Ένας γέροντας σε κάποιο ορεινό χωριό της Ηπείρου, μού είπε δηλώσει κάποτε με περηφάνια, ότι επειδή η ζωή του δεν ευνόησε να γυρίσει την Ελλάδα, προτίμησε να μην…τιμήσει ούτε τους προορισμούς που θα τού ήταν πιο εύκολο να επισκεφθεί. Όταν τον ρώτησα γιατί, μού έδωσε την αποστομωτική απάντηση: Για να γυρίσεις κάθε ελληνική γωνιά θες δυο, μπορεί και τρεις, ζωές. Πρέπει να την γνωρίσεις όλη την Ελλάδα για να βγάλεις συμπέρασμα ποιος τόπος είναι ομορφότερος και κυρίως, σε τι σειρά ομορφιάς βάζεις το δικό σου τόπο. Κι εγώ, αφού δε θα προλάβαινα να γυρίσω την Ελλάδα, δε θέλησα ποτέ να κρίνω κάποια ελληνική πόλη που γνώρισα εις βάρος μιας άλλης που δεν γνώρισα. Πόσο μάλλον, να μπω στον πειρασμό να συγκρίνω τον τόπο μου με άλλον…
Ασφαλές άλλοθι ενός γέροντα, που δεν τόλμησε να ξεμυτίσει απ΄ τα γεωγραφικά όρια του χωριού του, σκέφτηκα τότε. Όσο όμως, περνούσαν τα χρόνια και ταξίδευα στην Ελλάδα, τόσο πιο συχνά μού έρχονταν στο μυαλό τα λόγια εκείνου του παππού. Γιατί, αντικειμενικά, έχοντας ως τώρα εξερευνήσει περίπου το 80% της χώρας, δεν έχω καταλήξει τελικά, ποιος είναι ο πιο ξεχωριστός τόπος της, η πιο χαρισματική από τη φύση γωνιά της. Και δεν έχω φτάσει ακόμα στο 100%...
Ομολογώ ότι η Θεσσαλία, πλην ίσως των ορεινών χωριών του Πηλίου, που την τελευταία 20ετία έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλή, δεν ήταν στις προτεραιότητές μου για εξερεύνηση. Η ελληνική αυτή περιφέρεια μ΄ ενδιέφερε περισσότερο ιστορικά, ας πούμε. Ως εύφορος θεσσαλικός κάμπος, συνδεδεμένος με καταπίεση τσιφλικάδων, ένδοξες αγροτικές εξεγέρσεις και τέτοια. Όταν έφτασε και η δική της σειρά στην εξερεύνηση θυμήθηκα τον ηπειρώτη παππού. «…δε θέλησα ποτέ να κρίνω μια πόλη που γνώρισα, εις βάρος μια άλλης που δεν γνώρισα…».
Δεν είχα συνειδητοποιήσει ως τότε, ότι τα θαυμάσια Τρίκαλα (που έπρεπε να έρθει στη ζωή μας ένα τηλεοπτικό σήριαλ για να τα γνωρίσουμε οι Έλληνες…), τα μοναδικής ομορφιάς Μετέωρα με την υπέροχη Καλαμπάκα στα πόδια τους και τα ειδυλλιακά Ελάτη, Περτούλι, Νεραϊδοχώρι, Πύλη και πολλοί άλλοι όμορφοι οικισμοί είναι συγκεντρωμένα όλα σε έναν μόνο ορεινό θεσσαλικό νομό, αυτόν των Τρικάλων, που διεκδικεί και κυρίως, δικαιούται την προσοχή των επισκεπτών, ντόπιων και ξένων.
