Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κι εδώ κύρια αιτία το κάπνισμα...

Από ΧΑΠ πάσχουν 210 εκατ. άνθρωποι 



Αμστερνταμ

 

Εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως προσβάλλει η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και προβλέπεται ότι έως το 2020 θα συνιστά την τρίτη συχνότερη αιτία θανάτου.

    Σήμερα, πάσχουν από Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, 210 εκατομμύρια άτομα, περισσότερα από 12 εκατομμύρια, ή το 7% του ενήλικου πληθυσμού, διαγιγνώσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ 12 ακόμα εκατομμύρια άτομα πιθανότατα πάσχουν από τη νόσο χωρίς να έχουν, ωστόσο, διαγνωστεί. Στην Ευρώπη εκτιμάται ότι προσβάλλεται το 4-7% των ενηλίκων.

    Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, προβλέπεται ότι ο συνολικός αριθμός θανάτων από ΧΑΠ θα αυξηθεί κατά περισσότερο από 30% μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, εκτός αν ληφθούν άμεσα μέτρα για τη μείωση των παραγόντων κινδύνου.

    Τα σημαντικά αυτά στοιχεία παρουσιάστηκαν στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Αναπνευστικής Εταιρείας (ERS) για την Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, το οποία πραγματοποιήθηκε στο ’μστερνταμ.

    Η κύρια αιτία της ΧΑΠ είναι το κάπνισμα. Οι γυναίκες και οι άνδρες καπνιστές είναι 13 και 12 φορές αντίστοιχα πιθανότερο να καταλήξουν από τη ΧΑΠ σε σχέση με τους μη καπνιστές.

    Η ΧΑΠ είναι μια προοδευτική, απειλητική για τη ζωή, νόσος, η οποία εκτός από το κάπνισμα, σχετίζεται με την ατμοσφαιρική ρύπανση ή την έκθεση σε ρυπογόνους παράγοντες στον χώρο της εργασίας,. Ο ασθενής δυσκολεύεται σημαντικά κατά την αναπνοή (δύσπνοια), ενώ με την πάροδο του χρόνου, η νόσος επηρεάζει δυσμενώς την ενεργητικότητα του.

    Η ΧΑΠ μπορεί να διαγνωστεί με μια απλή εξέταση, η οποία ονομάζεται "σπιρομέτρηση" και η οποία μετρά την ποσότητα του εισπνεόμενου και εκπνεόμενου αέρα, καθώς και την ταχύτητα της εκπνοής του αέρα. Τα περισσότερα άτομα με ΧΑΠ δεν διαγιγνώσκονται μέχρι να προχωρήσει σημαντικά η νόσος. Σύμφωνα με τους ειδικούς δεν υπάρχει θεραπεία για τη ΧΑΠ. Η θεραπευτική αγωγή εστιάζει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και την πρόληψη των επιπλοκών.

    Τα βρογχοδιασταλτικά, που χαλαρώνουν και ανοίγουν τους αεραγωγούς στους πνεύμονες, παίζουν ουσιαστικό ρόλο στη συμπτωματική αντιμετώπιση της ΧΑΠ.

    Στο πλαίσιο του συνεδρίου παρουσιάστηκαν νεότερα δεδομένα πάνω σε αυτό τον τομέα και σύμφωνα με μελέτη, το σκεύασμα Onbrez Breezhaler, το οποίο κυκλοφορεί σε 60 χώρες, με τη δραστική ουσία ινδακατερόλη, ως θεραπεία συντήρησης της ΧΑΠ, είναι το μόνο που παρέχει κλινικά σχετική 24ωρη βρογχοδιαστολή σε συνδυασμό με ταχεία έναρξη δράσης σε διάστημα πέντε λεπτών μετά από τη χορήγηση της πρώτης δόσης.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία