|
| | | |
Περιττά και ακριβά φάρμακα καταναλώνουν οι Ελληνες
Αθήνα
Ακριβά και περισσότερα φάρμακα απʼ ότι χρειάζεται συνταγογραφούν οι γιατροί, απαντά η πλειοψηφία των πολιτών, που σε ποστοστό 84% δηλώνει ότι υπάρχει πολυφαρμακία και αυτή οφείλεται στους γιατρούς κατά 50%, στους ασθενείς 24% στις φαρμακευτικές εταιρίες19% και 4% στους φαρμακοποιούς. Σε ποσοστό 92% θεωρεί ότι οι φαρμακευτικές εταιρίες επηρεάζουν τους γιατρούς για να προωθούν περισσότερο τα ακριβότερα φάρμακα και το 95% ότι η Πολιτεία θα έπρεπε να ελέγχει τη συνταγογράφηση των γιατρών.
Τα στοιχεία προκύπτουν από την πανελλαδική έρευνα Hellas Health IV για την Υγεία των Ελλήνων, που πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής τον προηγούμενο μήνα, σε δείγμα 1008 ατόμων.
Σύμφωνα με την έρευνα, ένας στους τέσσερις Έλληνες, παίρνει συνταγογραφούμενα φάρμακα από τον φαρμακοποιό του χωρίς συνταγή γιατρού, στις μισές περιπτώσεις από αυτές (50%), το φάρμακο το έχει συστήσει ο φαρμακοποιός, στους 4 από τους 10 (41%), το έχει συστήσει ο γιατρός και σε ποσοστό 8% το έχει συστήσει φίλος ή γνωστός.
Σε ποσοστό 80% οι πολίτες θεωρούν ότι η πολυφαρμακία μπορεί να μειωθεί με τον έλεγχο της συνταγογραφίας των γιατρών, το 35% με τη διακοπή έμμεσων ή άμεσων «δώρων» από τις φαρμακευτικές εταιρίες στους γιατρούς, το 32% με τον έλεγχο των πωλήσεων στα φαρμακεία, το 26% με την καθιέρωση πρωτοκόλλων συνταγογράφησης, το 10% με την αύξηση της ιδίας συμμετοχής του ασθενή και το 9% με τη μείωση των κυκλοφορούντων φαρμάκων.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που κατέγραψε η έρευνα είναι η ελλιπής ενημέρωση για τα φάρμακα που παίρνουν, καθώς ένας στους δύο δεν γνωρίζει εάν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις μεταξύ των φαρμάκων που ενδεχομένως καταναλώνει, δύο στους δέκα δεν θεωρούν ότι είναι καλά ενημερωμένοι, ενώ το 13% δεν γνωρίζει καλά τις οδηγίες για το πως πρέπει να χρησιμοποιούν τα φάρμακά τους.
Επίσης οι εννιά στους δέκα πετούν στα σκουπίδια τα ληγμένα ή αχρησιμοποίητα φάρμακα που έχουν σπίτι.
Ακόμη, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, οι Έλληνες εμφανίζονται να εμπιστεύονται το φαρμακοποιό και μάλιστα, σε ότι αφορά την κοινωνική προσφορά, τους κατατάσσουν σε δεύτερη θέση (64%), μετά τους δασκάλους και ακολουθούν οι οδοντίατροι (58%), οι γιατροί (53%) και οι δικαστές (32%).
Ένας στους δύο επισκέπτεται το φαρμακοποιό του 1 έως 3 φορές το μήνα περισσότεροι από τους μισούς που ρωτήθηκαν (59%), πιστεύουν ότι είναι αναγκαίο τα φαρμακεία να παραμένουν ανοιχτά όλα τα Σάββατα και τα απογεύματα της Δευτέρας και της Τετάρτης, ενώ το 85% προτιμά πολλά φαρμακεία με έναν φαρμακοποιό.
Το 63% των ερωτηθέντων κρίνει τη σχέση με τον φαρμακοποιό του ως «πολύ καλή», το 35% ως «καλή» και μόνο το 2% "μέτρια".
Η έρευνα αναδεικνύει την έκταση, αλλά και ορισμένες από τις βασικές αιτίες της πολυφαρμακίας, την έλλειψη της σωστής αντιμετώπισης των κινδύνων για την υγεία που μπορούν να προκληθούν από την κατανάλωση φαρμάκων και τον σημαίνοντα ρόλο που διαδραματίζει ο Έλληνας φαρμακοποιός στο ελληνικό σύστημα υγείας, ανέφερε ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων, Γιάννης Τούντας.
Σημείωσε ότι θα πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί με αυστηρούς ελέγχους και ποινές η πώληση συνταγογραφούμενων φαρμάκων χωρίς συνταγή γιατρού και εκτίμησε ότι η πλήρης εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης θα περιορίσει σημαντικά το πρόβλημα. Ο κ. Τούντας υπογράμμισε πως σε ότι αφορά την ασφαλή κατανάλωση των φαρμάκων είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό ότι οι ασθενείς δεν είναι καλά ενημερωμένοι, αλλά και το γεγονός ότι σε σημαντικό ποσοστό γιατροί και φαρμακοποιοί δεν ασκούν σωστά το λειτούργημα τους στο ζήτημα αυτό.
Ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων θα προχωρήσει άμεσα σε πανελλαδική εκστρατεία ενημέρωσης για την καταπολέμηση της πολυφαρμακίας και την ασφαλή κατανάλωση φαρμάκων
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|