Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σημαντική αύξηση των καρδιαγγειακών νοσημάτων

Η οικονομική κρίση "ραγίζει" τις καρδιές μας...



Αθήνα

Βρισκόμαστε στην «καρδιά» της οικονομικής κρίσης, αλλά η δική μας
καρδιά δείχνει να δοκιμάζεται. Αυτό σημείωσαν, μεταξύ άλλων, οι
καρδιολόγοι, με αφορμή το 27ο Διεθνές Συνέδριο Κλινικής Καρδιολογίας,
που διοργανώνεται από το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας στην Αθήνα.

Ο καρδιολόγος Δημήτρης Ρίχτερ παρουσίασε ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά
με την επίπτωση της οικονομικής κρίσης στα καρδιαγγειακά νοσήματα.
Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, σε όλες τις χώρες σε οικονομική κρίση
επιδεινώνεται η ποιότητα διατροφής και αυτό σε συνδυασμό με το
αυξημένο άγχος/ κατάθλιψη και τα αυξημένα ποσοστά καπνίσματος οδηγεί
σε αυξημένη καρδιαγγειακή θνησιμότητα. «Δεν έχουμε ακόμη στατιστικά
για την Ελλάδα, αλλά δεν προβλέπεται να είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά»
είπε κ. Ρίχτερ και ανέφερε ότι έχει καταγραφεί σε όλες τις χώρες που
βρέθηκαν σε οικονομική κρίση, σημαντική αύξηση των καρδιαγγειακών
νοσημάτων.

Η οικονομική κρίση στις ΗΠΑ το 1929-1937 οδήγησε σε 20% αύξηση των
θανάτων από στεφανιαία νόσο, και στη Ρωσία την εποχή του
μετακομμουνισμού και των ιδιωτικοποιήσεων, για κάθε ιδιωτικοποίηση οι
άντρες της περιοχής εκείνης εμφάνιζαν αύξηση θνησιμότητας τα επόμενα
δύο χρόνια κατά 13%, κυρίως λόγω της μαζικής ανεργίας που ακολουθούσε.
Τέλος, στην Αργεντινή την εποχή της μεγάλης κρίσης, η ενδονοσοκομειακή
θνησιμότητα αυξήθηκε σημαντικά στα καρδιαγγειακά νοσήματα (6,9% έναντι
2,9% για το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και 16% έναντι 11% για την
καρδιακή ανεπάρκεια), πιθανόν λόγω της σημαντικής φθοράς του κρατικού
συστήματος υγείας.

Ο καθηγητής Χριστόδουλος Στεφανάδης παρουσίασε τις τελευταίες
εξελίξεις στον τομέα της στεφανιαίας νόσου, τόσο στη διάγνωση όσο και
στη θεραπεία με τα νέας γενιάς στεντ (stent). Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε
στα δεδομένα για ένα νέο τύπο stent που επενδύεται με τη φαρμακευτική
ουσία μπεβασιζουμάμπη, η οποία αναστέλλει τη δημιουργία νεοαγγείων,
που δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε πρόσφατα στην Α′ Καρδιολογική Κλινική
του Πανεπιστημίου Αθηνών με ιδιαίτερα ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Από
τις πρώτες μελέτες σε ανθρώπους που έχουν πραγματοποιηθεί κατά το
τελευταίο έτος, φαίνεται ότι η ουσία αυτή έχει - όπως όλα τα νέα stent
- πολύ μικρό ποσοστό επαναστένωσης (2-3%), ενώ παράλληλα μειώνει σε
πολύ μεγάλο βαθμό τη δημιουργία νεοαγγείων. Με αυτό τον τρόπο διατηρεί
την αθηρωματική πλάκα σταθερή και προλαμβάνει νέα εμφράγματα.

Όπως παρουσιάσθηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Καρδιολογίας στη Γαλλία (ESC
Congress, Αύγουστος 2011, Παρίσι), η πενταετής παρακολούθηση των
ασθενών στους οποίους εμφυτεύθηκε αυτό το stent έδειξε ότι η χρήση
τους είναι ασφαλής και ότι παρουσιάζουν ποσοστά επαναστένωσης ανάλογα
με αυτά των άλλων stent, χωρίς να είναι απαραίτητη η λήψη διπλής
αντιαιμοπεταλιακής αγωγής για διάστημα μεγαλύτερο των 2 ετών.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία