 |
|
|  |  |  |  Τα δέντρα «καταργούν» τα σύνορα
Κιλκίς
Στα Σκόπια, η «ημέρα του δέντρου» είναι κάτι σαν εθνική γιορτή. Όλες οι δημόσιες υπηρεσίες κλείνουν, τα σχολεία δεν λειτουργούν και οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και ο κόσμος πραγματοποιούν μαζικά δενδροφυτεύσεις σε όλη την επικράτεια. Στις φετινές εκδηλώσεις συμμετείχε εκτός των άλλων και αντιπροσωπεία του Δήμου Πολυκάστρου Κιλκίς που εδώ και χρόνια έχει αναπτύξει εμπορικές, επιχειρηματικές και πολιτιστικές σχέσεις με το Δήμο Γευγελή της ΠΓΔΜ.
Ο δήμαρχος και τα υπόλοιπα μέλη της αντιπροσωπείας μετέφεραν στη γειτονική πόλη τα δικά τους δέντρα, τα οποία φύτεψαν οι ίδιοι, σε μια συμβολική κίνηση φιλίας και συνεργασίας. Μάλιστα ο δήμαρχος της πόλης Γευγελή, Ιβάν Φρανγκόφ, πρόσφερε και εκείνος μικρά δεντράκια τα οποία θα φυτευτούν σε ανάλογη εκδήλωση που θα γίνει στις αρχές Δεκεμβρίου στο Πολύκαστρο.
«Η συνεργασία μας ξεκίνησε με την έναρξη της δικής μου θητείας στο Δήμο και του κ. Φρανγκόφ στο Δήμο Γευγελή, το 2006. Αυτό που μας ενώνει είναι η γειτονιά. Aλλωστε η περιοχή μας γεμίζει καθημερινά από επισκέπτες της ΠΓΔΜ που επισκέπτονται τις ταβέρνες μας, κάνουν τα ψώνια τους και δίνουν πνοή στην αγορά του Πολυκάστρου. Αντίστοιχα πάνω από δέκα χιλιάδες Έλληνες περνούν καθημερινά τα σύνορα για να επισκεφτούν τα τρία καζίνο της περιοχής» σημειώνει χαρακτηριστικά ο δήμαρχος Πολυκάστρου Δημήτρης Σμυδάκης.
Η συνεργασία όμως δεν σταματά εκεί. Πριν από λίγο καιρό, οι δύο δήμοι υπέβαλαν κοινή πρόταση για συμμετοχή σε πρόγραμμα Interreg, με αντικείμενο την εγκατάσταση μηχανημάτων παρακολούθησης της ποιότητας και της ποσότητας των υδάτων του ποταμού Αξιού. Παράλληλα, σχεδιάζονται δράσεις καθαρισμού του ποταμού από φυτικά λύματα ή απορρίμματα. Την ίδια στιγμή οι παραγωγοί αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων από το Πολύκαστρο και τη Γευγελή προωθούν τα προϊόντα τους στους τουρίστες που διέρχονται από την εθνική οδό.
«Δεν έχουμε τίποτε που να μας χωρίζει. Ίσα - ίσα υπάρχουν πολλές δυνατότητες συνεργασίας η οποία επεκτείνεται και στο πολιτιστικό επίπεδο» τονίζει ο κ. Σμυδάκης και δεν παραλείπει να αναφέρει ότι πρόσφατα τέσσερις γυναίκες από την ΠΓΔΜ παντρεύτηκαν άνδρες από το Πολύκαστρο, όπου και εγκαταστάθηκαν?
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
