Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




 

Η στυτική δυσλειτουργία μέσα από τα μάτια των γυναικών



Γράφει η Ευη Κυράνα

Όταν μιλάμε για προβλήματα στύσης, σχεδόν πάντα αναφερόμαστε στους άνδρες. Ωστόσο, με το πρόβλημα έρχεται αντιμέτωπη και η γυναίκα, που συχνά υποφέρει σιωπηλά. Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να επιβαρύνει τον άνδρα, τη γυναίκα, αλλά και τη σχέση του ζευγαριού. 


Σε μελέτη (Lording, 2000) που διεξήχθη στην Αυστραλία σε άνδρες με πρόβλημα στύσης και τις συντρόφους τους, το 25% των ανδρών δεν είχε συζητήσει το πρόβλημα με τη σύντροφό του. Από αυτούς που το είχαν συζητήσει, το 56% έλεγε πως η σύντροφός του είχε θετική αντίδραση, ενώ το 22% ανέφερε αρνητική αντίδραση που περιελάμβανε απογοήτευση, θυμό και εκνευρισμό. 

Μία παλαιότερη μελέτη έδειξε πως οι περισσότερες γυναίκες θεώρησαν τον εαυτό τους υπεύθυνο για το πρόβλημα (Ιntili, 1998). 

Είναι συχνό φαινόμενο να πιστεύουν οι γυναίκες πως η αδύναμη στύση οφείλεται στο ότι δεν είναι πια ελκυστικές ή αρκετά ενδιαφέρουσες σεξουαλικά. Κατά συνέπεια, επιδιώκουν να γίνουν περισσότερο ελκυστικές και ερωτικές, γιατί πιστεύουν πως έτσι θα λυθεί το πρόβλημα. 

Όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις το πρόβλημα έχει άλλα αίτια, π.χ. κάποια οργανική αιτιολογία ή το άγχος του άνδρα να έχει καλή σεξουαλική επίδοση. Κατά συνέπεια, η παραπάνω συμπεριφορά της γυναίκας όχι μόνο δεν βοηθάει, αλλά μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα, αφού αυξάνεται η πίεση που νιώθει ο άνδρας, οδηγώντας τον στη αποφυγή της σεξουαλικής επαφής. Η απομάκρυνση του άνδρα όμως, επιδεινώνει τα συναισθήματα θυμού και απογοήτευσης της γυναίκας. 

Ίσως έτσι να εξηγείται το ότι η στυτική δυσλειτουργία του άνδρα συχνά συνοδεύεται από δυσκολίες στη σεξουαλική ανταπόκριση της γυναίκας. Μια πρόσφατη μελέτη (Fischer, 2008) κατέγραψε σημαντική μείωση στη σεξουαλική επιθυμία, τη συχνότητα οργασμού και τη συνολική σεξουαλική ευχαρίστηση των γυναικών μετά την εμφάνιση του προβλήματος της στύσης. 

Σε κάποιες περιπτώσεις, η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να οδηγήσει και σε γενικευμένη απουσία σεξουαλικής έκφρασης ανάμεσα στο ζευγάρι. Εντυπωσιακά ήταν τα αποτελέσματα μελέτης σε ζευγάρια με πρόβλημα στύσης στην Αμερική (Riley, 2000), που έδειξε ότι ο μέσος χρόνος αποχής από οποιαδήποτε σεξουαλική έκφραση (ακόμη και φιλιά ή χάδια) ήταν περίπου 2 χρόνια! 

Τα παραπάνω μπορούν να αποφευχθούν αν το ζευγάρι μιλήσει ανοικτά και αποφασίσει να διερευνήσει και να λύσει το πρόβλημα με τη βοήθεια ειδικών επιστημόνων. Στη συζήτηση είναι σημαντικό να υπάρχει διάθεση κατανόησης και υποστήριξης ανάμεσα στους συντρόφους και όχι διάθεση απόδοσης ευθυνών ή προσωποποίησης του προβλήματος. 

Επίσης, μέχρι να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της στύσης, είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για το ζευγάρι να διατηρήσει τη σεξουαλική του έκφραση και εγγύτητα μέσα από πρακτικές για τις οποίες δεν είναι αναγκαία η στύση (π.χ. στοματικό σεξ, χάδια κ.λπ.). 'Ετσι, το ζευγάρι θα μπορέσει να διατηρήσει τη σεξουαλική του σχέση και ενωμένο να ωφεληθεί από τις σύγχρονες στρατηγικές αντιμετώπισης της στυτικής δυσλειτουργίας. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία