 |
|
| ΝΕΠΟΤΙΣΜΟΣ - Το νέο εξαγωγικό προϊόν της Ελλάδος στην ΕΕ ;
του Κωνσταντίνου Σ. Ναλμπάντη
Τι θα πει, ΝΕΠΟΤΙΣΜΟΣ διαφθορά που αναφέρουν τα ευρωπαϊκά και ελληνικά ΜΜΕ για τους Έλληνες Ευρωβουλευτές μας;
- Τι κρίμα για την Πατρίδα μας για τη συνεχή προώθηση του νεποτισμού, της διαφθοράς και της Οικογενειοκρατίας και εξαγωγής του καταστροφικού προϊόντος στην ΕΕ !
Σε όλα τα κράτη κάνουν μεταρρυθμίσεις, ακόμα και στην Αμερική με τον Κέννεντυ που διόρισε υπουργό Δικαιοσύνης τον αδελφό του, όμως ψηφίστηκαν μετέπειτα Νόμοι που απαγορεύουν την απασχόληση λόγω ευνοιοκρατίας συγγενών ή και προσωπικών φίλων σε καίριες θέσεις και τομείς της πολιτικής ζωής.
Αυτές οι θέσεις συνδέονται με την ευνοιοκρατία, και μπορεί να θεωρηθεί διαφθορά, και με την δωροδοκία και του παίρνω και δίνω και με την τοποθέτηση ημετέρων ανειδίκευτων και ακατάλληλων προσώπων ως εκφραστές υποστήριξης του κόμματος και της κυβέρνησης, ή της Τ.Α. συμβάντα που συνήθως εφαρμόζονται υπερβολικά σε αυταρχικά καθεστώτα.
Η οικογενειοκρατία και η διαφθορά μας όμως μας θέτει αρνητικά μπροστά σε μια συνεχή εξέλιξη πολιτικής προβοκάτσιας; όπου στο τομέα της πολιτικής, ο νεποτισμός υποσκάπτει τη Δημοκρατία και good governance διαμέσου της περιφρόνησης - παραβίασης τυπικών διαδικασιών και μειώνει την υποχρέωση λογοδοσίας και ασφαλώς παραμορφώνει την αντιπροσώπευση στην πολιτική και αυξάνει τη διαφθορά σε όλους τους τομείς της κοινωνικής μας ζωής και με όλα αυτά εμποδίζεται η παραγωγικότερη προσφορά αποδοτικότητας των υπηρεσιών.
Εμείς τον βασιλιά Όθωνα των διώξαμε, και παρόλα που έφερε ένα μεγάλο προσωπικό για μεταρρυθμίσεις, εξαιτίας του ότι έφερε προσωπικούς του φίλους και ημετέρους στην Ελλάδα, τώρα στη Βαυαρία βέβαια υπάρχει Νόμος από το 2000 που απαγορεύεται σε πολιτικούς να απασχολούν συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού και σε προσωπικούς και κομματικούς φίλους.
Και εκείνοι οι πολιτικοί που απασχολούσαν προ του Νόμου συγγενικά πρόσωπα, κατ΄ αρχάς τα απέλυσαν και είχαν νομικές και πολιτικές συνέπειες.
Και ενώ όλα τα κράτη καταργούν τον ΝΕΠΟΤΙΣΜΟ, εμείς επιμένουμε στην οικογενειοκρατία που κατάστρεψε τη χώρα μας και προκαλεί τη συνεχή διαφθορά !
Αν θέλουμε εμείς, και εμάς να μας παίρνουν όλοι οι Ευρωπαίοι σοβαρά, ισότιμα, ισόνομα και με αξιοπρέπεια και αυτά που συνεχώς λέμε, αλλά συνήθως άλλα λέμε και άλλα πράττουμε, τότε πρέπει επειγόντως όπως στη Βαυαρία να παραιτηθούν όλοι υπάλληλοι του νεποτισμού των Ευρωβουλευτών μας,εδώ και τώρα να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να σταλεί άλλο προσωπικό για να μην βρισκόμαστε συνεχώς στο στόχαστρο στα ευρωπαϊκά και ελληνικά ΜΜΕ και να πηγαίνουμε όλο και ξανά πίσω στον Μεσαίωνα με τον πάπα και στην τραγική εποχή του 1438, προ της άλωσης της Πόλης, που πρέπει να μελετήσουμε για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
