά την πρώτη θητεία του.
Πριν να βρεθεί στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, το 2011, είχε περάσει σχεδόν δύο δεκαετίες ως εφημέριος σε εκκλησία στη Μινεάπολη. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστήμου του Ρότσεστερ και μεγάλωσε στο Νιού Τζέρσεϊ και το Κολοράντο. Η ενορία της στην οποία υπάγεται ο ναός National Cathedral είχε αποφασίσει από το καλοκαίρι του 2024 να τελέσει Θεία Λειτουργία αμέσως μετά την ορκωμοσία, ανεξαρτήτως τού νικητή των εκλογών, με την ίδια να λέει ότι είτε κέρδιζε ο Τραμπ, είτε η Χάρις, θα έκανε κήρυγμα.
Το 2020 η επίσκοπος Μπαντ είχε γράψει άρθρο γνώμης στους New York Times λέγοντας ότι είναι «εξοργισμένη» και «τρομοκρατημένη» από τον τρόπο με τον οποίο ο Τραμπ αξιοποιεί τη Βίβλο.
Με αφορμή, δε, ότι ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ είχε εμφανιστεί κρατώντας τη Βίβλο μετά από αστυνομική επιχείρηση κατά διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για θέματα ισότητας στην πλατεία Λαφαγιέτ, η επίσκοπος είχε γράψει ότι ο Τραμπ «χρησιμοποιούσε ιερά σύμβολα ενώ προωθεί θέσεις που είναι αντίθετες με τη Βίβλο».
Μετά την αίσθηση που προκάλεσαν τα όσα είπε το απόγευμα της Τρίτης, η 65χρονη ιερωμένη υποστήριξε, μιλώντας στους New York Times, ότι «δεν ήθελα απαραίτητα να εκθέσω τον Πρόεδρο» αλλά αποφάσισε να απευθύνει την έκκληση αυτή «από τον φόβο που είδα στις κοινότητες των μεταναστών και των ΛΟΑΤΚΙ στην Ουάσινγκτον».
«Ήθελα ο κ. Τραμπ να λάβει υπόψη του τους ανθρώπους που φοβούνται. Αυτό που ήθελα να πω είναι: η χώρα σας έχει εμπιστευτεί και μια από τις αρετές του ηγέτη είναι το έλεος» πρόσθεσε.
Η ίδια εξέφρασε την ελπίδα όσα είπε να φτάσουν και σε άλλα αυτιά πέραν του προέδρου Τραμπ: «Ήθελα να θυμίσω σε όλους ότι αυτοί είναι οι γείτονές μας».
Η οργισμένη ανάρτηση Τραμπ
Αν και στην πρώτη αντίδρασή του ο Τραμπ εμφανίστηκε λεκτικά επιεικής απέναντι στην επίσκοπο Μπαντ, λίγες ώρες αργότερα εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση σε βάρος της.
Σε ανάρτησή του στο Truth Social, ο Τραμπ χαρακτήρισε «κακό» τον τόνο της επισκόπου και την κάλεσε να ζητήσει συγγνώμη από την εκκλησία και το κοινό.
«Αυτή η ψευτοεπίσκοπος που μίλησε στην εθνική λειτουργία την Τρίτη το πρωί είναι μια σκληροπυρηνική της άκρας αριστεράς που μισεί τον Τραμπ. Ο τόνος της ήταν κακός, καθόλου πειστικός ή έξυπνος. Δεν ανέφερε τον μεγάλο αριθμό των παράνομων μεταναστών που έρχονται στη Χώρα μας και σκοτώνουν ανθρώπους. Πολλοί έχουν βγει από φυλακές και ψυχιατρικές κλινικές» έγραψε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος χαρακτήρισε το κήρυγμα της Μπάντι «πολύ βαρετό και καθόλου εμπνευσμένο».
«Δεν είναι πολύ καλή στη δουλειά της, οφείλει στην εκκλησία της και στο κοινό μια συγγνώμη» πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
