 |
|
|  |  |  | 
Μάθημα μαγειρικής προτείνουν οι ειδικοί για την αντιμετώπιση της
Ανησυχητικές διαστάσεις προσλαμβάνει η παιδική παχυσαρκία στην Ελλάδα
Αθήνα
Την εισαγωγή του μαθήματος της... μαγειρικής, προτείνουν οι ειδικοί
για την αντιμετώπιση του προβλήματος της παιδικής παχυσαρκίας, το
οποίο τα τελευταία χρόνια έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις και στη
χώρα μας.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, που συγκέντρωσε και
επεξεργάστηκε το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής
Υγιεινής, η Ελλάδα έρχεται δεύτερη στον κόσμο στην παιδική παχυσαρκία
μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ειδικότερα, το 21,9% των εφήβων στη χώρα
μας (μαθητών και μαθητριών ΣΤ' Δημοτικού, Β' Γυμνασίου και Α' Λυκείου)
έχει μεγαλύτερο βάρος από το φυσιολογικό. Το 27,8% των αγοριών είναι
υπέρβαρα ή παχύσαρκα, ενώ το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει το 16,3% των
κοριτσιών.
Η παχυσαρκία είναι ένα πρόβλημα πολλαπλών διαστάσεων. Η έρευνα
κατέδειξε ότι τα παχύσαρκα παιδιά αισθάνονται ότι δεν είναι υγιή, ότι
δεν έχουν καλή εξωτερική εμφάνιση και γενικά δεν είναι ικανοποιημένα
από τη ζωή τους. Τα κορίτσια που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα
δηλώνουν από την πλευρά τους ότι είναι λιγότερο αποδεκτά από το
περιβάλλον τους και περισσότερο εκτεθειμένα στον σχολικό εκφοβισμό.
Οι ειδικοί έχουν υπολογίσει ότι τις τρεις τελευταίες δεκαετίες τα
ποσοστά της παιδικής παχυσαρκίας έχουν τριπλασιαστεί. Η βασική αιτία
του προβλήματος εντοπίζεται στις κακές διατροφικές συνήθειες, τα
άστατα γεύματα, το γρήγορο φαγητό, αλλά και το σύγχρονο τρόπο ζωής που
έχει απομακρύνει γονείς και παιδιά από το οικογενειακό τραπέζι.
Ο Εθνικός Φορέας Ελέγχου Τροφίμων έχει δώσει μια σειρά από
διατροφικές συστάσεις και προτάσεις μεταξύ των οποίων είναι το καλό το
πρωινό στο σπίτι, η κατανάλωση φρούτων, ψωμιού ολικής άλεσης,
γαλακτοκομικών προϊόντων με χαμηλά λιπαρά και αρκετής ποσότητας νερού.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ερευνητές του πανεπιστημίου του Κολοράντο
δημιούργησαν ένα πρόγραμμα μαγειρικής για τους μαθητές του δημοτικού
σχολείου. Από την πειραματική εφαρμογή του προγράμματος "Μαγειρεύοντας
με τα παιδιά", οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το μάθημα της
μαγειρικής είναι πολλαπλώς ωφέλιμο. Οι μικροί μαθητές και μαθήτριες
είχαν την ευκαιρία να μάθουν τα μυστικά της υγιεινής διατροφής και να
ανακαλύψουν διατροφικούς θησαυρούς από διαφορετικές κουζίνες.
Το μάθημα, εξάλλου, βοήθησε τα παιδιά να αναπτύξουν τις κοινωνικές
τους δεξιότητες, αφού εργάστηκαν ομαδικά για να προετοιμάσουν το γεύμα
τους και απόλαυσαν όλα μαζί το αποτέλεσμα της δουλειάς τους.
«Είναι πολύ σημαντικό να αποκτά κανείς σωστή διατροφική κουλτούρα
από μικρή ηλικία», σημειώνει στην επιθεώρηση "Journal of Nutrition
Education and Behavior" η Αμερικανίδα καθηγήτρια Λέσλι
Κάνιγκαμ-Σάμποου. «Η έρευνά μας έδειξε ότι η εισαγωγή του μαθήματος
της μαγειρικής στα σχολεία είναι ένας πρακτικός τρόπος για να μάθουν
τα παιδιά να τρώνε υγιεινά και μια καλή ασπίδα απέναντι στον κίνδυνο
της παχυσαρκίας», πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
