 |
|
|  Δευτέρα 24/2
ΛΥΘΗΚΕ ΜΥΣΤΗΡΙΟ 46 ΕΤΩΝ
Διαλευκάνθηκε η δολοφονία μάνας και γιού, στις ΗΠΑ,τον Απρίλιο τού 1979!
gazzetta.gr
Τέσσερις και πλέον δεκαετίες αφότου μια νεαρή μητέρα και ο γιος της βρέθηκαν νεκροί στο σπίτι τους στη Νεμπράσκα, μια ιατροδικαστική ανακάλυψη οδήγησε στη σύλληψη άνδρα που ήταν για καιρός ύποπτος για την ανεξιχνίαστη υπόθεση.
Ο Abdulmalik Husain, 68 ετών, παλαιότερα γνωστός ως Louis Walker, συνελήφθη και κατηγορήθηκε για δύο δολοφονίες σε σχέση με τους θανάτους της Deroshia Matthews, 26 ετών, και του γιου της, Kamal, 7 ετών, ανέφερε το αστυνομικό τμήμα της Ομάχα σε δελτίο τύπου.
Ο δικηγόρος του Husain, που τον όρισε η κομητεία, Ντάγκλας Τόμας Κ. Ράιλι, αρνήθηκε να σχολιάσει.
Η αστυνομία ανακάλυψε τα πτώματα των θυμάτων στις 24 Απριλίου 1979, αφού ανήσυχοι συγγενείς και φίλοι ανέφεραν ότι δεν είχαν ακούσει νέα τους ή δεν τους είχαν δει, «κάτι που ήταν ασυνήθιστο», σύμφωνα με το αστυνομικό τμήμα της Ομάχα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μητέρα είχε υποστεί σεξουαλική επίθεση, ενώ και τα δύο θύματα έφεραν σημάδια στραγγαλισμού «που συνάδουν με σχοινί ή κορδόνι», δήλωσε δικαστής της κομητείας Ντάγκλας στο δικαστήριο την Πέμπτη.
Ο υπαστυνόμος ανθρωποκτονιών της αστυνομίας της Ομάχα στη Νεμπράσκα των ΗΠΑ, Nicholas Andrews, χαρακτήρισε το έγκλημα «αποτρόπαιο» και δήλωσε ότι η υπόθεση παρέμεινε στο ραντάρ των ερευνητών για δεκαετίες.
Ο Husain συνάντησε για πρώτη φορά τη Matthews σε μια εκδήλωση της κοινότητας το 1975, και ενώ οι δυο τους γνωρίστηκαν, δεν είχαν σχέση, δήλωσε ο Andrews στο CNN. Ο Husain ήταν αρχικά ένα πρόσωπο που ερευνούσαν οι αρχές, αλλά δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για να τον συλλάβουν εκείνη τη στιγμή, σημείωσε ο Andrews.
Η ανατροπή στην υπόθεση ήρθε το 2004, όταν ο Husain συνελήφθη στο Κολοράντο για μια άσχετη με την υπόθεση διάρρηξης, δήλωσαν οι αρχές.
Το DNA του εισήχθη σε μια βάση δεδομένων που περιέχει προφίλ από καταδικασθέντες, συλληφθέντες και σκηνές εγκλήματος, ταυτοποιήθηκε με στοιχεία από τη σκηνή του φόνου, σύμφωνα με τον Andrews, γεγονός που οδήγησε στη σύλληψή του για δύο κατηγορίες φόνου πρώτου βαθμού.
Ωστόσο, λόγω ενός γραφειοκρατικού λάθους, το γραφείο του εισαγγελέα της κομητείας απέρριψε τις κατηγορίες, επιτρέποντας την απελευθέρωση του κατηγορούμενου και την εκ νέου υποβολή της υπόθεσης, εάν προέκυπταν νέα στοιχεία.
Η υπόθεση παρέμεινε ανοιχτή και το 2021, οι πρόοδοι των ερευνών οδήγησαν τους ιθύνοντες να επανεξετάσουν «βασικά στοιχεία» που είχαν συγκεντρώσει. Η νέα ανάλυση παρείχε αρκετές πληροφορίες ώστε οι αρχές να παρουσιάσουν την υπόθεση στον εισαγγελέα της κομητείας Ντάγκλας, οδηγώντας στην εκ νέου σύλληψη του Husain με την κατηγορία του φόνου πρώτου βαθμού.
Ο Husain εμφανίστηκε στο δικαστήριο την Πέμπτη, 13 Φεβρουαρίου, και αναμένεται η προκαταρκτική ακρόαση εντός των επόμενων 60 με 90 ημερών. Επίσης, οι αρχές ανέφεραν ότι δεν έχουν εντοπίσει ξεκάθαρα κίνητρα για τις δύο δολοφονίες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
