 |
|
|  Δευτέρα 7/9
----------------------------------------
Κινηματογράφος
----------------------------------------
Χώρισαν Aniston και Theroux,αφου κατάφεραν και έμειναν παντρεμένοι...21 ημέρες΄.΄.΄.
----------------------------------------
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ.-
Κι εκεί που όλοι σχολίαζαν τα παραπανίσια κιλά της Jennifer Aniston (Τζένιφερ Άνιστον) μετά το ταξίδι του μέλιτος και χαρήκαμε μήπως η ομογενής ηθοποιός εκτός από τα χαρμόσυνα του γάμου μάς ετοιμάζει κι άλλες ευχάριστες εκπλήξεις, ήρθε το πρωτοσέλιδο του περιοδικού Life & Style και μας άφησε άναυδους.
Μετά από 21 μέρες η Aniston και ο Justin Theroux (Τζάστιν Θερού) χωρίζουν. Εάν η είδηση αυτή, την οποία αναπαρήγαγαν πολλά ξένα μέσα ενημέρωσης, δεν είναι κάποιο διαφημιστικό κόλπο, τότε πράγματι είναι λυπηρό.
Το ζευγάρι παντρεύτηκε στις 5 Αυγούστου σε άκρα μυστικότητα και χωρίς να υπάρξουν διαρροές, ενώ πέρασε το μήνα του μέλιτος στα νησιά Μπόρα- Μπόρα.
Τα δημοσιεύματα θέλουν η Aniston να εκμυστηρεύεται σε δικούς της ανθρώπους ότι ο γάμος αυτός ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής της και ότι δεν έπρεπε να τον έχει κάνει. Θέλουν επίσης και ο Theroux να δηλώνει ότι νιώθει καλύτερα και πιο ευτυχισμένος μακριά της παρά… μαζί της.
Βέβαια όλα αυτά μπορεί να είναι κι ένα διαφημιστικό κόλπο, αφού εκ των πραγμάτων οι δύο σταρ θα έπρεπε να χωρίσουν για επαγγελματικούς λόγους, καθώς η 46χρονη ηθοποιός έπρεπε να βρίσκεται στα γυρίσματα της νέας της ταινίας με τίτλο «Mother's Day» (Ημέρα της Μητέρας), στην οποία συμπρωταγωνιστεί με την Julia Roberts (Τζούλια Ρόμπερτς) και την Kate Hudson (Κέιτ Χάντσον) και η οποία θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Απρίλιο.
Ταυτόχρονα ο 44χρονος Theroux έπρεπε να φύγει για το Τέξας για τα γυρίσματα της δεύτερης σεζόν της σειράς του HBO, The Leftovers.
Πού είναι η αλήθεια και πού το ψέμα, θα το μάθουμε σύντομα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
