Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tετάρτη 5/2

ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΜΕ ΑΠΕΛΑΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ

211 συμπατριώτες μας περιλαμβάνονται στην λίστα τών υπο απέλαση μεταναστών,μετά την σχετική απόφαση τού Προέδρου,Τραμπ



newsbeast.gr

Διακόσιοι έντεκα έλληνες υπήκοοι περιλαμβάνονται στον κατάλογο της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνειακής Επιβολής των ΗΠΑ (ICE) που καταγράφει τους υπηκόους ξένων χωρών που έχουν λάβει οριστική εντολή απέλασης, χωρίς, όμως, να τελούν υπό καθεστώς κράτησης. Στη συγκεκριμένη λίστα βρίσκονται συνολικά 1.445.549 ξένοι υπήκοοι, για την απέλαση των οποίων υπάρχει δικαστική απόφαση που έχει τελεσιδικήσει μέχρι τις 24 Νοεμβρίου 2024. Παρ΄όλα αυτά, η ICE δεν είναι σε θέση να δώσει συγκεκριμένες εξηγήσεις ανά περίπτωση, για τους λόγους που δυσκολεύεται ή καθυστερεί ο επαναπατρισμός των συγκεκριμένων προσώπων. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους η ICE ενδέχεται να μην μπορεί να ολοκληρώσει τις απελάσεις. Η ICE μπορεί να απομακρύνει ξένους υπηκόους από τις ΗΠΑ που υπόκεινται σε τελική εντολή απέλασης που έχει εκδοθεί με απόφαση δικαστή μεταναστευτικών υποθέσεων. Μεταξύ αυτών, συμπεριλαμβάνονται εκείνοι που είτε δεν έχουν εκφράσει φόβο για την επιστροφή τους είτε εκείνοι που έχει αξιολογηθεί αρνητικά ο ισχυρισμός τους από έναν δικαστή μεταναστευτικών υποθέσεων. Όπως επίσης υπάρχουν διάφοροι λόγοι γιατί δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσει την απομάκρυνση ενός μη αμερικανού πολίτη με οριστική εντολή απέλασης. Οι μη αμερικανοί πολίτες μπορούν να επιδιώξουν μια μορφή προστασίας από την απέλαση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει την παραχώρηση ασύλου, την απαγόρευση απομάκρυνσης ή την προστασία βάσει της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων. Αν χορηγηθεί σε έναν μη αμερικανό πολίτη οποιαδήποτε μορφή προστασίας από την απέλαση, η ICE δεν είναι σε θέση να προχωρήσει τη διαδικασία. Ωστόσο, το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας πιστεύει ότι κάθε χώρα είναι υποχρεωμένη να δεχτεί την επιστροφή των πολιτών και των υπηκόων της που δεν δικαιούνται να παραμείνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς η έλλειψη συνεργασίας από τις ξένες κυβερνήσεις καθυστερεί και σε πολλές περιπτώσεις εμποδίζει τη διαδικασία απέλασης. Υπό αυτό το πρίσμα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ζητά από τα ξένα κράτη να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να επιβεβαιώσουν την υπηκοότητα των μη αμερικανών πολιτών που βρίσκονται στις ΗΠΑ, μέσω της διεξαγωγής συνεντεύξεων, της έγκαιρης έκδοσης ταξιδιωτικών εγγράφων και της αποδοχής της φυσικής επιστροφής των υπηκόων τους με προγραμματισμένες εμπορικές ή τσάρτερ πτήσεις. Η έλλειψη συνεργασίας από τις χώρες για την αποδοχή της επιστροφής των υπηκόων τους μπορεί να οδηγήσει την ICE στο να τις εντάξει στη λίστα των μη συνεργάσιμων χωρών ή στη λίστα των χωρών που βρίσκονται σε κίνδυνο μη συμμόρφωσης.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία