Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 8/3

KΛΙΜΑ και ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Η κλιματική αλλαγή απειλεί την παραγωγή της μπανάνας



AΠΕ-ΜΠΕ

Η κλιματική αλλαγή αναμένεται να μειώσει τις περιοχές καλλιέργειας της μπανάνας σε πολλές σημαντικές χώρες παραγωγής, αυξάνοντας παράλληλα την έκθεση των εργαζομένων σε ακραίες θερμοκρασίες. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη ραγδαία μείωση της ικανότητας των παραγωγών μπανάνας να προμηθεύσουν τον υπόλοιπο κόσμο με το αγαπημένο αυτό φρούτο. Τα παραπάνω διαπιστώνει μελέτη, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Έξετερ, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Food». Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες για να χαρτογραφήσουν την παραγωγή μπανανών στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική σε πολύ υψηλή ανάλυση και στη συνέχεια εκτίμησαν το κλίμα υπό το οποίο καλλιεργούνται οι μπανάνες. Διαπίστωσαν ότι χώρες, όπως η Κολομβία και η Κόστα Ρίκα, θα επηρεαστούν περισσότερο αρνητικά, καθώς αναμένεται να γίνουν πολύ θερμές για τη βέλτιστη καλλιέργεια. Το Εκουαδόρ και τμήματα της Βραζιλίας είναι από τις λίγες περιοχές που θα παραμείνουν σημαντικοί παραγωγοί, καθώς η κλιματική αλλαγή προβλέπεται να είναι λιγότερο σοβαρή εκεί. Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, θα είναι οικονομικά μη βιώσιμο έως το 2080 για πολλές περιοχές σε όλη τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική να συνεχίσουν να καλλιεργούν μπανάνες για εξαγωγή, λόγω των αυξανόμενων θερμοκρασιών που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή. Οι μπανάνες είναι μια βασική εξαγωγική καλλιέργεια αξίας 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως και είναι ζωτικής σημασίας για τις οικονομίες πολλών χωρών. Ωστόσο, σε μόλις πάνω από μισό αιώνα, το 60% των περιοχών που παράγουν σήμερα μπανάνες θα δυσκολευτούν να καλλιεργήσουν το φρούτο, εκτός εάν υπάρξουν επείγουσες παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες, όπως η διαθεσιμότητα εργατικού δυναμικού και οι υποδομές, περιορίζουν σημαντικά την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Η μεγαλύτερη παραγωγή μπανανών γίνεται κοντά σε πυκνοκατοικημένες περιοχές και λιμάνια, περιορίζοντας τις δυνατότητες μετεγκατάστασης σε πιο κατάλληλες περιοχές. Οι ερευνητές προτείνουν διάφορες στρατηγικές προσαρμογής, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης των υποδομών άρδευσης, της αναπαραγωγής ανθεκτικών στη θερμότητα και την ξηρασία ποικιλιών μπανάνας και της υποστήριξης των παραγωγών για τη διαχείριση των κλιματικών κινδύνων.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία