Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Άρθρο

Πώς, και ποιός, εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Γράφει ο Δρ. Χαράλαμπος Γκόλιας (*)


Εν αρχή ην (παρατατικός του ειμί), το «Σύνταγμα της Ελλάδας» (η δημοτική μας μάρανε), όπως αναθεωρήθηκε με το Ψήφισμα της 27ης Μαΐου 2008 της Η’ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων.

«TMHMA B’ Πρόεδρoς της Δημoκρατίας

KEΦAΛAIO ΠPΩTO Aνάδειξη τoυ Πρoέδρoυ.

Άρθρo 30

1. O Πρόεδρoς της Δημoκρατίας είναι ρυθμιστής τoυ Πoλιτεύματoς. Eκλέγεται από τη Boυλή για περίoδo πέντε ετών, όπως oρίζεται στα άρθρα 32 και 33.

Άρθρo 32.

1. H εκλoγή τoυ Πρoέδρoυ της Δημoκρατίας από τη Boυλή γίνεται με oνoμαστική ψηφoφoρία και σε ειδική συνεδρίαση, πoυ συγκαλείται από τoν Πρόεδρo της Boυλής έναν τoυλάχιστo μήνα πριν λήξει η θητεία τoυ εν ενεργεία Πρoέδρoυ της

Δημoκρατίας,

3. Πρόεδρoς της Δημoκρατίας εκλέγεται εκείνoς πoυ συγκέντρωσε την πλειoψηφία των δύo τρίτων τoυ συνoλικoύ αριθμoύ των βoυλευτών.

Aν δεν συγκεντρωθεί η πλειoψηφία αυτή, η ψηφoφoρία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες.

Aν δεν επιτευχθεί oύτε στη δεύτερη ψηφoφoρία η oριζόμενη πλειoψηφία, η ψηφoφoρία επαναλαμβάνεται ακόμη μία φoρά ύστερα από πέντε ημέρες,

oπότε εκλέγεται Πρόεδρoς της Δημoκρατίας εκείνoς πoυ συγκέντρωσε την πλειoψηφία των τριών πέμπτων τoυ όλoυ αριθμoύ των βoυλευτών.

4. Aν δεν επιτευχθεί oύτε και στην Τρίτη ψηφoφoρία η αυξημένη αυτή πλειoψηφία, η Boυλή διαλύεται μέσα σε δέκα ημέρες από την ψηφoφoρία, και πρoκηρύσσεται εκλoγή για ανάδειξη νέας Boυλής.»

Αλλά ποιος προτείνει ποιόν για πρόεδρο της «δημοκρατίας»; Ας έλθουμε στα πράγματα, στην πράξη και θα λυθεί, θα απαντηθεί τότε η απορία μας.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο δήθεν αντίπαλος του «θείου» Καραμανλή, προτείνει και κάνει πρόεδρο της δημοκρατίας τον Καραμανλή, ο οποίος προηγουμένως απαλλάχτηκε από την κατηγορία «των βραχωδών» λόγω παραγραφής. Ο  Καραμανλής λέει για τον Ανδρέα εκείνο το περίφημο, δολοφονικό της δημοκρατίας, της ισοπολιτείας και ισονομίας, ότι «έναν πρωθυπουργό δεν τον πας στο δικαστήριο, τον στέλνεις στο σπίτι του». Ο Παπούλιας δανείζει χρήματα στον Ανδρέα, για να καλύψει ο τελευταίος το «πόθεν έσχες» του, και ο Ανδρέας απαλλάσσεται από την αφρόκρεμα της δικαιοσύνης, του ειδικού δικαστηρίου, με ψήφους 7 προς 6 από την κατηγορία των «πάμπερς». Ο γιός Ανδρέα Παπανδρέου και ο ανεψιός Καραμανλή, κάνουν πρόεδρο της δημοκρατίας τον Παπούλια, ο οποίος εκδίδει και δημοσιεύει όλα τα διατάγματα και τους νόμους του Γιωργάκη, του Κωστάκη αλλά και των Σαμαρά-Βενιζέλου, και δεν αναπέμπει σύμφωνα με τα καθήκοντά του τίποτε στη βουλή, όπως τους νόμους της υπερφορολόγησης των πολιτών, της κλοπής των συντάξεων, του  υπερδανεισμού του κράτους στις πλάτες ακόμα και των δισέγγονων του πολίτη. Γι’ αυτή την αναπομπή, από την οποία προκύπτει η εύλογη σχετική ευθύνη του προέδρου της δημοκρατίας, αναγράφονται στο Σύνταγμα τα εξής:   

«Άρθρo 42

1. O Πρόεδρoς της Δημoκρατίας εκδίδει και δημoσιεύει τoυς νόμoυς πoυ έχoυν ψηφιστεί από τη Boυλή μέσα σε ένα μήνα από την ψήφισή τoυς.

Mέσα στην πρoθεσμία πoυ πρoβλέπεται στo πρoηγoύμενo εδάφιo, o Πρόεδρoς της Δημoκρατίας μπoρεί να αναπέμψει στη Boυλή νoμoσχέδιo πoυ έχει ψηφιστεί από αυτή, εκθέτoντας και τoυς λόγoυς της αναπoμπής».

 

Έτσι πορεύεται η εξουσία, «σόι πάει το βασίλειο»: «θείος» Καραμανλής, Ανδρέας Παπανδρέου, γιός Ανδρέα Παπανδρέου, ανεψιός Καραμανλή, Παπούλιας, Σαμαράς Κ.Ο.Κ. (και ούτω καθ’ εξής), ή αλλιώς, «Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας», για κάθε επίδοξο πρωθυπουργό και πρόεδρο της «δημοκρατίας».         

 

(*) Ο κ. Χαράλαμπος Τ. Γκόλιας, είναι:

- Φυσικός του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης 1959.

- Πολιτικός Μηχανικός του Ε.Μ.Πολυτεχνείου 1967.

- Διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών 2006.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία