Ένα μήνυμα βασίζεται κατά 7% στις λέξεις, 38% στον τόνο της φωνής και κατά 55% στις εκφράσεις του προσώπου, τις χειρονομίες, τη στάση του σώματος και τις άλλες μορφές της μη λεκτικής επικοινωνίας.

Αυτό επιβεβαιώνει μελέτη που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, η οποία περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, στο βιβλίο "Διαβάστε τη γλώσσα του σώματος" της Κάρολ Κίνσεϋ Γκόμαν, που κυκλοφόρησαν οι εκδόσεις Διόπτρα.

Πρόκειται για ένα γλαφυρό οδηγό επικοινωνίας στον εργασιακό - και όχι μόνο- χώρο, που συνδυάζει τα πιο πρόσφατα ερευνητικά ευρήματα με τα διδάγματα από την εικοσιπεντάχρονη επαγγελματική εμπειρία της συγγραφέως ,ως συμβούλου επικοινωνίας.

Τα κεφάλαια του βιβλίου εξετάζουν τα πάντα: τη συναισθηματική γλώσσα του σώματος, τις στάσεις, τις πόζες και τις κλίσεις, τη δύναμη της επαφής με τα μάτια. Τις έξι εκφράσεις του προσώπου που κατανοούνται παγκοσμίως και που είναι η χαρά, η λύπη, η έκπληξη, η αποστροφή, ο φόβος, ο θυμός. Τις κινήσεις των χεριών και τη στάση των ποδιών. Τη σημασία του χώρου. Τις απτικές ενδείξεις οικειότητας και συναισθηματισμού. Το ρόλο του πολιτιστικού πλαισίου σχετικά με τα διαφορετικά μηνύματα από χειρονομίες και τρόπους χαιρετισμού.

Όλα όσα βοηθούν τον επαγγελματία πωλητή, ώστε με την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του να έχει επαγγελματική επιτυχία. Αλλά και τον απλό άνθρωπου που θέλει να μάθει τα μυστικά της πειθούς πέρα από τις λέξεις.

Η κινησιολογία της επικοινωνίας μελετάται αναλυτικά. Ειδικά στο κεφάλαιο με τίτλο "Το λένε τα μάτια", υπάρχει παραστατική ερμηνεία σε αυτά ως "πύλη της ψυχής": Το κάρφωμα, τα ορθάνοιχτα μάτια, η διακοπή της επαφής με το βλέμμα, τα μάτια του νου, το επαγγελματικό και το κοινωνικό βλέμμα, οι πλάγιες ματιές, το χαμηλωμένο βλέμμα, τα δακρυσμένα μάτια και το μέγεθος της κόρης του ματιού.

Κλινικές μελέτες στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Σικάγου έδειξαν ότι η κόρη του ματιού διαστέλλεται ασυναίσθητα όταν το μάτι βλέπει κάτι ευχάριστο, γεγονός που αξιοποίησε διαφημιστικά η Ρεβλόν, ανεβάζοντας τις πωλήσεις κραγιόν αμέσως μόλις ο κατάλογος συμπεριέλαβε μοντέλα με ελκυστικά και ανοιχτά μάτι.

Ακόμα και ο ρυθμός βλεφαρίσματος έχει μετρηθεί. Μάθετε λοιπόν πως ο φυσιολογικός αριθμός είναι 6-8 φορές το λεπτό, ενώ ο αριθμός πολλαπλασιάζεται στις περιπτώσεις που οι άνθρωποι λένε ψέματα. Κάτι που μετρούν , οι αστυνομικοί, οι ανακριτές, οι ελεγκτές τελωνείων και οι ψυχολόγοι.

Για τις διαφορές και τις ομοιότητες στις επίκτητες και στις ενστικτώδεις χειρονομίες ,η συγγραφέας φέρνει για παράδειγμα το νεύμα καλωσορίσματος η κατευόδιου, με την παλάμη προς τα έξω, με σταθερό το χέρι και τον βραχίονα και τα δάκτυλα να κινούνται πάνω-κάτω, που είναι σωστός τρόπος στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Και επισημαίνει: " Ο συνηθισμένος βορειοαμερικανικός χαιρετισμός , με το χέρι να κινείται πέρα- δώθε σημαίνει "Όχι" σε όλη τη μεσογειακή Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Στο Περού η χειρονομία αυτή σημαίνει "Έλα δω". Η ίδια χειρονομία , με τα δάκτυλα ανοιγμένα , στην Ελλάδα ονομάζεται "μούντζα" και αποτελεί σοβαρή προσβολή".

Όσον αφορά την "κουλτούρα αφής", πανεπιστημιακή μελέτη έδειξε ότι σε υπαίθρια καφέ στο Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο καταγράφτηκαν 189 αγγίγματα ανά ώρα μεταξύ συζητητών και μόλις 2 ανά ώρα στο Μαϊάμι . Στο Λονδίνο; Κανένα.

Και για την "κουλτούρα του φιλιού": Οι Σκανδιναβοί είναι ικανοποιημένοι με ένα φιλί στο μάγουλο. Οι Γάλλοι και οι Ισπανοί προτιμούν το σταυρωτό διπλό φιλί. Οι Ολλανδοί, οι Βέλγοι και οι ’ραβες το τριπλό. Στην Τουρκία , εκτός από τη συνηθισμένη χειραψία, ένα πολύ νεότερο άτομο μπορεί να φιλήσει το χέρι και να το φέρει στο μέτωπο, ως ένδειξη σεβασμού.

Το βιβλίο βασίζεται στην κλασική ρήση: " Το πιο σημαντικό στην επικοινωνία είναι να ακούς εκείνο που δεν λέγεται".