Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παραδόξως το πρόβλημα αφορά μόνον τούς άνδρες

Το υπερβολικό καθημερινά αλκοόλ αυξάνει  τον κίνδυνο για  καρκίνο τού στομάχου



Αθήνα / Βαρκελώνη

Οι άνδρες που πίνουν περισσότερα από τέσσερα αλκοολούχα ποτά καθημερινά, έχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του στομάχου, σύμφωνα με μία νέα μεγάλη ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα με ελληνική συμμετοχή, η οποία δεν διαπίστωσε ανάλογο κίνδυνο για τις γυναίκες που πίνουν πολύ.

    Οι ερευνητές (μεταξύ των οποίων η καθηγήτρια Αντωνία Τριχοπούλου της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών), με επικεφαλής τον δρα Έρικ Ντούελ του Καταλανικού Ινστιτούτου Ογκολογίας της Βαρκελώνης, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «American Journal of Clinical Nutrition», σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, μελέτησαν περισσότερους από 500.000 ενήλικες και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι φανατικοί πότες κινδυνεύουν από καρκίνο περισσότερο από όσους πίνουν λίγο ή καθόλου.

    Στο σύνολο του δείγματος, περίπου 10.000 άνδρες και 2.300 γυναίκες έπιναν πάνω από τέσσερα ποτά τη μέρα κατά μέσο όρο. Αυτοί οι άνδρες (αλλά όχι οι γυναίκες) είχαν διπλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του στομάχου μέσα στην επόμενη δεκαετία, σε σχέση με όσους έπιναν το πολύ μισό ποτό τη μέρα.

    Συγκρίνοντας τις επιπτώσεις των επιμέρους ποτών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μπίρα φάνηκε να σχετίζεται περισσότερο με τη νόσο, σε σχέση με το κρασί ή με τα άλλα είδη αλκοόλ. Πάντως οι επιστήμονες διευκρίνισαν ότι η μελέτη τους δεν αποδεικνύει ότι είναι οπωσδήποτε το πολύ αλκοόλ αυτό που προκαλεί τον καρκίνο του στομάχου σε μερικούς άνδρες. Επίσης επεσήμαναν ότι ο απόλυτος κίνδυνος για ένα «βαρύ» πότη ίσως είναι μικρός, καθώς από τα 13.000 άτομα που έπιναν πολύ, μόνο 33 εμφάνισαν καρκίνο του στομάχου στη διάρκεια της μελέτης.

    Πάντως οι ειδικοί συστήνουν να πίνει κανείς αλκοόλ με μέτρο, δηλαδή οι άνδρες μέχρι δύο ποτά τη μέρα και οι γυναίκες μέχρι ένα. Προηγούμενες έρευνες έχουν συσχετίσει το αλκοόλ με τον καρκίνο του στόματος και του λαιμού, καθώς και με άλλα προβλήματα υγείας, ιδίως του ήπατος.

    Ο καρκίνος του στομάχου είναι μια σχετικά σπάνια μορφή της νόσου στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Το κάπνισμα θεωρείται παράγων κινδύνου, γεγονός που δυσκολεύει τη διάκριση των συνεπειών του αλκοόλ από το τσιγάρο, καθώς συνήθως οι πότες πίνουν και καπνίζουν πολύ ταυτόχρονα. Η νέα μελέτη πάντως διέκρινε το αλκοόλ ως ξεχωριστό παράγοντα κινδύνου από το τσιγάρο ή από την μόλυνση με το βακτήριο H.pylori, που προκαλεί έλκος και μπορεί επίσης να οδηγήσει σε καρκίνο.

    Η επίπτωση του αλκοόλ στον καρκίνο αποδίδεται πιθανώς σε ένα υποπροϊόν του μεταβολισμού του αλκοόλ, την ακεταλδεϋδη, που θεωρείται καρκινογόνος ουσία. Επιπροσθέτως, η μπίρα περιέχει άλλες ουσίες, τις νιτροζαμίνες, που έχει δειχτεί ότι προκαλούν καρκίνο στα ζώα. Έτσι, κατά τους ερευνητές, είναι πιθανό ότι ο συνδυασμός των νιτροζαμινών με την ακεταλδεϋδη, ειδικά στην περίπτωση της μπίρας, αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του στομάχου.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία