 |
|
|  Kυριακή 23/2
"ΕIMAI ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΣ"
Προκλητικός ενας Γάλλος χειρουργός που βίαζε παιδιά - Θύματα αυτοκτόνησαν ή εθίστηκαν σε ουσίες και αλκοόλ
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Συγκλονίζει την κοινή γνώμη της Γαλλίας η υπόθεση του 74χρονου χειρουργού Joel Le Scouarnec ο οποίος κατηγορείται ότι κακοποίησε σεξουαλικά 299 παιδιά. Οι φρικαλεότητες του γιατρού, ο οποίος κατάφερε να συνταξιοδοτηθεί ,αποκαλύφθηκαν από καταγγελίες θυμάτων του αλλά και από τα ημερολόγια που κρατούσε ο ίδιος και βρήκε η αστυνομία.
Στις σημειώσεις του ο Le Scouarnec περιέγραφε τακτικά τον εαυτό του ως «παιδόφιλο», κατέγραφε με περιγραφικό τρόπο τον ακριβή τρόπο με τον οποίο είχε κακοποιήσει κάθε παιδί, συμπεριλαμβανομένου του ονόματός του, της ημερομηνίας κατά την οποία συνέβη η κακοποίηση και της τοποθεσίας («στο γραφείο», «στο δωμάτιό μου»).
Ορισμένες από τις καταχωρίσεις απευθύνονταν ακόμη και στα θύματα, με φράσεις όπως «Αγαπητό μου μικρό». Κάθε χρόνο, στα γενέθλιά του, κατέγραφε την ηλικία του και έγραφε: «Είμαι παιδόφιλος και είμαι περήφανος γι' αυτό».
Η διπλή ζωή του άνδρα ήρθε στο φως μόνο όταν επιτέθηκε θρασύτατα στην εξάχρονη κόρη των γειτόνων του πριν από οκτώ χρόνια και αυτοί επικοινώνησαν με την αστυνομία.
Κατά την έφοδο που ακολούθησε στο σπίτι του στο Jonzac όπου έμενε όταν βγήκε στη σύνταξη, οι αστυνομικοί βρήκαν κάτω από τις σανίδες του πατώματος κρυμμένες 70 παιδικές κούκλες σε φυσικό μέγεθος, τις οποίες ο χειρουργός χρησιμοποιούσε για τη δική του σεξουαλική ικανοποίηση.
Ανακάλυψαν επίσης βίντεο με τον Le Scouarnec να φορά περούκες ή φορέματα και να παίζει με τις κούκλες, για τις οποίες έγραφε με αγάπη στο ημερολόγιό του.
Όταν η αστυνομία επικοινώνησε με τους εκατοντάδες κατονομαζόμενους στα αρχεία του, έμαθαν με τρόμο ότι ο Le Scouarnec θα μπορούσε να είχε σταματήσει το 2005, όταν καταδικάστηκε για κατοχή παιδικής πορνογραφίας. Είχε προηγηθεί μια επιχείρηση που είχε οργανώσει το αμερικανικό FBI.
Όμως οι ερευνητές δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν τα ημερολόγιά του, οπότε τη γλίτωσε με τετράμηνη ποινή με αναστολή, μετακόμισε σε άλλο μέρος της Γαλλίας και βρήκε άλλη δουλειά ως χειρουργός.
Τώρα, σε ηλικία 74 ετών, ο Le Scouarnec είναι στη φυλακή, αφού καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση για την επίθεση κατά των δύο ανιψιών του, μιας ασθενούς και της κόρης του γείτονά το
Oι πράξεις του Le Scouarnec λέγεται ότι οδήγησαν ασθενείς στην αυτοκτονία, προκάλεσαν εξάρτηση από ναρκωτικά και αλκοόλ ενώ σε άλλους ανθρώπους κατέστρεψαν τις σχέσεις τους.
Τα θύματα και οι οικογένειές τους θέλουν οι αρχές, οι οποίες, όπως λένε, θα έπρεπε να τον είχαν σταματήσει νωρίτερα, να λογοδοτήσουν για τις παραλείψεις τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
