 |
|
|  Πέμπτη 10/4
New World Wealth
Λονδίνο και Μόσχα χάνουν εκατομμυριούχους κατοίκους τους-Bασικός λόγος η υψηλή φορολογία
Times,zougla.gr
Το Λονδίνο δεν είναι πλέον μία από τις πέντε πλουσιότερες πόλεις του κόσμου. Μετά τη Μόσχα έχασε το μεγαλύτερο ποσοστό εκατομμυριούχων από οποιαδήποτε άλλη πόλη τα τελευταία χρόνια. Αυτό είναι ένα από τα βασικά συμπεράσματα της ετήσιας έκθεσης της New World Wealth που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της συμβουλευτικής εταιρείας Henley & Partners.
Σύμφωνα με την έκθεση, μόνο πέρυσι, η βρετανική πρωτεύουσα έχασε 11.300 εκατομμυριούχους δολαρίων. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται 18 που είχαν τουλάχιστον 100 εκατομμύρια δολάρια και δύο δισεκατομμυριούχοι.
Αξίζει να σημειωθεί πως η αξιολόγηση έγινε πριν από την πρόσφατη πτώση του χρηματιστηρίου που ακολούθησε την ανακοίνωση των δασμών του Ντόναλντ Τραμπ.
Η έκθεση επισημαίνει επίσης πως από το 2014 το Λονδίνο έχει χάσει το 12% των πλουσιότερων κατοίκων του. Η πτώση αυτή οφείλεται μεταξύ άλλων: στις αυξήσεις φόρων, στην αυξανόμενη κυριαρχία της Αμερικής και της Ασίας στον παγκόσμιο χώρο υψηλής τεχνολογίας, το Brexit και την πτώση της αξίας της λίρας. Σημαντικό ρόλο έχει παίξει και η «φθίνουσα πορεία» του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου που κάποτε ήταν η μεγαλύτερη αγορά στον κόσμο ενώ πλέον κατατάσσεται στην 11η θέση παγκοσμίως. Από την άλλη η Μόσχα έχει χάσει 25% των εκατομμυριούχων της, κυρίως λόγω της εισβολής στην Ουκρανία το 2022.
Σε απόλυτους αριθμούς όμως, το Λονδίνο έχει χάσει περισσότερους από οποιαδήποτε άλλη πόλη. Περίπου 30.000 έχουν φύγει τα τελευταία δέκα χρόνια, ενώ την Μόσχα έχουν εγκαταλείψει 10.000.
Η εφημερίδα Times την περασμένη εβδομάδα επεσήμανε πως τους πρώτους τρεις μήνες του 2025 πολλοί περισσότεροι πλούσιοι έφυγαν από το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτό οφείλεται στην κατάργηση ενός «αιωνόβιου» μέτρου που επέτρεπε στους πλούσιους αλλοδαπούς που ζούσαν στο Ηνωμένο Βασίλειο να προστατεύουν τα περιουσιακά τους στοιχεία από βρετανικούς φόρους έναντι ετήσιας αμοιβής που ξεκινούσε από 30.000 λίρες. Οι κάτοικοι αυτοί ήταν γνωστοί και ως non-dom.
Το καθεστώς αντικαταστάθηκε από ένα πολύ λιγότερο γενναιόδωρο σύστημα. Πλέον οι πλούσιοι αλλοδαποί που έχουν ζήσει στο Ηνωμένο Βασίλειο για περισσότερα από τέσσερα χρόνια θα πρέπει να πληρώνουν φόρους εισοδήματος και κεφαλαιουχικών κερδών στο Ηνωμένο Βασίλειο επί των παγκόσμιων αποδοχών τους.
Έτσι, όπως επισημαίνεται, πολλοί σύμβουλοι επιχειρήσεων συνιστούν στους non-dom να μεταφέρουν την έδρα τους σε άλλες χώρες όπου οι φόροι είναι πολύ χαμηλότεροι. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ελλάδα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Ιταλία.
Πάντως, παρά το γεγονός ότι το Λονδίνο έχασε τόσους πολλούς εκατομμυριούχους, εξακολουθεί να είναι η τέταρτη πιο ακριβή πόλη στο κόσμο. Στη βρετανική πρωτεύουσα η τιμή της ιδιοκτησίας ανά τετραγωνικό μέτρο είναι η υψηλότερη μετά το Χονγκ Κονγκ, τη Νέα Υόρκη και το Μονακό.
Η Henley & Partners είναι μια από τις κορυφαίες εταιρείες παγκοσμίως που εξειδικεύεται τους τομείς της κατοικίας και της ιθαγένειας με επένδυση. Ως πλούτο η έρευνα ορίζει τα «ρευστά επενδυτικά» περιουσιακά στοιχεία. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται μετρητά, ομόλογα και μετοχές αλλά όχι η ακίνητη περιουσία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
