Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι τελευταίες συγκεντρώσεις κομμάτων και υποψηφίων ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

ΕΔΩ ΡΩΜΗ.-(Ανταπόκριση Θόδωρος Ανδρεάδης-Συγγελάκης/Σάββατο Ωρα 2.32μμ)

Ολοκληρώθηκε η προεκλογική εκστρατεία στην Ιταλία, με τις τελευταίες εκκλήσεις και ομιλίες των πολιτικών αρχηγών. Ο κεντροαριστερός Πιερλουίτζι Μπερσάνι πραγματοποίησε την τελευταία του ομιλία στο θέατρο «'Αμπρα Γιοβινέλλι» της Ρώμης, έχοντας στο πλευρό του τον διάσημο σκηνοθέτη Νάνι Μορέτι. «Αυτή δεν είναι η στιγμή της κριτικής, αλλά της υποστήριξης. Η στιγμή των πολλών που θέλουν να στείλουν σπίτι του τον άνθρωπο που όλα αυτά τα χρόνια, φρόντισε μόνο τα συμφέροντά του», δήλωσε ο Μορέττι, με αναφορά στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. «Θέλω απλώς να υπενθυμίσω ότι εγώ είμαι γιός ενός μηχανικού αυτοκινήτων, ενώ ,άλλοι, όπως ο Γκρίλλο, έχουν καταθέσεις δισεκατομμυρίων», τόνισε, μεταξύ των άλλων, ο Μπερσάνι. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, λόγω ξαφνικής επιπεφυκίτιδας, δεν μπόρεσε να μεταβεί στην συγκέντρωση της κεντροδεξιάς στην Νάπολη και απευθύνθηκε στους υποστηρικτές του, μέσω τηλεοπτικής σύνδεσης: ο «Καβαλιέρε», υποσχέθηκε ότι θα αυξήσει τις κατώτατες συντάξεις και δήλωσε πρόθυμος ακόμη και να δώσει από την τσέπη του τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ, για την επιστροφή του φόρου ιδιοκατοίκησης του 2012. Ο δε Μπέπε Γκρίλο πραγματοποίησε την τελευταία , μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση, στην πλατεία Σαν Τζοβάννι της Ρώμης. Η πλατεία γέμισε, και το συγκεκριμένο «στοίχημα», που αφορούσε την συμμετοχή των πολιτών, κερδήθηκε. Πριν από τον Γκρίλο, εμφανίσθηκαν στην εξέδρα σειρά υποψήφιων του κινήματος «Πέντε Αστέρων», για την βουλή και την γερουσία, οι οποίοι επελέγησαν με ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε μέσω διαδικτύου. «Καλή Δημοκρατία», ήταν ο χαιρετισμός που απηύθυναν στο συγκεντρωμένο πλήθος, ενώ ο Γκρίλο ζήτησε από τους επαγγελματίες πολιτικούς «να παραδοθούν» διότι « η εποχή τους έχει παρέλθει οριστικά». Στη Φλωρεντία, όπως είχε ανακοινώσει, ολοκλήρωσε την εκστρατεία του ο Μάριο Μόντι, επικεφαλής της κεντρώας μετριοπαθούς συμμαχίας. «Ο Γκρίλο θέλει μόνον να γυρίσουμε πίσω, δεν προτείνει λύσεις, αλλά η χώρα χρειάζεται, όσο ποτέ άλλοτε, κάποιον που να ξέρει να λύνει τα προβλήματα και να οικοδομεί το μέλλον», υποστήριξε ο Ιταλός υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Πρόσθεσε, επίσης, ότι «η ύφεση τελειώνει, όπως δείχνουν, πλέον, και τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Αβεβαιότητα, τέλος, επικρατεί σχετικά με το πραγματικό ποσοστό των αναποφάσιστων: μέρος των δημοσκοπικών εταιρειών αναφέρει ότι αγγίζουν ακόμη και το 30%. Πολλοί αναλυτές επιμένουν, όμως, ότι αν κάποιος λάβει προσεκτικά υπόψη του τα ποσοστά αποχής των βουλευτικών εκλογών του 2008, το πραγματικό ποσοστό των αναποφάσιστων δεν πρέπει να ξεπερνά το 10% με 12%.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία