 |
|
|  Τετάρτη 26/2
Wall Street Journal
Καταδικασμένη να σταματήσει τον πόλεμο η Ουκρανία αν διακοπεί η αμερικανική βοήθεια
WSJ,zougla.gr
Μπροστά σε με μια κρίσιμη πρόκληση ενδέχεται να βρεθεί η Ουκρανία, η οποία επί τρία χρόνια έχει υποστηριχθεί από τις ΗΠΑ, μέσω παροχής αμυντικής βοήθειας, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις της Ρωσίας.
Εάν η στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ διακοπεί, η Ουκρανία έχει αρκετά όπλα για να συνεχίσει να μάχεται με τον ρυθμό που το κάνει σήμερα μέχρι το καλοκαίρι, δήλωσαν νυν και πρώην δυτικοί αξιωματούχοι. Μετά το Κίεβο ενδέχεται να αντιμετωπίσει έλλειψη πυρομαχικών, ενώ δεν θα μπορεί να κάνει χρήση ορισμένων από τα πιο προηγμένα οπλικά του συστήματα.
Οι επιθέσεις του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ κατά του Βολοντίμιρ Ζελένσκι τις τελευταίες ημέρες, οδηγούν το Κίεβο να σκεφτεί το πώς θα αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο να απωλέσει τη στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ, η οποία υπήρξε καθοριστική στη βοήθειά του να συγκρατήσει τις ρωσικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια των τριών ετών πολέμου, γράφει η Wall Street Journal.
Οι μεγάλες αποστολές όπλων που έστειλε ή συμφώνησε να στείλει η κυβέρνηση Μπάιντεν τους τελευταίους μήνες της θητείας της θα είναι αρκετές για να συνεχίσουν οι Ουκρανοί να μάχονται τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του έτους, δήλωσε η Σελέστ Γουόλαντερ, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του Πενταγώνου. Κάποιοι Ουκρανοί αναλυτές εκτιμούν ότι η χώρα τους μπορεί να έχει αποθέματα όπλων για ακόμη περισσότερο χρόνο.
«Μπορούμε να αντέξουμε ίσως μισό χρόνο ή έναν χρόνο, δίνοντας στην Ευρώπη άλλο ένα έτος για να ξεκινήσει την παραγωγή των απαραίτητων πυρομαχικών», δήλωσε ο Μικόλα Μπιελιέσκοβ, ανώτερος αναλυτής στο Come Back Alive, μια ουκρανική φιλανθρωπική οργάνωση που προμηθεύει με drones τον στρατό. «Ίσως υποστούμε κάποιες απώλειες, ίσως χάσουμε κάποια εδάφη. Αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πολεμήσουμε, παρά τις δυσκολίες».
Ο τερματισμός της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ είναι το χειρότερο σενάριο, δήλωσε ένας ανώτερος βοηθός του Ζελένσκι, προσθέτοντας ότι αυτό θα σήμαινε ότι η Ουκρανία θα έπρεπε να ενισχύσει τη δική της στρατιωτική παραγωγή και να βασιστεί περισσότερο στην Ευρώπη.
Η Ευρώπη προετοιμάζεται να καλύψει το κενό. Το 2024, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Νορβηγία παρείχαν συνολικά περίπου 25 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, περισσότερα από όσα έστειλαν οι ΗΠΑ την ίδια χρονιά, σύμφωνα με Ευρωπαίους αξιωματούχους. Η ήπειρος αύξησε σημαντικά την παραγωγή πυρομαχικών πυροβολικού, και υπάρχουν συζητήσεις για αύξηση της βοήθειας στα 30 δισεκατομμύρια δολάρια για φέτος.
Από την έναρξη της πλήρους κλίμακας εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ έχουν στείλει σχεδόν 70 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια, σύμφωνα με τον Ζελένσκι. Αυτό είναι περισσότερο από ό,τι έχουν προσφέρει όλοι οι άλλοι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας μαζί, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Κιέλου για την Παγκόσμια Οικονομία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
