Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Προοπτικές για την θεραπεία σειράς ασθενειών

Εμβρυονικά κύτταρα χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή αιμοπεταλίων 



Σαν Ντιέγκο / Κιότο

 

 Επιστήμονες δημιούργησαν για πρώτη φορά αιμοπετάλια αναπρογραμματίζοντας εμβρυονικά κύτταρα που προέρχονται από ενήλικα κύτταρα, δίνοντας τη δυνατότητα για μια ανανεώσιμη προσφορά αυτού του εύθραυστου συστατικού του αίματος.

Ερευνητές στο Κέντρο για την Έρευνα και την Εφαρμογή Κυττάρων iPS στο Πανεπιστήμιο του Κιότο στην Ιαπωνία παρουσίασαν δεδομένα σε μια συνάντηση της Αμερικανικής Εταιρίας Αιματολογίας στο Σαν Ντιέγκο, καταδεικνύοντας πως μπορούν να δημιουργήσουν τα κύτταρα στο εργαστήριο και επιβεβαιώνουν πως έχουν την ίδια διάρκεια ζωής με τα κανονικά ανθρώπινα αιμοπετάλια όταν εγχύονται σε ποντίκια.

"Το επόμενο βήμα θα είναι να διεξάγουμε μια δοκιμή για να καθοριστεί κατά πόσον τα αιμοπετάλιά μας μπορούν να λειτουργήσουν στο ανθρώπινο σώμα και δυνάμει να παράσχουν μια σταθερή προσφορά αιμοπεταλίων σε μια προκαθορισμένη ποιότητα και ποσότητα που μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για θεραπεία μετάγγισης" , δήλωσε ο δρ Κότζι Έτο, καθηγητής στο κέντρο του Κιότο και ανώτερος συγγραφέας της έρευνας.

Παρακινούμενα πολυδυναμικά εμβρυονικά κύτταρα (induced pluripotent stem cells), ή κύτταρα iPS, παράγονται με τον κατάλληλο χειρισμό κανονικού ανθρωπίνου δέρματος ή κυττάρων αίματος έτσι ώστε να επανέλθουν σε μια προγενέστερη κατάσταση κατά την οποία μπορούν να διαφοροποιηθούν σε έναν αριθμό διαφορετικών τύπων κυττάρων.

Όταν ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 2006, τα κύτταρα iPS έμοιαζαν να είναι η τέλεια λύση στην ηθική διαμάχη για τη χρήση εμβρυικών κυττάρων, όμως η διαδικασία παραγωγής μη μεταλλαγμένων κυττάρων αποδείχθηκε ενδιαφέρουσα.

Οι περιορισμοί στη χρήση εμβρυονικών κυττάρων για την παραγωγή αιμοπεταλίων έχει γίνει η ικανότητα να βρεθεί μια μέθοδος που δημιουργεί μεγάλο αριθμό υψηλής ποιότητας, λειτουργικών αιμοπεταλίων.

Οι ιάπωνες ερευνητές ξεκίνησαν να δημιουργήσουν μια απαθανατισμένη κυτταρική γραμμή με ένα μεγάλο αριθμό υψηλής ποιότητας μεγακαρυοκυττάρων --πρόδρομων κυττάρων που εξελίσσονται σε αιμοπετάλια--, από εμβρυονικά κύτταρα που μπορούν να αναπτύσσονται επ΄ αόριστον και να διαφοροποιούνται σε μια ποικιλία κυτταρικών τύπων στο σώμα.

Κατάφεραν να δημιουργήσουν μια κυτταρική γραμμή που άλλαξε πορεία σε ορισμένα γονίδια ώστε να παραγάγουν λειτουργικά αιμοπετάλια. Στη συνέχεια δοκίμασαν τη λειτουργικότητα των καλλιεργημένων αιμοπεταλίων εγχύοντάς τα σε ποντίκια και επιβεβαίωσαν ότι είχαν την ίδια διάρκεια ζωής με τα ανθρώπινα αιμοπετάλια που εγχύονται σε ποντίκια.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία