 |
|
|  |  |  |  Συνεχίζονται οι έρευνες για την μικρή Μαντλίν, αλλά τελειώνουν τα λεφτά για τα σχετικά έξοδα
Λονδίνο
Οι πόροι που χρηματοδοτούν την έρευνα για την μικρή Μαντλίν Μακάν, η οποία εξαφανίστηκε τον Μάιο του 2007 στη νότια Πορτογαλία, θα έχουν εξαντληθεί σε λιγότερο από ένα χρόνο, ανακοίνωσαν οι γονείς του κοριτσιού.
"Είμαστε οι μόνοι που πληρώνουμε για αυτό (την έρευνα) και μπορούμε να συνεχίσουμε χάρη στις δωρεές", δήλωσε στο BBC ο Τζέρι Μακάν, πατέρας της Μαντλίν.
"Τα χρήματα θα εξαντληθούν σε λιγότερο από ένα μήνα...όμως είναι πολύ σημαντικό να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την έρευνα", πρόσθεσε. "Είναι πολύ σημαντικό να μπορεί κάποιος να απαντά στα τηλέφωνα, να επαληθεύει τα ηλεκτρονικά μηνύματα" σε σχέση με την έρευνα και να έρχεται σε επαφή με ανθρώπους που ίσως να γνωρίζουν κάτι, υπογράμμισε.
Όταν η υπόθεση της κόρης του μπήκε στο αρχείο, ο Τζέρι και η Κέιτ Μακάν άρχισαν μια εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων για να συνεχιστούν οι έρευνες από ιδιωτικούς φορείς.
Πρόσφατα απηύθυναν έκκληση ώστε να ασκηθεί πίεση στις κυβερνήσεις της Πορτογαλίας και της Βρετανίας για να επανεξετάσουν τα ασαφή και σκοτεινά στοιχεία της έρευνας.
"Εδώ και περισσότερο από τρία χρόνια, οι αρχές δεν ήταν ιδιαίτερα δραστήριες" στον εντοπισμό της Μαντλίν, τόνισε ο Μακάν.
"Αυτό που χρειάζεται είναι δράση. Δεν χρειάζομαι άχρηστες λέξεις και ευαισθησίες. Πρέπει κάποιος να κάνει κάτι", συμπλήρωσε η σύζυγος του.
Η Μαντλίν εξαφανίστηκε στις 3 Μαΐου 2007 από το δωμάτιο τουριστικού συγκροτήματος στο θέρετρο Πραΐα ντα Λουζ, στη νότια Πορτογαλία, όπου περνούσε τις διακοπές με την οικογένειά της.
Μετά από έρευνες 14 μηνών, η πορτογαλική δικαιοσύνη αποφάσισε να βάλει την υπόθεση στο αρχείο. Το ζεύγος Μακάν εξακολουθεί να υποστηρίζει πως η κόρη του έπεσε θύμα απαγωγής.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
