 |
|
|  Παρασκευή 25/4
Ο «Κοιμώμενος Πρίγκιπας» έγινε 36 ετών
Ποιός ειναι ο γαλαζοαίματος Σαουδάραβας ,που παραμένει σε κώμα για σχεδόν 20 χρόνια
Roya News ,protothema.gr
Ο πρίγκιπας Αλ-Ουαλίντ μπιν Χάλεντ μπιν Ταλάλ, ειναι γνωστός στον αραβικό κόσμο ως «Κοιμώμενος Πρίγκιπας», που παραμένει σε κώμα για πάνω από δύο δεκαετίες και σήμερα έκλεισε τα 36 χρόνια.
Ο Σαουδάραβας γαλαζοαίματος βρίσκεται σε κατάσταση παρατεταμένης ασυνειδησίας από το 2005, όταν τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο στο Λονδίνο.
Με αφορμή τα 36 του γενέθλια, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλημμύρισαν από ευχές, προσευχές και μηνύματα ελπίδας για τον πρίγκιπα, ο οποίος, σύμφωνα με το Roya News έχει αναδειχθεί σε σύμβολο ακλόνητης πίστης για εκατομμύρια ανθρώπους.
Η μητέρα του, πριγκίπισσα Ρίμα μπιν Ταλάλ, δημοσίευσε στο X (πρώην Twitter) φωτογραφίες του γιου της από την παιδική του ηλικία και πιο πρόσφατα στιγμιότυπα, γράφοντας στη λεζάντα: «Αγαπημένε μου Αλ-Ουαλίντ μπιν Χάλεντ, 21 χρόνια μετά (το ατύχημα) παραμένεις παρών στις καρδιές μας και στις προσευχές όλων όσων σε αγαπούν. Θεέ μου, θεράπευσε τον δούλο Σου Αλ-Ουαλίντ. Κανείς δεν γνωρίζει την αδυναμία του εκτός από Εσένα, Κύριε των ουρανών και της γης».
Ο πρίγκιπας εξακολουθεί να βασίζεται σε μηχανική υποστήριξη για την αναπνοή του και τρέφεται μέσω σωληναρίου σίτισης.
Οι τελευταίες καταγεγραμμένες κινήσεις του ήταν το 2019, όταν φέρεται να ανταποκρίθηκε ελαφρώς με μικρές κινήσεις, όπως η ανύψωση ενός δακτύλου ή η ελαφριά κίνηση του κεφαλιού. Παρά τα ενθαρρυντικά αυτά σημάδια, ωστόσο, ο νεαρός άνδρας δεν βγήκε ποτέ από το κώμα.
Ο πρίγκιπας Αλ-Ουαλίντ νοσηλεύεται στο King Abdulaziz Medical City στο Ριάντ, υπό την επίβλεψη μια εξειδικευμένης ιατρικής ομάδας.
Η οικογένειά του — ο πατέρας του, πρίγκιπας Χάλεντ μπιν Ταλάλ, και η μητέρα του, πριγκίπισσα Ρίμα — εξακολουθούν να ελπίζουν σε ένα θαύμα. Σε παλαιότερες δηλώσεις της, η πριγκίπισσα Ρίμα έχει τονίσει ότι «η ψυχή του γιου της είναι ακόμη παρούσα», ενώ ο πρίγκιπας Χάλεντ, ο οποίος είχε αρνηθεί κατηγορηματικά να αποσυνδέσει τον γιο του από τη μηχανική υποστήριξη, πιστεύει ότι η ανώτερη Δύναμη που τον κράτησε ζωντανό μπορεί κάποια μέρα και να τον θεραπεύσει.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
