|
| | | |
Το αποκάλυψε επιστημονική έρευνα
Νυχτερινές βάρδιες και έλλειψη ύπνου, κίνδυνος για διαβήτη και παχυσαρκία
Χάρβαρντ (ΗΠΑ)
Οι εργαζόμενοι σε νυχτερινές βάρδιες, οι οποίοι κοιμούνται λίγο και σε
λάθος ώρες της ημέρας, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο διαβήτη και
παχυσαρκίας, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που
έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η νυχτερινή εργασία διαταράσσει το
βιολογικό «ρολόι» του οργανισμού, με συνέπειες για την υγεία του.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του
Νοσοκομείου Brigham and Women's Hospital, με επικεφαλής τον
νευροεπιστήμονα δρ. Όρφιου Μπάξτον, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη
στο ιατρικό περιοδικό "Science Translational Medicine", σύμφωνα με το
BBC, έκαναν πειράματα με 21 άτομα και διαπίστωσαν ότι οι αλλαγές στον
φυσιολογικό κύκλο του ύπνου - ξύπνιου, οδηγούσαν σε σταδιακή αδυναμία
του σώματος να ελέγξει το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα. Μάλιστα
μερικοί συμμετέχοντες στην έρευνα εμφάνισαν πρώιμα συμπτώματα διαβήτη
μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες.
Προηγούμενες μελέτες έχουν συσχετίσει τη νυχτερινή εργασία με ποικίλα
προβλήματα υγείας. Η νέα μελέτη μελέτησε το ζήτημα σε ελεγχόμενες
εργαστηριακές συνθήκες, όπου η διατροφή και ο ύπνος των συμμετεχόντων
ελεγχόταν από τους επιστήμονες επί περίπου έξι εβδομάδες.
Αρχικά τα «πειραματόζωα» κοιμούνταν έως δέκα ώρες τα βράδια. Στη
συνέχεια όμως και επί τρεις εβδομάδες οι ερευνητές σκοπίμως διατάραξαν
τον ύπνο και το βιολογικό «ρολόι» τους. Η διάρκεια της ημέρας
επιμηκύνθηκε στις 28 ώρες με τεχνητό τρόπο, ενώ οι συμμετέχοντες
επιτρεπόταν να κοιμηθούν ακανόνιστα μόνο για εξήμισι ώρες (ισοδύναμες
με 5,6 ώρες στην κανονική 24ωρη μέρα).
Αύξηση σακχάρου στο αίμα
Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξήθηκαν σημαντικά και, όπως
διαπιστώθηκε, ο οργανισμός των συμμετεχόντων άρχισε να μειώνει το
επίπεδο της ινσουλίνης (της ορμόνης που παράγεται από το πάγκρεας και
φυσιολογικά ελέγχει το επίπεδο του σακχάρου), με συνέπεια να αυξάνεται
το σάκχαρο. Μερικοί εθελοντές είχαν τόσο υψηλά επίπεδα σακχάρου μετά
το φαγητό τους, που χαρακτηρίσθηκαν προ-διαβητικοί.
Παράλληλα, αυξήθηκε ο κίνδυνος αύξησης του βάρους, καθώς επιβραδύνθηκε
ο ρυθμός του μεταβολισμού κατά 8% κατά μέσο όρο. Αυτή η επιβράδυνση
«μεταφράζεται» σε αύξηση του βάρους κατά 5,5 κιλά περίπου σε διάστημα
ενός έτους. Μόνο με αλλαγή των διατροφικών συνηθειών και περισσότερη
σωματική άσκηση θα μπορούσε να αντισταθμιστεί αυτή η τάση για
παχυσαρκία.
Όπως δήλωσε ο δρ. Όρφιου Μπάξτον, οι εργαζόμενοι σε νυχτερινές βάρδιες
που αναγκαστικά μένουν ξύπνιοι τις νύχτες, είναι πολύ πιο πιθανό να
εμφανίσουν κανονικό διαβήτη κάποια στιγμή, σε σχέση με τους
εργαζόμενους σε κανονικές ώρες της ημέρας. Επειδή οι απασχολούμενοι το
βράδυ δυσκολεύονται να κοιμηθούν την ημέρα, το πρόβλημα επιδεινώνεται,
καθώς στη βραδινή αποδιοργάνωση του βιολογικού-μεταβολικού «ρολογιού»
(του λεγόμενου και κιρκαδιανού κύκλου) έρχεται να προστεθεί και η
χρόνια έλλειψη ύπνου. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι ο επαρκής ύπνος
αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τη διατήρηση της υγείας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|