 |
|
|  Πέμπτη 30/1
Ετοιμοθάνατη 53χρονη,που ξυλοκοπήθηκε απο τον σύζυγό της
«Τη χτύπησε με σίδερο και την άφησε όλο το βράδυ να βογκάει»...
protothema.gr
Στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας τού Νοσοκομείου Ευαγγελισμός νοσηλευεται 53χρονη γυναίκα από το Μαρμάρι Ευβοίας, η οποία μεταφέρθηκε από το Νοσοκομείο Καρύστου με βαριές, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή.
Άγνωστο παραμένει μέχρι στιγμής πως προκλήθηκαν τα τραύματα που φέρει η 53χρονη καθώς η ιατροδικαστική εξέταση δεν έχει δώσει απαντήσεις για τις ακριβείς συνθήκες του τραυματισμού της.
Οι Αστυνομικοί, ωστόσο, έχουν σχηματίσει δικογραφία σε βάρος του 65χρονου συζύγου της για ενδοοικογενειακή βία και σωματική βλάβη και συλλέγουν καταθέσεις προκειμένου να ρίξουν «φως» σε αυτή την «περίεργη» υπόθεση.
Τόσο ο ίδιος όσο και η κόρη τους υποστηρίζουν πως ο τραυματισμός της προκλήθηκε από πτώση λόγω αστάθειας που παρουσιάζει η 53χρονη.
Την ίδια ώρα, όμως, γείτονες και φίλοι του ζευγαριού αναφέρουν πώς το βράδυ του προηγουμένου Σαββάτου η 53χρονη έπεσε θύμα ενός άγριου ξυλοδαρμού από τον 65χρονο ο οποίος σε κατάσταση μέθης την χτύπησε στο κεφάλι με ένα σίδερο.
Μια γειτόνισσά τους, μάλιστα, ήταν αυτή που είδε την ατυχή γυναίκα, με αίματα στο κεφάλι και σημάδια στα χέρια, να της χτυπά την πόρτα και να καλεί σε βοήθεια λέγοντάς της «Με σκοτώνει με ένα σίδερο..».
Παράλληλα, η 53χρονη της ζήτησε να τη φωτογραφίσει με το κινητό της τηλέφωνο. Η συγκεκριμένη γυναίκα είχε στη συσκευή της μια ακόμη φωτογραφία με την 53χρονη η οποία είχε ληφθεί τον περασμένο Φεβρουάριο όταν και πάλι της είχε ζητήσει βοήθεια επειδή ο 65χρονος την έδερνε.
Άτομο από το φιλικό περιβάλλον της 53χρονης, το οποίο κάλεσε ανώνυμα στο Αστυνομικό Τμήμα Καρύστου και κατήγγειλε τον ξυλοδαρμό της από το σύζυγό της, λέει οτι ο 65χρονος αφού μέθυσε, πήρε ένα σίδερο και άρχισε να χτυπά τη γυναίκα του με μανία στο κεφάλι.
Στη συνέχεια, την άφησε για ώρες στο κρεβάτι να ουρλιάζει από τους πόνους και μόλις το πρωί συνήλθε από το αλκοόλ και συνειδητοποίησε πως η 53χρονη είναι αναίσθητη κάλεσε το ΕΚΑΒ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
