 |
| Δευτέρα 10/3
Ο Μαρκ Κάρνι νέος ηγέτης των Φιλελευθέρων και μέλλων πρωθυπουργός τού Καναδά
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η βάση του κυβερνώντος κόμματος του Καναδά εξέλεξε χθες Κυριακή τον Μαρκ Κάρνι νέο ηγέτη της παράταξης και μελλοντικό πρωθυπουργό της χώρας, γυρίζοντας τη σελίδα του Τζάστιν Τριντό, τη στιγμή που η χώρα έχει βρεθεί αντιμέτωπη με άνευ προηγουμένου εντάσεις και εμπορικό πόλεμο με τον ισχυρό γείτονά της, τις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ.
Ο πρώην κεντρικός τραπεζίτης, 59 ετών, νέος στην πολιτική, έλαβε 85,9% των ψήφων των περίπου 150.000 μελών του κόμματος των Φιλελευθέρων που συμμετείχαν στη διαδικασία, επικρατώντας της Κρίστια Φρίλαντ, της πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών, ανακοίνωσε ο Σάτσιτ Μέχρα, ο πρόεδρος της παράταξης.
Ο Μαρκ Κάρνι, ο οποίος αναμένεται να αναλάβει πρωθυπουργός του Καναδά διαδεχόμενος τον Τζάστιν Τριντό, τόνισε σε ομιλία μετά τη νίκη του πως η χώρα του δεν πρόκειται να γίνει «ποτέ» η 51η πολιτεία των ΗΠΑ.
Ο Κάρνι, 59 ετών, που διετέλεσε διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Βρετανίας από το 2013 ως το 2020, διαδέχεται τον συνομήλικό του Τζάστιν Τριντό, πρωθυπουργό για μια δεκαετία, από το 2015, που ανακοίνωσε τον Ιανουάριο πως θα εγκαταλείψει την ηγεσία της παράταξής του και το αξίωμα του επικεφαλής της κυβέρνησης εν μέσω εσωκομματικής ανταρσίας.
Ο Μαρκ Κάρνι, νέος στην πολιτική, έλαβε 85,9% των ψήφων των περίπου 152.000 μελών του κόμματος των Φιλελευθέρων που συμμετείχαν στη διαδικασία ανάδειξης νέου ηγέτη, επικρατώντας της Κρίστια Φρίλαντ, της πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών, ανακοίνωσε νωρίτερα ο Σάτσιτ Μέχρα, ο πρόεδρος της παράταξης.
Καλείται να αποφασίσει πότε θα προκηρύξει εκλογές στον Καναδά, οι οποίες θα πρέπει να διεξαχθούν το αργότερο την 20ή Οκτωβρίου. Αναλαμβάνει την ηγεσία του Φιλελεύθερου κόμματος και το τιμόνι της χώρας καθώς ο Καναδάς έχει βρεθεί αντιμέτωπος με άνευ προηγουμένου εντάσεις και εμπορικό πόλεμο με τον ισχυρό γείτονά της, τις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|