 |
|
|  Κυριακή 12/10
ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ
Επιζών από τη σφαγή της Χαμάς στο φεστιβάλ Nova, αυτοπυρπολήθηκε μέσα στο αυτοκίνητό του-"Δεν αντέχω άλλο",έγραψε σε μήνυμά του...
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ο Ρόεϊ Σάλεβ, επιζών της σφαγής στο μουσικό φεστιβάλ Nova στις 7 Οκτωβρίου 2023, του οποίου η σύντροφος, Μαπάλ Άνταμ, δολοφονήθηκε εκείνη την ημέρα από τους τρομοκράτες της Χαμάς, έβαλε τέλος στη ζωή του...
Ο Σάλεβ βρέθηκε μέσα σε φλεγόμενο αυτοκίνητο, σε έξοδο αυτοκινητοδρόμου κοντά στη Νετάνια στο κεντρικό Ισραήλ. Η τοπική Αστυνομία ανακοίνωσε ότι διεξάγεται έρευνα για τις συνθήκες του θανάτου του.
Ο Σάλεβ είχε τραυματιστεί στην επίθεση που εξαπέλυσε η Χαμάς στο φεστιβάλ στο νότιο Ισραήλ, και, όπως είπαν οι φίλοι του, δεν κατάφερε ποτέ να συνέλθει από το τραύμα και την απώλεια της συντρόφου του. Η μητέρα του είχε αυτοκτονήσει λίγες ημέρες μετά τη σφαγή.
Λίγο πριν τον θάνατό του, ο Σάλεβ ανάρτησε μήνυμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γράφοντας ότι «δεν μπορούσε να συνεχίσει» και ζητούσε συγχώρεση. Οι φίλοι του και μέλη της κοινότητας του Nova άρχισαν να τον αναζητούν, όταν δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματά τους.
Κάμερες ασφαλείας τον κατέγραψαν σε πρατήριο καυσίμων να γεμίζει ένα δοχείο με βενζίνη. Το αυτοκίνητό του εντοπίστηκε να φλέγεται και, αφού οι πυροσβέστες έσβησαν τη φωτιά, βρήκαν τη σορό του μέσα στο όχημα. Ο θάνατός του διαπιστώθηκε επί τόπου.
Η οργάνωση Nova Tribe Community, που εκπροσωπεί επιζώντες και οικογένειες των θυμάτων της σφαγής του φεστιβάλ, εξέφρασε τη θλίψη της, δηλώνοντας ότι «σκύβει το κεφάλι με την καρδιά συντετριμμένη, στο βαθύτερο πένθος για τον άδικο χαμό του αγαπημένου μας φίλου Ρόεϊ Σάλεβ».
Η οργάνωση απηύθυνε επίσης έκκληση για συνεχή ευαισθητοποίηση σχετικά με τις ψυχικές επιπτώσεις στους επιζώντες και στις οικογένειες των θυμάτων. «Έχουμε υπομείνει τόσο πολύ πόνο αυτά τα δύο χρόνια και θα αντέξουμε και αυτή την αδιανόητη θλίψη μαζί. Πολλοί επιζώντες εξακολουθούν να βιώνουν αφόρητες στιγμές μετά τις 7 Οκτωβρίου. Καλούμε όλους να παραμείνουν σε εγρήγορση και ευαισθησία απέναντι στην ψυχική τους κατάσταση», αναφέρεται στη δήλωση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
