 |
|
|  Παρασκευή 11/4
ΕΞΑΓΟΡΑ ΟΡΟΣΗΜΟ ΣΤΗ ΜΟΔΑ
Η Versace πέρασε στα χέρια τής Prada,έναντι 1,25 δισ. ευρώ
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Σε μια συμφωνία που αναμένεται να αναδιαμορφώσει τον χάρτη της ιταλικής πολυτελούς μόδας, ο Όμιλος Prada ανακοίνωσε την εξαγορά του εμβληματικού οίκου Versace από την Capri Holdings έναντι €1,25 δισ. (περίπου $1,38 δισ.).
Η εξαγορά έρχεται μετά από μήνες φημών αλλά και πρόσφατων ανησυχιών ότι η συμφωνία θα τιναζόταν στον αέρα λόγω της αναταραχής που προκάλεσαν στις αγορές οι δασμοί του προέδρου Τραμπ. Πηγές κοντά στη διαπραγμάτευση αναφέρουν ότι η αρχική αποτίμηση κυμαινόταν στα €1,43 δισ., όμως το τίμημα μειώθηκε κατά €180 εκατ. λόγω των πιέσεων στη λιανική και της γενικότερης οικονομικής αβεβαιότητας.
Η Capri Holdings – ιδιοκτήτρια και των Michael Kors και Jimmy Choo – είχε αγοράσει τη Versace το 2018 έναντι $2,1 δισ. Στην προσπάθειά της να δημιουργήσει μια αμερικανική πολυτελή αυτοκρατορία, η Capri προσπάθησε να εξαγοραστεί από την Tapestry (ιδιοκτήτρια των Coach και Kate Spade), όμως η συμφωνία μπλοκαρίστηκε από την αμερικανική Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανταγωνισμού. Αυτό οδήγησε σε πίεση για αποπώληση περιουσιακών στοιχείων – με την Prada να εμφανίζεται από τους πρώτους ενδιαφερόμενους.
Στη δήλωσή του, ο πρόεδρος και εκτελεστικός διευθυντής του Ομίλου Prada, Patrizio Bertelli, σημείωσε: «Είμαστε έτοιμοι και καλά τοποθετημένοι για να γράψουμε μια νέα σελίδα στην ιστορία της Versace. Μοιραζόμαστε ένα κοινό πάθος για τη δημιουργικότητα, τη δεξιοτεχνία και την κληρονομιά».
Η εξαγορά του οίκου Versace από την Prada εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική ενίσχυσης της ιταλικής ταυτότητας στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με κολοσσούς όπως η LVMH και η Kering. Ο Versace θα προστεθεί στο χαρτοφυλάκιο του Ομίλου Prada, που περιλαμβάνει τα Prada και Miu Miu, τα υποδήματα Church’s, Car Shoe και Luna Rossa, την ιστιοπλοϊκή ομάδα του America’s Cup και την ιστορική ζαχαροπλαστική Marchesi.
Η εξαγορά έρχεται λίγο καιρό μετά από μια ιστορική αλλαγή ηγεσίας στον Versace: η Donatella Versace, που βρισκόταν στην καλλιτεχνική διεύθυνση του οίκου για 27 χρόνια, παρέδωσε τα ηνία στον Dario Vitale, πρώην image director του Miu Miu. Η ίδια θα αναλάβει τον ρόλο της chief brand ambassador, με έμφαση στο red carpet και τη φιλανθρωπική δράση.
Η συνύπαρξη των Οίκων Prada και Versace προκαλεί ενδιαφέρον και για τον αισθητικό τους αντίλογο. Ο Versace ενσαρκώνει την επιθετική, λαμπερή θηλυκότητα, ενώ η Miuccia Prada εκπροσωπεί τη διανοητική, σχεδόν ειρωνική προσέγγιση στη μόδα. Παρότι οι αισθητικές τους διαδρομές είναι αντίθετες, οι δύο γυναίκες έχουν δηλώσει πολλές φορές τη μεταξύ τους φιλία και εκτίμηση. Η Donatella έχει πει χαρακτηριστικά: «Μιλάμε ατελείωτα. Είναι τόσο εμπνευστική. Κάνουμε πλάκα μεταξύ μας και μαθαίνουμε η μία από την άλλη».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
