 |
|
|  Τρίτη 4/2
ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΗΠΑ ΓΙΑ...ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Hδη έκλεισαν συμφωνία για αποστολή εγκλείστων κακοποιών- ακόμα και Αμερικανών - στις φυλακές «φρούρια» τού Ελ Σαλβαδόρ
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Οι ΗΠΑ εξετάζουν πρωτοφανές σχέδιο για αποστολή κρατουμένων - ακόμα και Αμερικανών - στις φυλακές «φρούρια» του Ελ Σαλβαδόρ.
Ο σαλβαδοριανός πρόεδρος Ναγίμπ Μπουκέλε εισηγήθηκε χθες Δευτέρα η χώρα του να υποδεχτεί κρατούμενους στις ΗΠΑ έναντι χρηματικού αντιτίμου, ιδέα που εξήρε ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο, που είχε συνάντηση μαζί του στο Σαν Σαλβαδόρ.
«Προτείναμε στις ΗΠΑ (σ.σ. να προχωρήσουν σε) εξωτερική ανάθεση (outsourcing) μέρους του σωφρονιστικού συστήματός τους», ανέφερε μέσω X ο αρχηγός τού σαλβαδοριανού κράτους, γνωστός για τη εξαιρετικά σκληρή στάση του έναντι της εγκληματικότητας. «Η αμοιβή θα είναι σχετικά χαμηλή για τις ΗΠΑ αλλά σημαντική για εμάς και θα μας επιτρέψει να κάνουμε βιώσιμο όλο το σύστημα των φυλακών μας», πρόσθεσε ο πρόεδρος τού Ελ Σαλβαδόρ.
Σύμφωνα με τον κ. Ρούμπιο, η πρόταση αυτή άνευ προηγουμένου συμπεριλαμβάνει «Αμερικανούς υπηκόους και ανθρώπους με άδεια παραμονής» στις ΗΠΑ.
«Καμιά άλλη χώρα δεν είχε κάνει ποτέ τέτοια φιλική προσφορά», σημείωσε ο νέος επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας μετά την τρίωρη συνάντησή του με τον κ. Μπουκέλε. «Του είμαστε βαθιά ευγνώμονες. Μίλησα με τον πρόεδρο (Ντόναλντ) Τραμπ», πρόσθεσε.
Ο κ. Ρούμπιο αναφέρθηκε ιδίως σε μέλη συμμοριών από τη Λατινική Αμερική, όπως για παράδειγμα η Μάρα Σαλβατρούτσα (MS-13) από το Ελ Σαλβαδόρ, ή η Tren de Aragua από τη Βενεζουέλα, που δρουν στις ΗΠΑ. Κάποια έχουν την αμερικανική εθνικότητα.
Οι δηλώσεις του κ. Ρούμπιο μοιάζουν να παραβλέπουν το γεγονός ότι με βάση την τρέχουσα νομοθεσία στις ΗΠΑ, δεν επιτρέπεται η απέλαση Αμερικανών σε κράτη τού εξωτερικού.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ανακοινώσει πως εννοεί να τερματίσει το δικαίωμα του εδάφους (την αυτόματη απόκτηση της υπηκοότητας οποιουδήποτε παιδιού γεννιέται στις ΗΠΑ) και συνεχίζει την εκστρατεία μαζικών απελάσεων παράτυπων μεταναστών.
Έχει πει μάλιστα πως έχει σκοπό περίπου 30.000 μετανάστες να μεταφερθούν σε διαβόητη στρατιωτική φυλακή στην αμερικανική ναυτική βάση στον Κόλπο Γουαντάναμο, στην Κούβα.
Ο κ. Μπουκέλε επανεξελέγη στην προεδρία του Ελ Σαλβαδόρ —αφού παρέκαμψε τη συνταγματική απαγόρευση των συναπτών θητειών στο κορυφαίο αξίωμα— με το 80% των ψήφων πέρυσι, κυρίως χάρη στον «πόλεμο» που κήρυξε στις συμμορίες. Η εκστρατεία αυτή, που του χάρισε τεράστια δημοτικότητα, μείωσε σε εντυπωσιακό βαθμό την εγκληματικότητα, ωστόσο επικρίνεται έντονα από οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Την περασμένη χρονιά επίσης, εγκαινίασε τη μεγαλύτερη φυλακή στη Λατινική Αμερική, κοντά στην Τεκολούκα, κάπου 75 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Σαν Σαλβαδόρ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
