 |
|
|  Πέμπτη 24/4
ΝΤΕΜΙ ΜΟΥΡ
... ανακηρύχθηκε η «πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου για το 2025» από το περιοδικό People
People,zougla.gr
Η Ντέμι Μουρ, η οποία ανακηρύχθηκε από το περιοδικό People η «πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου για το 2025», άνοιξε την καρδιά της και μίλησε για την πορεία της, την αυτοεκτίμηση και τις προκλήσεις που φέρνει ο χρόνος που περνάει. Στην αποκλειστική συνέντευξή της στο αμερικανικό People, η διάσημη ηθοποιός εξήγησε πώς η αυθεντικότητα και η αποδοχή του εαυτού είναι τα κλειδιά της αληθινής ομορφιάς.
Στην ερώτηση για την έννοια της ομορφιάς στη ζωή της, η Μουρ αναφέρει: «Η ομορφιά απλά είναι. Δεν είναι κάτι που πρέπει να επιδιώκεται. Η πραγματική ομορφιά προέρχεται από την άνεση να είσαι ακριβώς αυτό που είσαι». Σε μια εποχή που οι κοινωνικές πιέσεις για τη νεότητα είναι ισχυρές, η Μουρ αναγνωρίζει όπως είπε, ότι η αποδοχή της ηλικίας της είναι μια καθημερινή διαδικασία αποδοχής, που δεν εξαρτάται από τις εξωτερικές εικόνες, αλλά από την εσωτερική ειρήνη.
Αναφερόμενη στην εντυπωσιακή ερμηνεία της στην ταινία τρόμου The Substance, η οποία της απέφερε σημαντικά βραβεία και μία υποψηφιότητα για Όσκαρ, η Μουρ εξήγησε ότι ο ρόλος της ως γυναίκα που προσπαθεί να διατηρήσει τη νεότητά της με κάθε κόστος, την ώθησε να επαναξιολογήσει τη σχέση της με την ομορφιά και την εικόνα της. Πιο συγκεκριμένα, είπε: «Η ταινία απεικονίζει αυτήν την εσωτερική σύγκρουση που βιώνουμε όλοι μας, το πόσο σκληρά μπορούμε να κρίνουμε τον εαυτό μας, και πώς οι εξωτερικές πιέσεις συνήθως οδηγούν σε αυτοκριτική και αυτοκαταστροφή».
Αν και ο δρόμος προς την αποδοχή του εαυτού της δεν ήταν εύκολος, η Μουρ μοιράστηκε στη συνέντευξη ότι έχει μάθει να αγαπά τον εαυτό της πιο πολύ από ποτέ. «Η ηλικία μου δεν καθορίζει ποια είμαι», είπε και συνέχισε: «Όταν κοιτάζω στον καθρέφτη, δεν βλέπω μόνο το γήρας, βλέπω όλη την πορεία που έχω διανύσει, και είμαι περήφανη γι’ αυτό».
Η Μουρ αποκάλυψε επίσης ότι η σχέση της με το σώμα της έχει εξελιχθεί από αυστηρή πειθαρχία σε μια πιο φυσική και ενσυναισθητική προσέγγιση. Σήμερα, η διατροφή της επικεντρώνεται σε υγιεινές τροφές, με βάση την πρόληψη και την ευεξία, ενώ παραδέχτηκε ότι η σχέση της με το σώμα της έχει γίνει πιο αρμονική, βασισμένη στην ενσυναίσθηση και την αποδοχή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
