Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ιατρικό γεγονός σε παγκόσμιο επίπεδο

Ελλάδα και ΗΠΑ πρωτοπορούν με την πρώτη διεθνή διασταυρούμενη μεταμόσχευση νεφρού. 

 



Νέα Υόρκη

 

Την πρώτη διηπειρωτική διασταυρούμενη μεταμόσχευση νεφρού σε παγκόσμιο
επίπεδο και με την ονομασία <<Kidney Paired Donation-KPD>>, ανακοίνωσε ο
Έλληνας πρέσβης στην Ουάσιγκτον, Βασίλης Κασκαρέλης, τονίζοντας ότι η
συνεργασία της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες σ' αυτό τον τομέα
αποτελεί <<ιστορικό ιατρικό γεγονός σε παγκόσμιο επίπεδο>>.

Ο κ. Κασκαρέλης, κατά τη διάρκεια  συνέντευξης Τύπου στην
ελληνική πρεσβεία, ανέφερε ότι <<η κοινή αυτή προσπάθεια επιβεβαιώνει
τη μεγάλη διαφορά που μπορεί να κάνει ένα άτομο. Με τον κόσμο γύρω μας
να αντιμετωπίζει οικονομικές και πολιτικές προκλήσεις, οι οποίες
μερικές φορές φαίνονται ανυπέρβλητες, τέτοιες πράξεις επιβεβαιώνουν
την πίστη μας στην ανθρωπότητα και μας κάνουν να αισιοδοξούμε για το
κοινό μας μέλλον. Ελπίζω αυτή να ήταν η πρώτη από πολλές τέτοιες
μεταμοσχεύσεις σε ολόκληρο τον κόσμο>>.

Ο Αμερικανός βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών για Ευρώπη και Ευρασία,
πρέσβης Ερικ Ρούμπιν, που επίσης μίλησε στη συνέντευξη Τύπου, δήλωσε
ότι <<το γεγονός αυτό αποτελεί απόδειξη της στενής σχέσης των λαών ΗΠΑ
και Ελλάδας>>.

Ο κ. Ρούμπιν εξέφρασε τη συγκίνησή του, επισημαίνοντας ότι ο πεθερός
του, δρ. Ρίτσαρντ Σάιμονς, υπήρξε πρωτοπόρος ιατρός στον τομέα
μεταμόσχευσης νεφρού τη δεκαετία του '70, ενώ η πεθερά του, δρ.
Ρομπέρτα Σάιμονς, δημοσίευσε την πρώτη μελέτη για την κοινωνική
διάσταση της αλτρουιστικής δωρεάς νεφρών από ζώντες δότες.

Όπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη Τύπου, η διαδικασία της διασταυρούμενης
μεταμόσχευσης πραγματοποιείται όταν δωρητής, που είναι ασύμβατος με
συγκεκριμένο λήπτη, υπόσχεται να δωρίσει το νεφρό του σε κάποιο
άγνωστο άτομο, ώστε να μπορέσει ο αποδέκτης να αποκτήσει συμβατό νεφρό
προς μεταμόσχευση από κάποιο άλλο άγνωστο άτομο. Πρόκειται για
διαδικασία που μπορεί να σώσει χιλιάδες νεφροπαθείς σ' όλο τον κόσμο,
οι οποίοι περιμένουν σε μακρές λίστες αναμονής για πολλά χρόνια, μέχρι
να βρεθεί ο συμβατός δότης.

Η συνεργασία της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες σ' αυτό το
συγκεκριμένο τομέα ξεκίνησε με την ιστορία της 31χρονης Αμερικανίδας
Ελίζαμπεθ Γκαίη από την Οκλαχόμα, η οποία δώρισε το νεφρό της από
αλτρουισμό σε έναν Έλληνα από την Αθήνα, τον Μιχάλη Χέλμη, τον
Δεκέμβριο του 2011.

Στη συνέχεια, η γυναίκα του Μιχάλη, Ντόρα Παπαϊωάννου-Χέλμη,
υποσχέθηκε να μεταβεί στην Αμερική για να δωρίσει το δικό της νεφρό,
τηρώντας στο ακέραιο την υπόσχεσή της. Έτσι ξεκίνησαν κατ' αυτόν τον
τρόπο αλυσιδωτές μεταμοσχεύσεις, σώζοντας μέχρι τώρα πέντε ζωές, ενώ
έχουν προγραμματιστεί άλλες δύο μεταμοσχεύσεις.

Η διαδικασία αυτή δεν είναι μεν άγνωστη στην Αμερική, αλλά για πρώτη
φορά λαμβάνει παγκόσμια διάσταση, πράγμα που δημιουργεί τεράστιες
προοπτικές για διεθνή συνεργασία, βασισμένες στην εμπιστοσύνη και την
αλληλεγγύη των ανθρώπων με τρόπο καθ' όλα θεμιτό, νόμιμο, διάφανο και
αποτελεσματικό, χωρίς να υπεισέρχονται άλλα κριτήρια, σώζοντας πάρα
πολλές ζωές.

Πρωταγωνιστικό ρόλο στην όλη ιστορία διαδραμάτισαν η ελληνική
κυβέρνηση, ο δικηγόρος του ζεύγους Χέλμη, Βασίλης Αθανασίου, ο
διευθυντής του Νεφρολογικού Τμήματος του Λαϊκού Νοσοκομείου, Ιωάννης
Μπολέτης, ο νεφρολόγος θεράπων ιατρός του Μιχάλη, δρ. Δημήτρης
Μουτζούρης και οι συνεργάτες του, σε στενή επαφή και συνεργασία με την
αμερικανική μη κερδοσκοπική οργάνωση <<Συμμαχία για Διασταυρούμενες
Μεταμοσχεύσεις>> (Alliance for Paired Donation).

Πρόκειται για μια δεξαμενή δωρητών και ληπτών νεφρού, με επικεφαλής
τον δρ. Μάικ Ρις, διευθυντή του Ιατρικού Κέντρου Μεταμοσχεύσεων του
Πανεπιστημίου Τολέδο του Οχάιο. Στην αλυσίδα μεταμοσχεύσεων που
δημιουργήθηκε συμμετείχαν και άλλα πέντε Κέντρα Μεταμοσχεύσεων της
Αμερικής. Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία της Συμμαχίας, στην Αμερική
υπάρχουν 96.000 νεφροπαθείς <<άμεσης ανάγκης>> σε λίστα αναμονής 5 ετών,
ενώ διεξάγονται 17.000 μεταμοσχεύσεις νεφρού το χρόνο. Με τη
διαδικασία αυτή της παγκόσμιας σύζευξης που εγκαινίασαν Ελλάδα και
ΗΠΑ, η δεξαμενή δωρητών και δωρεοδόχων διευρύνεται σημαντικά.

Χάρη στις ενέργειες της Συμμαχίας, στη συνέντευξη-εκδήλωση της
Πρεσβείας της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον παραβρέθηκαν αρκετοί παράγοντες,
δωρητές, λήπτες και ιατροί από την Ελλάδα και την Αμερική, οι οποίοι
συντέλεσαν αποφασιστικά στο παγκόσμιο αυτό γεγονός. Επίσης,
πραγματοποιήθηκε τηλεδιάσκεψη με το ζεύγος Χέλμη που βρίσκεται στην
Αθήνα. Συγκεκριμένα, στην συνέντευξη Τύπου παραβρέθηκαν η Ελίζαμπεθ
Γκαίη, η δωρήτρια από την Οκλαχόμα, το νεφρό της οποίας μεταμοσχεύθηκε
στο Μιχάλη Χέλμη, ο Charles Ripple λήπτης του νεφρού της Ντόρας Χέλμη,
ο δικηγόρος της οικογένειας Βασίλης Αθανασίου και οι γιατροί από την
Αθήνα Ιωάννης Μπολέτης και Δημήτρης Μουτζούρης.

Την εκδήλωση κάλυψαν μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ, όπως το CNN, το Hearst
Television και το FOX.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία