 |
|
|  Κυριακή 4/5
Ζαχάροβα προς Ζελένσκι
«Είσαι ένας κοινός τρομοκράτης»
RIA Novosti,zougla.gr
Σφοδρή επίθεση κατά του Προέδρου της Ουκρανίας εξαπέλυσε το Σάββατο η Εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, η οποία επέκρινε τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι για τη δήλωσή του ότι το Κίεβο δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των Αξιωματούχων που θα παραστούν στους εορτασμούς της Ημέρας της Νίκης στη Μόσχα στις 9 Μαΐου, χαρακτηρίζοντάς τη «σαφή απειλή για τους παγκόσμιους ηγέτες».
«Οι δηλώσεις που έκανε ο Ζελένσκι δεν είναι τυχαίες. Είναι η κλασική απειλή ενός τρομοκράτη διεθνούς εμβέλειας», τόνισε σε συνέντευξή της στο Πρακτορείο RIA Novosti. Η Ζαχάροβα συνέδεσε τις δηλώσεις του Ουκρανού Προέδρου με την άρνησή του να αποδεχτεί την πρόταση του Βλαντιμίρ Πούτιν για κατάπαυση πυρός κατά τις ημέρες των εορτασμών της Νίκης, καταγγέλλοντας ότι ο Ζελένσκι «προειδοποίησε ευθέως τους ηγέτες που σκοπεύουν να ταξιδέψουν στη Μόσχα».
Σε ιδιαίτερα φορτισμένο τόνο, η Εκπρόσωπος του Ρωσικού ΥΠΕΞ κατηγόρησε τον Ζελένσκι ότι δεν έχει «τίποτα το ιερό», λέγοντας ότι «πρόδωσε τον ίδιο του τον παππού, βετεράνο του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου» και «εξαπάτησε τον ουκρανικό λαό, τον οποίο τώρα εξοντώνει».
Η Ζαχάροβα αναφέρθηκε στον Ζελένσκι ως «κακόβουλο τζίνι, εθισμένο στα ναρκωτικά, που ξέφυγε από το μπουκάλι» και πλέον «απειλεί ευθέως Αρχηγούς Κρατών». Κατηγόρησε επίσης τον Ουκρανό Πρόεδρο ότι εξήγαγε «τρομοκρατική εμπειρία» και σε άλλες ηπείρους, «διοργανώνοντας σειρά εξτρεμιστικών ενεργειών στο Μάλι».
«Τώρα έφτασε στο απόλυτο όριο: απειλεί ευθέως ακόμη και τους βετεράνους που θα παραστούν στις παρελάσεις και στις τελετές της 9ης Μαΐου», υπογράμμισε η Ζαχάροβα, προσθέτοντας ότι «ύστερα από κάθε τρομοκρατική ενέργεια στη ρωσική επικράτεια, το καθεστώς του Κιέβου και οι δυνάμεις του, με τον ίδιο τον Ζελένσκι, κομπάζουν ότι είναι δική τους πράξη και ότι θα συνεχιστεί».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
