Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Με τη βοήθεια τής φύσης και τής επιστήμης

Κατεστραμμένα οστά μπορούν να αναδημιουργηθούν



Θεσσαλονίκη

Τα κατεστραμμένα οστά μπορούν να αναδημιουργούνται και να ανακατασκευάζονται και ακόμη να αποφεύγονται οι ακρωτηριασμοί, χάρη στη φυσική ιδιότητα που έχει ο οργανισμός να αναγεννά το τμήμα του οστού που έχει καταστραφεί. Η επιστήμη κάνοντας χρήση αυτής της ιδιότητας του οργανισμού, η οποία βρίσκει εφαρμογή στη μέθοδο της διατατικής ιστογένεσης, μπορεί πλέον να αντιμετωπίζει τις περιπτώσεις ασθενών των οποίων μεγάλο τμήμα ενός οστού έχει καταστραφεί είτε λόγω τραυματισμού είτε λόγω οστικής λοίμωξης ή καρκίνου και έτσι να αποφεύγονται οι αναπηρίες. Η μέθοδος της διατατικής ιστογένεσης που χρησιμοποιείται στη ορθοπαιδική υπόσχεται ακόμη θεραπεία της ανισοσκελίας που έχει προκληθεί από τραυματισμό, των συγγενών (εκ γενετής) παραμορφώσεων των οστών και σε ορισμένες περιπτώσεις της συγγενούς ανισοσκελίας.

«Μπορεί σε περίπτωση ατυχήματος να χαθεί ή να καταστραφεί ένα μεγάλο κομμάτι οστού πχ του μηριαίου οστού ή της κνήμης ή των άνω άκρων. Με τη μέθοδο της διατατικής ιστογένεσης επιμηκύνεται το τμήμα του οστού που δεν έχει καταστραφεί . Σε περιπτώσεις που τμήμα των οστών έχει καταστραφεί από οστικές λοιμώξεις ή καρκίνο , αφαιρούμε το παθολογικό τμήμα και επιμηκύνουμε το υγιές. Η επιμήκυνση μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 22 εκατοστά. Για παράδειγμα καταφέραμε να επιμηκύνουμε κατά 22 εκατοστά μέσα σε διάστημα 12 μηνών την κνήμη ασθενή που είχε απολέσει ένα τμήμα αυτού του οστού. Σε μία άλλη περίπτωση τα οστά του ασθενούς είχαν μολυνθεί λόγω επιπλοκής μετά από ολική αρθροπλαστική στο γόνατο, με συνέπεια να καταστραφεί τμήμα του μηριαίου οστού και τμήμα της κνήμης. Το συνολικό οστικό έλλειμμα σε αυτή τη περίπτωση ήταν 25 εκατοστά. Επιμηκύναμε αυτά τα δύο οστά και κάναμε αρθρόδεση στο γόνατο. Ο ασθενής δεν μπορεί να λυγίσει το γόνατο αλλά έχει αποφύγει τον ακρωτηριασμό» εξηγεί ο αναπληρωτής καθηγητής ορθοπαιδικής στην Ιατρική σχολή του ΑΠΘ, Ιπποκράτης Χατζώκος, μιλώντας στο περιθώριο του 7ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Διατατικής Ιστογένεσης και Οστικής Ανακατασκευής.

Ο κ Χατζώκος αναφέρει ακόμη ότι είναι ευκολότερο να αποκατασταθεί η ανισοσκελία που προκλήθηκε λόγω απώλειας τμήματος οστού από τραυματισμό από ότι η συγγενής ανισοσκελία. «Αυτό οφείλεται στο ότι στις περιπτώσεις συγγενούς ανισοσκελίας δεν γνωρίζουμε αν το οστό θα μακρύνει όσο θέλουμε γιατί μπορεί ο ασθενής να έχει και άλλα προβλήματα υγείας» εξηγεί ο κ Χατζώκος.




 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία