 |
|
|  Τρίτη 22/4
ΑΛ ΓΚΟΡ
«Η κυβέρνηση Τραμπ θυμίζει τη ναζιστική Γερμανία»
POLITICΟ,zougla.gr
Έντονα επικριτικός εναντίον του Ντοναλντ Τραμπ, εμφανίστηκε ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, επί κυβέρνησης Κλίντον, Αλ Γκορ.
Μιλώντας σε εκδήλωση κατά την έναρξη της εβδομάδας για το κλίμα στο Σαν Φρανσίσκο, ο Γκορ δήλωσε ότι η κυβέρνηση Τραμπ «προσπαθεί να δημιουργήσει τη δική της προτιμώμενη εκδοχή της πραγματικότητας» για να επιτύχει τους σαρωτικούς στόχους της, όπως έκανε το ναζιστικό κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ στις δεκαετίες του 1930 και του ’40.
«Καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί είναι λάθος να συγκρίνουμε το Τρίτο Ράιχ του Αδόλφου Χίτλερ με οποιοδήποτε άλλο κίνημα», είπε ο Αλ Γκορ και σημείωσε: «Ήταν μοναδικά κακό, τελεία και παύλα. Το καταλαβαίνω. Αλλά υπάρχουν σημαντικά διδάγματα από την ιστορία αυτού του αναδυόμενου κακού».
Οι ανησυχίες των Αλ Γκορ προστίθενται σε αυτές που έχουν εκφράσει και πρώην ηγέτες της χώρας.
Ο πρώην πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα σε πρόσφατη ομιλία του δήλωσε ότι «ανησυχεί βαθύτατα για μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση που απειλεί τα πανεπιστήμια εάν δεν παραδώσουν τους φοιτητές που ασκούν το δικαίωμά τους στην ελευθερία του λόγου», προσθέτοντας ότι οι αξίες των ΗΠΑ υπό τον Τραμπ έχουν διαβρωθεί.
Η πρώην αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις κατηγόρησε την κυβέρνηση Τραμπ για αντισυνταγματικές ενέργειες και δήλωσε ότι συμβάλλουν σε μια «αίσθηση φόβου».
Η πρώην υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον έγραψε στους New York Times ότι ο Τραμπ «σπαταλά τη δύναμη της Αμερικής και απειλεί την εθνική μας ασφάλεια».
Ο Αλ Γκορ, από την πλευρά του, αναφέρθηκε στην «ηθική αυτοψία του Τρίτου Ράιχ» που έκαναν οι Γερμανοί φιλόσοφοι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Ήταν ο μέντορας του Γιούργκεν Χάμπερμας, ο Τέοντορ Αντόρνο, ο οποίος έγραψε ότι το πρώτο βήμα στην κάθοδο αυτού του έθνους στην κόλαση ήταν, και παραθέτω, “η μετατροπή όλων των ερωτημάτων αλήθειας σε ερωτήματα εξουσίας”. Περιέγραψε πώς οι Ναζί, και παραθέτω και πάλι, “επιτέθηκαν στην καρδιά της διάκρισης μεταξύ αληθινού και ψεύτικου”. Η κυβέρνηση Τραμπ επιμένει να προσπαθεί να δημιουργήσει τη δική της προτιμώμενη εκδοχή της πραγματικότητας», ανέφερε χαρακτηριστικά, σύμφωνα με το Politico.
Ο Αλ Γκορ, του οποίου το ντοκιμαντέρ του 2006 για την υπερθέρμανση του πλανήτη, “Μια άβολη αλήθεια”, κέρδισε βραβείο Όσκαρ, αναφέρθηκε και σε μια σειρά από ισχυρισμούς του Τραμπ σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τις ενεργειακές τεχνολογίες.
«Λένε ότι η κλιματική κρίση είναι μια απάτη που επινόησαν οι Κινέζοι για να καταστρέψουν την αμερικανική παραγωγή», είπε. «Λένε ότι ο άνθρακας είναι καθαρός. Λένε ότι οι ανεμογεννήτριες προκαλούν καρκίνο. Λένε ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας απλώς δημιουργεί περισσότερες παραθαλάσσιες ιδιοκτησίες», τόνισε.
Παράλληλα, επικαλέστηκε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ και τον αείμνηστο Πάπα Φραγκίσκο στην 25λεπτη ομιλία του, η οποία ήταν σε μεγάλο βαθμό αφιερωμένη στη δράση κατά της κλιματικής αλλαγής.
«Έχουμε ήδη δει, παρεμπιπτόντως, πώς οι λαϊκιστές αυταρχικοί ηγέτες χρησιμοποίησαν τους μετανάστες ως αποδιοπομπαίους τράγους και φούντωσαν τη φωτιά της ξενοφοβίας για να τροφοδοτήσουν τη δική τους άνοδο στην εξουσία», είπε. «Και η αναζήτηση εξουσίας είναι αυτό που είναι το ζητούμενο. Το σύνταγμά μας, που γράφτηκε από τους ιδρυτές μας, έχει σκοπό να μας προστατεύσει από μια απειλή πανομοιότυπη με τον Ντόναλντ Τραμπ» τόνισε, καταχειροκροτούμενος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