Τα Τρίκαλα - Μετέωρα
Ξεκινώντας την ξενάγηση από τα Τρίκαλα, πρέπει αρχικά να επισημάνω ότι η πόλη θεωρείται προνομιούχα λόγω του ποταμού Ληθαίου, παραποτάμου του Πηνειού, που τη διασχίζει. Κατά κανόνα, τέτοιες πόλεις προϋποθέτουν καλή ρυμοτομία, μιας και συνήθως αναπτύσσονται πέριξ του υδάτινου στοιχείου, καλό κλίμα, λόγω του νερού, πράσινο ασφαλώς, και προτέρημα για τις αισθητικές παρεμβάσεις των τοπικών Αρχών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση για παράδειγμα, οι όχθες του ποταμού στην καρδιά της πόλης, συνδέονται με δέκα εντυπωσιακές γέφυρες, εκ των οποίων οι μισές για πεζούς. Η δε τοξωτή κεντρική, αποτελεί και κειμήλιο της πόλης, καθώς κατασκευάστηκε το 1886 στη Γαλλία, πέντε πόλις χρόνια μετά την απελευθέρωση των Τρικάλων από τον τουρκικό ζυγό.
Σε όποια γωνιά της Ελλάδας κι αν βρίσκεστε, θα φτάσετε στα Τρίκαλα οδικώς και σε αρκετές περιπτώσεις και σιδηροδρομικώς. Το ΚΤΕΛ ενώνει την πόλη με την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την περιφέρεια νομού. Τα τρένα του ΟΣΕ θα σας φέρουν απευθείας στον προορισμό σας από τη Θράκη, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, την Καρδίτσα, τη Μαγνησία, την Αθήνα.
Τα Τρίκαλα, λοιπόν, είναι η πατρίδα του μεγάλου γιατρού, Ασκληπιού. Ως εκ τούτου, αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε το αρχαίο Ασκληπιείο, που χτίστηκε στη μνήμη του. Στην πόλη δεσπόζει το μεγαλοπρεπές Κάστρο, στην κορυφή δασωμένου λόφου. Υψώθηκε τα βυζαντινά χρόνια πάνω σε ελληνιστικά ερείπια. Στο λόφο του Προφήτη Ηλία, υπάρχει ένα όμορφο πάρκο με ζωολογικό κήπο. Η βυζαντινή γεύση που αφήνει η πόλη των Τρικάλων ολοκληρώνεται με δύο θαυμάσιες εκκλησίες, τον Άγιο Δημήτριο και τους Αγίους Αναργύρους. Επιβάλλεται να αφιερώσετε ένα τουλάχιστον απόγευμα για να περπατήσετε στους δρόμους της παλιάς αρχοντικής συνοικίας, του περίφημου Βαρουσιού, με τα επιβλητικά αρχοντικά και τις μεταβυζαντινές εκκλησίες.
Αληθινό ανεκτίμητο στολίδι για το νομό Τρικάλων είναι τα Μετέωρα. Οι εντυπωσιακοί βράχοι αποτελούν ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία στον κόσμο, προστατευμένο από την UNESCO. Είναι το σημαντικότερο μοναστηριακό κέντρο στην Ελλάδα, μετά τον Άγιο Όρος. |
|
Στις κορυφές των επιβλητικών βράχων είναι κτισμένες έξι μονές, οι μόνες που έμειναν από τις 24 που ήταν αρχικά κτισμένες εδώ. Η μοναστηριακή πολιτεία χρονολογείται από το 14ο αιώνα μ.Χ., όταν ο Όσιος Αθανάσιος ο Μετεωρίτης συγκρότησε το πρώτο μοναστικό κοινόβιο, στο Μεγάλο Μετέωρο. Τα μοναστήρια που σώζονται σήμερα και είναι προσβάσιμα από τους επισκέπτες είναι ο Άγιος Νικόλαος Αναπαύσας (16ος αι.), η Μονή Βαρλαάμ (14ος αι.), η Μονή Ρουσάνου (16ος αι.), το Μεγάλο Μετέωρο (14ος αιώνας), που διαθέτει ένα σπουδαίο Μουσείο με φορητές εικόνες, χειρόγραφα, κώδικες, ιερά βιβλία κ.α., η Αγία Τριάδα (15ος αι), το πιο απρόσιτο από τα μοναστήρια και ο Άγιος Στέφανος, ένα γυναικείο μοναστήρι, που φυλάει πολύτιμους θησαυρούς, χειρόγραφα και βυζαντινές εικόνες υψηλής τέχνης, καθώς και χρυσοκέντητο επιτάφιο του 1857. Από τον Άγιο Στέφανο θα δείτε την ομορφότερη θέα προς την Καλαμπάκα και τον κάμπο.
