 |
|
|  Κυριακή 22/6
Ο ΧΑΜΕΝΕΪ ΟΡΙΣΕ ΔΙΑΔΟΧΟΥΣ ΤΟΥ
Συμβαίνει για πρώτη φορά στα χρονικά τού Ιράν,γιατί φοβάται πιθανή δολοφονία του απο το Ισραήλ
NYT,protothema.gr
Σε μια εξαιρετικά ασυνήθιστη και ιστορικής σημασίας κίνηση, ο ανώτατος ηγέτης τού Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, φέρεται να έχει υποδείξει τρεις ανώτερους σιίτες κληρικούς ως πιθανούς διαδόχους του, σε περίπτωση που χάσει τη ζωή του κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης με το Ισραήλ.
Σύμφωνα με τρεις Ιρανούς αξιωματούχους που έχουν γνώση των σχεδίων και τους επικαλούνται οι New York Times, η απόφαση αυτή έχει κοινοποιηθεί στο Συμβούλιο των Ειδικών, το όργανο που είναι θεσμικά υπεύθυνο για την επιλογή τού νέου ανώτατου ηγέτη.
Η ενέργεια τού Χαμενεΐ ερμηνεύεται ως προσπάθεια διασφάλισης της πολιτειακής συνέχειας της Ισλαμικής Δημοκρατίας σε περίπτωση απώλειας της ανώτατης ηγεσίας, καθώς οι φόβοι για στοχευμένη δολοφονία του ίδιου ή άλλων κορυφαίων στελεχών έχουν ενταθεί μετά την αιφνιδιαστική επίθεση του Ισραήλ.
Η διαδικασία επιλογής ανώτατου ηγέτη στο Ιράν είναι, υπό φυσιολογικές συνθήκες, μακρά και περίπλοκη, με πολλαπλούς κύκλους διαβουλεύσεων μεταξύ των ισχυρών κληρικών. Ωστόσο, αυτή τη φορά, ο Χαμενεΐ φέρεται να έχει δώσει εντολή για άμεση και γρήγορη απόφαση, ώστε να αποφευχθεί πολιτικό κενό. Πρόκειται για την πρώτη φορά από την ίδρυση της Ισλαμικής Δημοκρατίας που υφίσταται τέτοια προληπτική καθοδήγηση από εν ενεργεία ανώτατο ηγέτη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τη λίστα τού Χαμενεΐ απουσιάζει ο γιος του, Μοτζταμπά Χαμενεΐ, ο οποίος στο παρελθόν είχε συζητηθεί ως πιθανός διάδοχος.
Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι η επιλογή των τριών υποψηφίων έγινε με μοναδικό κριτήριο τη σταθερότητα του κράτους και την επιβίωση του θεσμού του Βελιγιατί Φακίχ, του κορυφαίου αξιώματος του θεοκρατικού συστήματος του Ιράν. Ο Χαμενεΐ, ο οποίος ηγείται της χώρας εδώ και 35 χρόνια, διατηρεί τον πλήρη έλεγχο του στρατού, της δικαιοσύνης, της κυβέρνησης και της νομοθετικής εξουσίας.
Όπως σχολίασε ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Βάλι Νασρ, «το γεγονός ότι δόθηκαν ονόματα υποψηφίων εν ζωή του ηγέτη, και εν μέσω πολέμου, δείχνει την κρισιμότητα της κατάστασης αλλά και τη θεσμική ωριμότητα ενός καθεστώτος που θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο πάση θυσία».
Παρότι δεν έχουν διαρρεύσει επίσημα τα ονόματα των τριών κληρικών, η ανακοίνωση στο εσωτερικό του ιρανικού συστήματος έχει ήδη ενεργοποιήσει τους μηχανισμούς μετάβασης και τον απαραίτητο θεσμικό σχεδιασμό, σε περίπτωση απώλειας του Χαμενεΐ.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται σε ένα περιβάλλον ακραίας έντασης και αστάθειας, με τη σύγκρουση με το Ισραήλ να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, την Τεχεράνη να δέχεται συνεχή χτυπήματα, και το Ιράν να ανησυχεί πλέον ανοιχτά για την ενδεχόμενη εμπλοκή των ΗΠΑ, που διαθέτουν την στρατιωτική ισχύ για πλήγματα σε υπόγειες εγκαταστάσεις όπως το Φορντό.
Ο Χαμενεΐ έχει ήδη καταφύγει σε πιο προστατευμένο σημείο, αποφεύγοντας κάθε είδους ψηφιακή επικοινωνία και παραμένοντας σε διαρκή επαφή με τον στενό του κύκλο μέσω φυσικών διαμεσολαβητών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
