 |
|
|  Σάββατο 1/2
Μάνα και γιαγιά νύφης ξυλοκόπησαν κομμώτρια,στην Θεσσαλονίκη, επειδή δεν τους άρεσε ...το χτένισμα τού γάμου!!
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Άγριο ξύλο, απειλές και… μπλεξίματα με τον νόμο έφερε η δυσαρέσκεια για ένα νυφικό χτένισμα σε γνωστό κομμωτήριο της Θεσσαλονίκης, καθώς μητέρα και γιαγιά της νύφης εισέβαλαν μαινόμενες και άρχισαν να δέρνουν το προσωπικό της επιχείρησης, μπροστά στα έντρομα μάτια των πελατών.
Η υπόθεση, που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, εκδικάστηκε την Παρασκευή στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, με τις δύο κατηγορούμενες, μητέρα και γιαγιά, να κρίνονται ένοχες για σωματικές βλάβες, απειλή, εξύβριση και για συκοφαντική δυσφήμιση. Το δικαστήριο τους αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου και επέβαλε συνολικές ποινές φυλάκισης με αναστολή, οκτώ και πέντε μηνών αντίστοιχα.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, όλα ξεκίνησαν όταν η μέλλουσα νύφη επισκέφτηκε γνωστό κομμωτήριο της Θεσσαλονίκης και δεν έμεινε ευχαριστημένη από το χτένισμα και τη βαφή του μαλλιού της.
Παρά το γεγονός ότι δεν εξέφρασε κάποιο παράπονο εκείνη τη στιγμή στο προσωπικό της επιχείρησης, λίγες ημέρες αργότερα επικοινώνησε τηλεφωνικά και, μεταξύ άλλων, ζήτησε να λάβει πίσω την προκαταβολή των 50 ευρώ που είχε δώσει για το νυφικό χτένισμα.
Το προσωπικό του κομμωτηρίου της εξήγησε ότι κάτι τέτοιο δε θα μπορούσε να γίνει αφού η ημερομηνία είχε δεσμευτεί και οι προκαταβολές δεν επιστρέφονται, ωστόσο της πρότειναν να περάσει από το κομμωτήριο προκειμένου να διορθώσουν ό,τι δε της άρεσε, κάτι το οποίο η μέλλουσα νύφη αρνήθηκε και έκλεισε ευγενικά το τηλέφωνο.
Βέβαια, όπως αποδείχθηκε αργότερα, αυτό ήταν μόνο η αρχή καθώς λίγες ημέρες μετά άρχισε να καλεί καθημερινά η μητέρα της, ζητώντας από το προσωπικό της επιχείρησης να επιστρέψουν πίσω τα χρήματα, ενώ μόλις κατάλαβε ότι αυτό δεν θα συνέβαινε, άρχισε τις απειλές και τις ύβρεις. «Μας έλεγε ότι αν δεν επιστρέψουμε την προκαταβολή θα μας κάψει το μαγαζί, θα βάλει ανθρώπους να μας δείρουν, φώναζε, ούρλιαζε και μας έβριζε άσχημα», κατέθεσε η ιδιοκτήτρια του κομμωτηρίου, τονίζοντας ότι αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε για αρκετές ημέρες.
Τα πράγματα, ωστόσο, βγήκαν εκτός κάθε ελέγχου όταν η μητέρα και η γιαγιά της νύφης έφτασαν μαινόμενες στο κομμωτήριο κρατώντας στα χέρια τους μερικές τούφες μαλλιών και, σύμφωνα με τις καταγγέλλουσες, επιτέθηκαν με μπουνιές και σφαλιάρες σε μία υπάλληλο και την έσερναν από τα μαλλιά στο πάτωμα...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