.Στις ομορφιές της Ελάτης, του Νεραϊδοχωρίου, του Περτουλίου και όχι μόνο…
Αφήνουμε τα Μετέωρα πίσω και κατευθυνόμαστε προς το εντυπωσιακό φαράγγι, που σχηματίζουν τα βουνά Κόζιακας και Ίταμος. Στην είσοδό του είναι χτισμένη η Πύλη. Την διασχίζει ένας άλλος παραπόταμος του Πηνειού, ο Πορταϊκός. Εδώ είναι χτισμένα τέσσερα γραφικότατα πέτρινα γιοφύρια, που αντιπροσωπεύουν διαφορετικές εποχές με παλιότερο και ομορφότερο το τοξωτό γιοφύρι της Καμάρας, χτισμένο το 1514. Κοντά στο χωριό, υπάρχει το μοναστήρι της Παναγίας των Μεγάλων Πυλών (1283), από τα σημαντικότερα ελληνικά βυζαντινά μνημεία. Θα το εντοπίσετε στο λιθόστρωτο παραδοσιακό οικισμό Πόρτα - Παναγιά. Θα βρείτε, ακόμη, τα μοναστήρια της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και του Αγίου Βησσαρίωνα. Το τελευταίο είναι χτισμένο σαν φρούριο, πάνω στις πλαγιές του Κόζιακα.
Τα στενά της Πύλης είναι το πέρασμα σε μία απίθανη διαδρομή προς τα χωριά του Ασπροπόταμου. Αν είστε λάτρεις της πεζοπορίας ετοιμαστείτε για τη διαδρομή στον πανάρχαιο δρόμο προς την Ελάτη, Περτούλι, Νεραίδοχώρι, Πύρρα, Δέση, Γαρδίκι, Αθαμανία. Θα περιπλανηθείτε στα παρθένα δάση του Κόζιακα, της Νεράιδας και της Λουπάτας, που αποτελούν σημαντικούς βιοτόπους.
Επόμενος σταθμός η Ελάτη. Όπως μαρτυρά και τ΄ όνομά της, είναι πνιγμένη στα έλατα. Από τα ομορφότερα χωριά της περιοχής. Χτισμένο αμφιθεατρικά, σε υψόμετρο 860 μ., αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κέντρα χειμερινού τουρισμού. Είναι ο απαραίτητος σταθμός στη διαδρομή προς το καταφύγιο του Κερκετίου, στον Κόζιακα και το χιονοδρομικό κέντρο στο Περτούλι.
Αφιερώστε της μερικά 24ωρα. Θα φάτε στα γραφικά ταβερνάκια της και θα διασκεδάσετε σε μπαράκια και μικρά κλαμπ. Στην περιοχή θα επισκεφθείτε το Αρκουδόρεμα και τις υπέροχες Πηγές.
Το Περτούλι, το ομώνυμο του χιονοδρομικού κέντρου χωριό, είναι χτισμένο στα 1200 μ. υψόμετρο. Απολαύστε τη μαγεία της φύσης περπατώντας ανάμεσα στα έλατα και τα τρεχούμενα νερά. Αν επισκεφθείτε την περιοχή την Άνοιξη, χαθείτε μέσα στα Περτουλιώτικα Λιβάδια και μείνετε άφωνοι από τις εικόνες. Το χειμώνα εδώ, στα 1.340 μ., όταν το χιόνι είναι αρκετό, λειτουργεί το οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο.
Τελευταίος σας προορισμός ας είναι η περιοχή του νομού στις πλαγιές της Νότιας Πίνδου. Τα ελατοδάση κυριαρχούν και εδώ. Επισκεφθείτε γραφικά χωριά, περπατείστε σε πετρόκτιστα γιοφύρια και εκκλησίες, εισχωρήστε σε ανεξερεύνητες σπηλιές και ξεδιψάστε σε υπαίθριες βρύσες.
Χρήσιμα τηλέφωνα στα Τρίκαλα (24310)
* ΚΤΕΛ: 73130
* ΟΣΕ: 27214
* Νομαρχιακή Επιτροπή Τουρισμού: 46108
* Δήμος: 71005
* Ταξί: 71216
|
